ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه روشهای مختلف ایمن سازی ماکیان با سویه پیش رس ایمریاتنلا
هدف: مقایسه بین روشهای مختلف مورد استفاده جهت ایجاد ایمنی در ماکیان با سویه پیش رس ایمریاتنلا.
طرح: طرح کاملاً تصادفی.
حیوانات: تعداد360 قطعه جوجه یکروزه گوشتی ار نژاد آرین.
روش: جوجه های مورد آزمایش به طور تصادفی به چهار گروه تقصیم شدند به طوری که هر گروه به چهار زیر گروه 30 قطعه ای تقصیم شده و هر زیر گروه درون یک پن مجزا و بر روی بستری از تراشه چوب نگهداری شدند. یکی از گروه های آزمایشی به عنوان گروه شاهد ( غیر ایمن ) منظور گردید. برای ایجاد ایمنیت در سه گروه دیگر به ترتیب از روشهای خوراکی ( دهانی )، تلقیح داخل چشمی و تلقیح داخل کلواکی استفاده شد. جوجه های هر چهار گروه در فاصله 28 روز بعد از ایمن سازی با تعداد 20000 عدد ااسیست هاگدار ایمریاتنلا به ازای هر پرنده، مورد چالش قرار گرفتند. جستجوی ااسیست های کوکسیدیایی در نمونه های مدفوع و بستر تا 9 روز پس از آلوده کردن جوجه ها و تعیین تعداد ااسیست ها در هر گرم از نمونه های بستر تا هفته نهم دوره پرورش ادامه یافت.
تجزیه و تحلیل آماری: آزمون تجزیه واریانس، آزمون توکی برای مقایسه بین میانگینها.
نتایج: نتایج حاصل نشان دادند که میزان دفع ااسیست در هر گرم مدفوع در گروه شاهد به طور بسیار معنی داری بالاتر از گروه های ایمن شده بود ( 01/0 > P ). کمترین تعداد دفع ااسیست در گروه های ایمن شده، مربوط به جوجه های ایمن شده از راه دهانی بود. بر اساس نتایج به دست آمده، هر سه روش ایمن سازی به کار گرفته شده در این آزمایش، سبس ایجاد ایمنی اکتسابی در مقابل سویه های مورد استفاده جهت آلوده کردن جوجه ها شدند. نمونه گیری از بستر روش خوبی برای پایش تعداد ااسیست دفع شده، می باشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل می توان چنین استنباط نمود که به کارگیری تمام روشهای مورد استفاده در این مطالعه تجربی جهت انجام واکسیناسیون در ماکیان در مقابل بیماری کوکسیدیوز، می تواند سبب ایجاد پاسخ ایمنی کافی در آنها شود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران.( 1381 )، دوره 57، شماره 2، 4-1 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11924_4cc89c6a383a2259e9145dd2ebae3958.pdf
2002-07-23
روشهای واکسیناسیون
کوکسیدیوز
ماکیان
دکتر صادق
رهبر
47996535
1
AUTHOR
دکتر سید محمد مهدی
کیایی
69548155
2
AUTHOR
دکتر مهرداد مدیر
صانعی
22258284
3
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
گزارش یک مورد ملانوم بدخیم در حفره دهانی سگ
هدف: معرفی بالینی یک مورد ملانوم بدخیم در حفره دهانی سگ.
طرح: یک قلاده سگ ماده 15 ساله نژاد یورکشایر تریر.
تاریخچه: در خرداد ماه سال 1375 سگ مذبور با سابقه بوی بد دهان، ترشحات خونابه ای از دهان و فیستول مترشحه زیر چشم چپ به بیمارستان حیوانات کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع گردید. در معاینه داخل حفره دهانی یک توده توموری سیاه رنگ به قطری حدود5 سانتی متر چسبیده به لثه در منطقه مولار سمت چپ در فک بالا مشاهده شد. در معاینه بالینی حیوان بجز وجود یک فیستول در زیر گوشه داخلی چشم چپ که به خاطر گسترش و دست اندازی تومور به بافتهای اطراف ایجاد شده بود مورد خاصی مشاهده نشد. همچنین در رادیوگرافی ناحیه جمجمه و ریه و همچنین آزمایش شمارش کامل خون مورد غیر طبیعی مشاهده نشد. حیوان مورد عمل جراحی برداشت توده توموری قرار گرفته و نمونه به آزمایشگاه آسیب شناسی ارسال شد و تشخیص ملانوم بدخیم مورد تایید قرار گرفت.
