%0 Journal Article %T بررسی آلودگیهای انگلی در استان گیلان %J مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) %I دانشگاه تهران %Z 2008-2525 %A حسینی, دکتر سید حسین %A صیفوری, دکتر پروانه %A اسلامی, دکتر علی %A نبییان, دکتر صدیقه %D 2001 %\ 07/23/2001 %V 56 %N 1 %P - %! بررسی آلودگیهای انگلی در استان گیلان %K آلودگی انگلی %K غاز %K گیلان %R %X در سال 1378 مجموعاً 140 قطعه غاز از روستاهای گیلان خریداری شدو از نظر آلودگی به انواع انگلها مورد بررسی قرار گرفت. سن 40 قطعه از این غازها کمتر از 6 ماه و بقیه بیش از 6 ماه بود. از غازهای آزمایش شده مجموعاً 21 گونه کرم از لوله گوارش یک گونه نماتود از مجاری هوایی ، دوگونه ایمریا از لوله گوارش و دو گونه شپش از پرها جدا گردید که برحسب اندامهای مختلف میزان شیوع انگلهای بدین شرح می باشند:الف)لوله گوارش: نماتودها:آمیدوستومم انسریس(9/73 درصد) ،هیستریکیس تریکولور(8/5 درصد)،اسکاریدیاگالی(5/18 درصد)،کاپیلاریاآناتیس(6/35 درصد)،کاپیلاریااوبسیگناتا(70 درصد)،هتراکیس دیسپار(42/19 درصد) ،هتراکیس گالیناروم(20 درصد) و تریکوسترونژیلوس تنوئیس(30درصد). ترماتودها:آپاتمون گراسیلیس ماینور(7/43 درصد)،اکینوستومارولوتوم(7/10 درصد)،هیپودرائوم کونوئیدوم(2/28 درصد)،اکینوپاریفیوم رکورواتوم(6/12 درصد) و کاتاتروپیس وروکوزا(10 درصد).سستودها:در پانیدوتنیا لانسه اولاتا(8/7 درصد) ، میکروزوماکانتوس پاسریس (9/2 درصد)،گونه های مشخص نشده: جنس گاستروتنیا(5/17درصد)،دیورکیس(7/9 درصد)،سوبولوی کانتوس(20 درصد)اسکریابینوپاراکسیس(1 درصد)،منوتستیلپیس(9/1 درصد)،گونه های مشخص نشده هیمنولیپیس(9/4درصد)،تک یاخته:ایمریااناتیس(7/8 درصد) و ایمریاانسریس(7/8 درصد).ب) ریه: سیگاموس تراکئا(10 درصد).ج) انگلهای خارجی پر:منوپون گالینه (7/11 درصد)،لیپروس کاپونیس(7/9 درصد).کلیه انگلهای فوق برای اولین بار از غازهای ایران و کاتاتروپیس وروکوزا.سوبولوی کانتوس،اسکریابینوپاراکسیس،میکروزوماکانتوس،منوتستیلپیس برای اولین بار از پرندگان ایران گزارش میشوند. آلودگی به چند نوع انگل داخلی و خارجی میتواند موجب بروز فرم تحت درمانگاهی آلودگیهای انگلی در غازهای مورد بررسی گردد ولی از میان انگلهای جداشده آمیدوستومم انسریس با فراوانی 9/73 درصد و میانگین 5/65 کرم در هر غاز آلوده و ضایعاتی که انگل میتواند ایجاد کند قادر است به تنهایی موجب بروز فرم تحت درمانگاهی گردد. به طور کلی درصد و شدت آلودگی به اکثر انگلهای جداشده در طیور مسن تر از 6 ماه بیشتر از جوانها بود. اگرچه آلودگی به اسکاریدیاگالی،ایمریااناتیس و ایمریاانسریس در طیور جوانتر شایعتر از مسنها بود و سینگاموس تراکئا،منوپون گالینه و لیپروس کاپونیس فقط از طیور کمتر از 6 ماه جدا گردید. %U https://jvr.ut.ac.ir/article_16671_d47caa0a7351b4108f499c2130255d8d.pdf