@article { author = {بهادری, دکتر شاهرخ رنجبر}, title = {-}, journal = {Journal of Veterinary Research}, volume = {58}, number = {1}, pages = {-}, year = {2003}, publisher = {The University of Tehran Press}, issn = {2008-2525}, eissn = {2251-6190}, doi = {}, abstract = {Objective: Ticks are parasite that can cause anemia by blood sucking in diffèrent animals in addition to some factors which are transmitted by ticks. Therefore, identification of ticks in each area is important in prognosis of the potential of presence of the transmited diseases. Design: Descriptive study. Animals: Totally, 5491 animals including 3992 sheep, 695 goats. 426 cattle, 329 camels and 48 astray dogs were subjected to study. Procedure: While inspection animals, to determine the number of the present ticks on the skin of animals, inspecting the above mentioned the researcher examined three zones of the body including ear, head and below the tail and perianal region and around of mammary glands in females and, scrotum in males. After counting the ticks, they were removed and transmitted to Alchohol-Glycerin for the diagnosing of Genus and Species. Statistical analysis: Descriptive statistics. Result: Totally, 6259 ticks were found which included 3 Genus and 9 Species namely, Rhipicephalus bursa, R sanguinus, Hyalomma anatolicion excavatuin, H. a. anatolicum, H.dromedari, H. schulzei, H detritum, H. asiaticum asiaticum and ornithodoros lahorensis. In the foregoing study Rhipicephalus bursa was mainly Ibund in sheep, goats and dogs, Hyalomma anatolicurn excavaluni in cattle and H. dromedarii in camels. The highest level of infestation by ticks in cattle was concentrated in the east of Garmsar which has the largest number of animal farms, in sheep and goats. this concentration was located in south ot Garmsar, in camels and dogs, in the north of the ciy. Astray (logs as compared to the animals in the above study, showed the highest degree of infestation by ticks (83.33%). The average number of ticks on the animals in tIns study in Gannsar was found to be fewer than 10 and the highest number was observed in goats in the cast of Garmsar. Clinical implications: Regarding the role of Rhipicvphalus bursa and at a lesser rate R.sanguinus in the transmission of Babesiia spp. in cattle, sheep, goats, horses and dogs, also the role of Hyalomma .spp. in the transmission of Theileria spp., dipping is one of the most important methods for the control of protozoa at one month intervals from early of spring. In camels. Ornithodorus lahorensis can have a role in the transmission of Anaplasma. 1-lowever, further studies are necessary to improve its role. J. Fac. Vet. Med. Univ. Tehran. 58, 1: 11-14, 2003.}, keywords = {Garmsar,Hyalomma,ornithodorus lahorensis.,Rhipicephcilus,Tick}, title_fa = {بررسی تنوع گونه ای کنه های دامی در شهرستان گرمسار}, abstract_fa = {هدف : کنه‌ها از جمله انگلهای اجباری هستند که با خونخواری از حیوانات مختلف باعث ایجاد کمخونی می‌گردند اما مهمتر از آن عواملی است که توسط آنها منتقل می‌گردند. بنابراین شناسایی کنه‌های موجود در هر منطقه می‌تواند در پیشگویی پتانسیل حضور این بیماریهای منتقله اهمیت به سزایی داشته باشد. طرح : مطالعه توصیفی. حیوانات: در مجموع 5491 راس دام شامل 3992 راس گوسفند، 695 راس بز، 426 راس گاو، 329 نفر شتر و 48 قلاده سگ ولگرد مورد بررسی قرار گرفت. روش : در حین بازرسی دامهای فوق‌الذکر، به منظور تعیین تعداد کنه موجود بر روی بدن دام، سه نقطه از بدن دام شامل گوش و اطراف سر، ناحیه زیر دم و اطراف مقعد و نیز اطراف پستان در دام ماده و اسکروتوم در دام نر بررسی شده و در ضمن شمارش کنه‌های موجود، آنها را از بدن دام جدا کرده و درظروف محتوی الکل – گلیسیرین جهت تشخیص جنس و گونه به آزمایشگاه منتقل نموده و سپس برای تایید تشخیص، نمونه‌های فوق به بخش انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارسال گردید. تجزیه و تحلیل آماری : آمار توصیفی. نتایج : در مجموع 6259 کنه جدا گردید که به طور کلی سه جنس و 9 گونه شامل ریپی سفالوس بورسا، ریپی سفالوس سانگینوس، هیالوما شولزه‌ای، هیالوما دتریتوم، هیالوما آزیاتیکم آزیاتیکم، هیالوما آناتولیکم اکسکاواتم، هیالوما آناتولیکم آناتولیکم، هیالوما درومداری و اورنیتودروس لاهورنسیس مورد شناسایی قرار گرفت. در بررسی فوق کنه ریپی سفالوس بورسا کنه غالب گوسفند و بز و سگ، گونه هیالوما آناتولیکم اکسکاواتم کنه غالب گاو و گونه هیالوما درومداری به عنوان کنه غالب شتر مورد شناسایی قرار گرفت. بیشترین درصد آلودگی به کنه در مورد گاو در منطقه جغرافیایی شرق گرمسار که دارای بیشترین تعداد دامداری می‌باشد، بوده و در مورد گوسفند و بز بالاترین وقوع آلودگی به کنه در منطقه جنوب شهرستان و در مورد شتر و سگ این میزانآلودگی در منطقه شمال در بالاترین حد خود قرار داشت البته در بررسی کلی در میان دامهای مذکور آلودگی سگهای ولگرد به کنه (33/83 درصد) در بین دامهای دیگر بالاترین میزان را داشته است . میانگین متسط تعداد کنه بر روی دامهای مورد بررسی در مناطق جغرافیایی چهارگانه شهرستان گرمسار کمتر از ده عدد کنه تعیین گردید که بیشترین میزان آن در بز و در ناحیه شرق مشاهده شد. نتیجه‌گیری : با توجه به نقش کنه ریپی سفالوس بورسا و به میزان کمتری ریپی سفالوس سانگینوس در انتقال انواع بابزیا در گاو، گوسفند، بز، اسب و سگ و همچنین نقش گونه‌های هیالوما در انتقال تیلریا، یکی از روشهای مهم برای مبارزه با یاخته‌های فوق بخصوص در گوسفند و بز استفاده از حمام ضد کنه از اوایل بهار به فواصل هر یک ماه می‌باشد. البته کنه اورنیتودروس لاهورنسیس در تمام میزبانهای حساس بخصوص گوسفند و همچنین شتر می‌تواند به عنوان یک ناقل خیلی مهم آناپلاسما مطرح باشد که در این زمینه نیاز به بررسیهای بیشتر می‌باشد.}, keywords_fa = {اورنیتودروس لاهورنسیس,ریپی سفالوس,کنه,گرمسار,هیالوما}, url = {https://jvr.ut.ac.ir/article_11848.html}, eprint = {https://jvr.ut.ac.ir/article_11848_cc7417536fada4180159f743e1f1139e.pdf} }