کاربرد بالینی: ملانومهای حفره دهانی در سگها جزو بدخیم ترین تومورهای مشاهده شده در حیوانات کوچک می باشند و عموماً از پیش آگهی دبی برخوردارهستند. این گزارش اولین گزارش وقوع تومور ملانومهای بدخیم در حفره دهانی سگ در ایران می باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 7-5 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11925_4bb5ab7e8dacf92bb194089fba2ec87e.pdf
2002-07-23
حفره دهانی
سگ
ملانوم بدخیم
دکتر علیرضا
کامرانی
24832869
1
علوم درمانگاهی
AUTHOR
دکتر محمدمهدی
دهقان
91248424
2
تهران
AUTHOR
دکتر احمدرضا
موثقی
94161624
3
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر کادمیم در ضریب تبدیل غذا و رشد در جوجه های گوشتی نژاد راس
تاثیر کادمیم در ضریب تبدیل غذا و رشد در جوجه های گوشتیی نژاد راس
https://jvr.ut.ac.ir/article_11926_69ad260f413295338441bbb8846b098e.pdf
2002-07-23
جوجه های گوشتی نژاد راس
رشد بدن
ضریب تبدیل غذا
کادمیم
دکتر جمیله سالار
آملی
76876767
1
AUTHOR
دکتر محمد جواد
قراگزلو
35491395
2
AUTHOR
دکتر سعید
بکایی
42321831
3
AUTHOR
دکتر مهرداد مدیر
صانعی
22258284
4
AUTHOR
دکتر زهره
خاکی
76659855
5
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه بافت شناسی مغز میانی و مخچه در ماهی سفید دریای خزر
هدف: مشخص کردن نمای طبیعی مغز میانی و مخچه در ماهی سفید دریای خزر.
طرح: مطالعه توصیفی.
حیوانات: 5 ماهگی بالغ و سالم دریای خزر به منظور بررسی بافتی ناحیه مغز هر کدام از آنها.
روش: پس از جدا کردن مغز، ابتدا نمونه ها از نظر ریخت شناسی مورد بررسی قرار گرفته و سپس در فرمالین 10 درصد پایدار شده تا آمار برش گردند. سپس نمونه ها به روش معمول بافت شناسی در دستگاه اتوتکنیکون قرار گرفتند و مراحل آبگیری و شفاف سازی و نفوذ پارافین در آنها انجام گرفت. پس از آن از نمونه ها بلوکهای پارافینی تهیه و این بلوکها با ضخامت 5 میکرومتر برش داده شد. رنگ آمیزی بافته به روش هماتوکسیلین و ائوزین انجام گرفت و توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. از برشهای تهیه شده فتومیکروگرافهایی نیز تهیه گردید.
نتایج: در بررسی ماکروسکوپیک مشخص گردید که مغز ماهی سفید از قسمتهای زیر تشکیل شده است: مغز جلویی، مغز میانی، مخچه و بصل النخاع. در بررسی میکروسکوپ مشاهده گردید که مغز میانی و مخچه از ماده خاکستری و سفید تشکیل می شود که در هر دو ناحیه ماده خاکستری در سطح و ماده سفید در عمق قرار دارد و توسط نرم شامه احاطه می شوند. ماده خاکستری از لایه های سلولی مختلفی تشکیل می شود و ماده سفید نیز شامل رشته ها و سلولهای عصبی است.
نتیجه گیری: ماهی سفید دریای خزر مانند تمام مهره داران در قسمت قدامی سر دارای تراکمی از بافت عصبی تحت عنوان مغز می باشد که با توجه به وسعت مغز می توان این ماهی را جز مهره داران برتر به حساب آورد. در ماهی سفید، مغز میانی که مسئول بینایی است از رشد قابل توجه ای برخوردار است که با توجه به این مطلب این ماهیان دارای چشمهای تیزبین هستند و شکارچیان خوبی به نظر می رسند. به طور کلی قدرت دید ماهیان بر حسب گونه متفاوت است و بیشتر با شرایط آنها ارتباط دارد. مخچه قسنت اعظم مغز خلفی را اشغال می کند، وزن مخچه در ماهیان مختلف متفاوت است و از نظر بافت شناسی ترتیب قرار گرفتن و شکل سلولهای تشکیل دهنده آن همانند سایر ماهیان استخوانی و پستانداران است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 18-15.
https://jvr.ut.ac.ir/article_11927_f7331cbaffcd4d353275c9c4d6b67ff4.pdf
2002-07-23
بافت شناسی
ماهی سفید
مخچه
مغز میانی
دکتر مسعود ادیب
مرادی
72612441
1
AUTHOR
دکتر محمدتقی
شیبانی
98944563
2
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر استفاده از دیاتومیت و زئولیت طبیعی در جیره غذایی بر میزان بازده تولید و درصد رطوبت بستر در جوجه های گوشتی
هدف: مطالعه اثرات ناشی از افزودن در ترکیب دیاتومیت یا زئولیت طبیعی به جیره غذایی، بر روی میزان بازده تولید و درصد رطوبت بستر در جوجه های گوشتی.
