%0 Journal Article %T بررسی مقایسه‌ای اثرات فیتاز با منابع مختلف بر عملکرد رشد، خصوصیات استخوان درشت‌نی، فراسنجه‌های خونی و خصوصیات لاشه جوجه‌ خروس‌های گوشتی %J مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) %I دانشگاه تهران %Z 2008-2525 %A رسولی, شقایق %A علی اکبرپور, حمیدرضا %A حسینی, سید محمد %D 2021 %\ 12/22/2021 %V 76 %N 4 %P 421-431 %! بررسی مقایسه‌ای اثرات فیتاز با منابع مختلف بر عملکرد رشد، خصوصیات استخوان درشت‌نی، فراسنجه‌های خونی و خصوصیات لاشه جوجه‌ خروس‌های گوشتی %K فیتاز %K استخوان %K عملکرد %K جوجه گوشتی %K لاشه %R 10.22059/jvr.2022.326829.3174 %X زمینۀ مطالعه: تا‌کنون فیتازهای متفاوتی از منابع مختلف، شناسایی و برای استفاده در تغذیه طیور معرفی شده است.هدف: بررسی اثرات دو نوع آنزیم 6 -فیتاز متفاوت از لحاظ منشأ تولید، روی صفات عملکردی، شاخص‌‌های بیومتریک، شیمیایی و میزان استحکام استخوان درشت‌‌نی‌ و همچنین برخی فراسنجه‌های خونی و ترکیب لاشه جوجه‌های گوشتی انجام پذیرفت.روش‎کار: 216 قطعه جوجه خروس سویه راس، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار غذایی و 6 تکرار و 12 جوجه در هر تکرار، به مدت 42 روز مورد بررسی قرار گرفتند. تیمارهای غذایی شامل 1ـ جیره بدون آنزیم فیتاز (شاهد‌)، 2ـ جیره حاوی 500 واحد فعال فیتاز حاصل از قارچ آسپرژیلوس‌نایجر (فیتاز قارچی) در هر کیلوگرم 3ـ جیره‌ حاوی 500 واحد فعال فیتاز حاصل از آسپرژیلوس‌اوریزا تغییر ژنوتیپ یافته با استفاده از ژن‌های باکتری سیتروباکتر‌براکی (فیتار ژنوتیپ نوترکیب) در هر کیلوگرم، بود.نتایج: فسفر خون جوجه‌هایی که فیتاز حاصل از ژنوتیپ نوترکیب دریافت کردند بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). فسفر استخوان این گروه نسبت به فسفر استخوان جوجه‌های دریافت کننده فیتاز قارچی، بیشتر بود (05/0P<). میزان مقاومت استخوان تحت تأثیر نیروی شکست در جوجه‌های مصرف کننده فیتاز حاصل از ژنوتیپ نوترکیب اگر چه تفاوت معنی‌داری با میزان مقاومت استخوان جوجه‌های دریافت کننده فیتاز قارچی نداشت ولی از میزان مقاومت استخوان پرندگان شاهد بیشتر بود (05/0P<). اثر تیمارها بر صفات عملکرد، طول، قطر، خاکستر، کلسیم و وزن خشک استخوان، همچنین غلظت HDL، تری‌گلیسرید، کلسترول، کلسیم و آنزیم آلکالین‌فسفاتاز‌، گلوکز، پروتئین‌تام خون و ترکیب لاشه معنی‌دار نبود.نتیجه­گیری نهایی: افزودن 500 واحد فعال فیتاز حاصل از ژنوتیپ نوترکیب به هر کیلوگرم جیره در مقایسه با فیتاز حاصل از قارچ آسپرژیلوس‌نایجر، بدون تغییر عملکرد رشد سبب افزایش میزان فسفر خون، استخوان درشت‌نی و همچنین مقاومت استخوان درشت‌نی جوجه خروس‌های گوشتی شد. %U https://jvr.ut.ac.ir/article_86104_51f7162754d621d340abf5ab384c8ba0.pdf