@article { author = {جمشیدیان, دکتر محمود and میاحی, دکتر منصور and بابازاده, دکتر لیلا}, title = {-}, journal = {Journal of Veterinary Research}, volume = {60}, number = {1}, pages = {-}, year = {2005}, publisher = {The University of Tehran Press}, issn = {2008-2525}, eissn = {2251-6190}, doi = {}, abstract = {Objective: Investigation of the presence of R. anatipestife r in Rasht area (North of Iran). Samples: 109 domestic ducks and 33 hen and rosters. Procedure: Samples were collected from pasteurellosis suspected birds on the basis of clinical signs and gross lesions. Tissue samples from liver, lungs, air sacs, heart blood and synovial fluid of each suspected birds were cultured on blood agar according routine methods. The cultures were incubated under candle jar at 37 c for 24-72 hours. Isolated pasteurella spp. Was identified on the basis of colony and cell morphology and biochemical reactions. Isolates of Riemerella assigned to species according Rimller 1998. Results: P. multocida was isolated from 46 (42.2ko¾1) out of 109 ducks, and from 12 (63.3ko¾1) of 33 hen and rosters. R. anatipestifer was isolated from 13 (11.9ko¾l) ducks but nither from hens nor from rosters. Other species of pasteurella viz. P. gallinarum and P. hemolytica were not isolated. Antimicrobial sensitivity test of isolated Riemerella showed that the most sensitive antibiotics were flumoquine, trimetoprim with 92.3ko¾1 and the most resistance antibiotics was oxytetracycline (30.8ko¾1) and penicillin (23. lko3%l). Conclusion: This investigation revealed that R. anatipestifer is present in domestic Ducks in this area, but not in domestic hen and rosters. J.Fac. Vet.Med. Univ.Tehran. 60,1:21-23,2005.}, keywords = {Duck,Iran,Rasht,Riemerella anatipestifer}, title_fa = {جداسازی ریمرلاآناتی پستیفر از اردکهای بومی منطقه رشت}, abstract_fa = {هدف: بررسی وجود ریمرلاآناتی پستیفر (Riemerella anatipastifer) در بین اردکهای بومی منطقه رشت استان گیلان. نمونه ها: تعداد 109 قطعه اردک محلی و 33 قطعه مرغ و خروس محلی. روش: نمونه ها از لحاظ کلینیکی و کالبدگشایی بررسی شدند. مواردی که در تشخیص اولیه کلینکی و کالبدگشایی پاستورلوز تشخیص داده می شدند مورد بررسی باکتریولوژیک قرار می گرفتند. در تمامی موارد پس از کالبد گشایی از ارگانهای کبد‘ مغز‘ ریه‘ کیسه های هوایی‘ خون قلب و مایع مفصلی به روش آسپتیک نمونه برداری و در محیط مغذی آگار خون دار کشت و به روش متداول باکتریولوژیک جداسازی و بر اساس خصوصیات بیوشیمیایی باکتریهای جداسازی شده تعیین هویت می گردیدند. جدایه های ریمرلاآناتی پستیفر بویژه از گونه های پاستورلا (مولتاسیدا‘ گالینارم و همولیتیکوم) و همچنین گونه یرسینیا سود و توربرکولوزیس بر اساس خصوصیات بیوشیمیایی Rimler 1998 متمایز گردیدند. نتایج: از 33 قطعه مرغ و خروس محلی 12 مورد (3/63 درصد) پاستورلامولتاسیدا و از 109 قطعه اردک 46 مورد (2/42درصد) پاستورلامولتاسیدا و 13 مورد (9/11درصد) ریمرلاآناتی پستیفر جدا گردید. از هیچ یک از مرغ و خروسها ریمرلاآناتی پستیفر جدا نشد. نه از مرغ و خروسها و نه هیچ یک از اردکها‘ دیگر گونه های پاستورلا یعنی پاستورلاگالینارم و پاستورلاهمولیتیکا جدا نگردید. الگوی حساسیت ریمرلا به آنتی بیوتیک ها نشان داد که فلوموکئین و تریمپتوپریم حساسترین (3/92درصد) و اکسی تتراسیکلین (8/30درصد) و پنی سیلین 1/23درصد) مقاومترین آنتی بیوتیک ها بودند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داده است که ریمرلاآناتی پستیفر در بین اردکهای محلی منطقه رشت وجود دارد ولی در بین مرغ و خروسهای محلی منطقه احتمالاً شایع نیست.}, keywords_fa = {اردک,ریمرلاآناتی پستیفر,منطقه رشت}, url = {https://jvr.ut.ac.ir/article_11947.html}, eprint = {https://jvr.ut.ac.ir/article_11947_de018712ab41519bdf3b844b5c8ac3f2.pdf} }