@article { author = {کیایی, سیدمحمدمهدی and منصوری, بهزاد and مدیرصانعی, مهرداد and فرد, محمدحسن بزرگمهری and غلامیان, بهرام and لنگرودی, آرش قلیانچی and ربانی, محمد}, title = {-}, journal = {Journal of Veterinary Research}, volume = {62}, number = {4}, pages = {-}, year = {2008}, publisher = {The University of Tehran Press}, issn = {2008-2525}, eissn = {2251-6190}, doi = {}, abstract = {Abstract: Three hundred and sixty male day- old Ross 308 broiler chicks were randomly assigned to four dietary treatments in order to evaluate the effect of propolis as growth promoter on the performance and the immune response of the broiler chicks to the ND vaccine. Each treatment contained three replicates of 30 chicks. Dietary treatments were as follow: A corn - soy meal diet (control diet).Control diet + 3000 ppm (starter) and 2000 ppm (grower and finisher) propolis.Control diet + 6000 ppm (starter) and 4000 ppm (grower and finisher) propolis. Control diet + 100 ppm virginiamycine.The chick performance was evaluated by recording the body weight gain, feed intake, feed conservation ratio, and productive efficiency index at 21 and 42 days of age. Prior to the administration of ND vaccine (day 17) and 10 days post-vaccination, the blood sample was taken for HI test. The chicks fed diet supplemented with virginiamycin showed higher BWG, FI, PEI when compared with other treatments. However, those chick provided with dietary treatment 2 (3000 and 2000 ppm) had lower FCR. Propolis had no effect on antibody titer against ND vaccine. In this experiment propolis don't act as an immunostimulant, but appeared to be promising a potential growth promoter. Key words: propolis, virginiamycin, immunostimulant, broiler chicks, performance.}, keywords = {propolis,virginiamycin,immunostimulant,broiler chicks,performance}, title_fa = {مقایسه اثر استفاده از بره موم (‌propolis) و ویرجینیامایسین در جیره بر عملکرد تولید و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی}, abstract_fa = {‌چکیده تعداد 360 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه به صورت کاملا تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. هر گروه مشتمل بر سه زیرگروه (تکرار) 30 قطعه‌ای بود. گروه یک بعنوان شاهد انتخاب و با جیره پایه بر مبنای ذرت–کنجاله سویا تغذیه گردید. جیره‌های غذایی گروه‌های دوم و سوم‌ ‌بترتیب حاوی مقادیر ‌ ppm3000 و ‌ ppm6000 در مرحله شروع( 14-1روزگی) و ppm2000 و ‌ ppm4000 بره موم در مراحل رشد( 28- 15 روزگی) و پایانی( 42-29 روزگی) بود. به جیره غذایی گروه چهارم 100میلی گرم در هرکیلوگرم خوراک، ویرجینیامایسین اضافه گردید. شاخص‌های تولید شامل میانگین افزایش وزن بدن، مقدار خوراک مصرفی، ضریب تبدیل و شاخص بازده تولید در سنین 21 و 42 روزگی ارزیابی شدند. در سن 17 روزگی و قبل از تجویز واکسن نیوکاسل لاسوتا از تعداد 9 قطعه جوجه در هر گروه نمونه خون تهیه و عیار پادتن ضدویروس نیوکاسل به روش آزمایش ‌ HIدر آنها تعیین گردید. در روز 27 مجددا از همان جوجه‌ها خونگیری و عیار پادتن ضدویروس نیوکاسل تعیین شد. نتایج حاصل نشان دادند افزودن ویرجینیامایسین و یا سطوح مختلف بره موم به غذا تاثیر معنی‌داری بر شاخص‌های تولیدی نداشته است، با این حال در پایان آزمایش بیشترین افزایش وزن و بالاترین شاخص بازدهی تولید به گروه تغذیه شده با جیره حاوی ویرجینیامایسین اختصاص داشت. کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی مربوط به گروه تغذیه شده با جیره حاوی ‌ ppm4000 و ‌ ppm6000 بره موم بود. افزودن بره موم به جیره غذایی تاثیری بر پاسخ ایمنی نداشت. ‌ واژه‌های کلیدی: جوجه گوشتی، محرک سیستم ایمنی، بره موم، محرک رشد، عملکرد گله.}, keywords_fa = {جوجه گوشتی,محرک سیستم ایمنی,بره موم,محرک رشد,عملکرد گله}, url = {https://jvr.ut.ac.ir/article_19062.html}, eprint = {https://jvr.ut.ac.ir/article_19062_0c7aea4a1755ee117c50fa0fb9e0f366.pdf} }