طرح: طرح آماری کاملاً تصادفی.
حیوانات: 600 قطعه جوجه گوشتی یکروزه جنس نر از سویه تجاری راس 208.
روش: استفاده از پنج گروه مورد آزمایش و تغذیه آنها به ترتیب با جیره های غذایی فاقد دیاتومیت و زئولیت ( به عنوان گروه شاهد )، 2 درصد دیاتومیت، 3 درصد دیاتومیت + 2 درصد زئولیت و 3 درصد زئولیت در طول دوره آزمایش ( 48 روز )، محاسبه شاخص های تولیدی شامل وزن بدن، مقدار غذای مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در سنین 21، 42 و 48 روزگی، تهیه نمونه از بستر و اندازه گیری میزان رطوبت آن در سنین 21، 28، 35، 42 و 49 روزگی.
تجزیه و تحلیل آماری: استفاده از آزمون تجزیه واریانس به منظور تعیین اثر استفاده از دیاتومیت یا زئولیت طبیعی در خوراک بر روی عملکرد تولید و میزان رطوبت بستر و استفاده از آزمون توکی برای پی برن به تفاوتهای بین گروههای مورد آزمایش.
نتایج: نتایج بدست آمده در پایان آزمایش نشان دادند که افزودن 3 درصد زئولیت به تنهایی، و یا 1 درصد دیاتومیت همراه با 2 درصد زئولیت به جیره غذایی به طور معنی داری سبب کاهش وزن بدن در مقایسه با گروه شاهد گردید (05/0 > P)، در حالی که اضافه کردن 2 یا 3 درصد دیاتومیت به تنهایی به جیره غذایی، تاثیر معنی داری بر وزن بدن جوجه ها در مقایسه با گروه شاهد نداشت. اضافه نمودن 1 ردصد دیاتومیت همراه با 2 درصد زئولیت به جیره غذایی موجب افزایش معنی دار ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه شاهد گردید (05/0 > P) ولی استفاده از دیاتومیت ( در سطوح 2و3 درصد ) و یا زئولیت ( در سطح 3 درصد ) به تنهایی، تاثیر معنی داری بر ضریب تبدیل غذایی نداشت. در ارتباط با میزان رطوبت بستر، در نتیجه استفاده از دیاتومیت بازئولیت به تنهایی و یا توام با یکدیگر در جیره غذایی، اختلاف معنی داری بین میزان رطوبت بستر در گروههای مورد آزمایش با گروه شاهد مشاهده نگردید. با این حال کمترین میزان رطوبت بستر به جوجه های تغذیه شده به وسیله جیره غذایی حاوی 3 درصد دیاتومیت بود.
نتیجه گیری: به طور کلی بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان چنین نتیجه گیری نمود که با توجه به تاثیر نسبتاً مطلوب افزودن 3 درصد دیاتومیت به جیره غذایی در کاهش رطوبت بستر و عدم وجود اختلاف معنی دار بین شاخصهای تولیدی در جوجه های تغذیه شده به وسیله جیره واجد 3 درصد دیاتومیت و گروه شاهد، استفاده از دیاتومیت تا سطح 3 درصد در خوراک جوجه های گوشتی می تواند قابل توصیه باشد. با این حال باید نسبت به تاثیر این افزودنی بر چگونگی هضم و جذب مواد غذایی مطالعات بیشتری انجام گیرد.مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، درره 57، شماره 2،24-19 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11928_f809a3132ed223be4ec73f1ee874f695.pdf
2002-07-23
جوجه گوشتی
دیاتومیت
رطوبت بستر
زئولیت طبیعی
ضریب تبدیل غذایی
وزن بدن
دکتر سید محمد مهدی
کیایی
69548155
1
AUTHOR
مهرداد مدیر
صانعی
61975285
2
AUTHOR
دکتر محسن
فرخوی
53379279
3
AUTHOR
دکتر اردلان
تقدیری
86989587
4
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی انگلهای کرمی دستگاه گوارش در گربه های ولگرد شهرستان اصفهان
هدف: هدف اصلی از این بررسی تعیین نوع و شدت آلودگیهای کرمی دستگاه گوارش در گربه های ولگرد شهرستان اصفهان بوده است.
طراحی مطالعه: مطالعه مشاهده ای مقطعی.
حیوانات مورد بررسی: این بررسی از اواخر 1378 تا اواسط 1379 بر روی تعداد 131 قلاده گربه که از مناطق مختلف شهر اصفهان با استفاده از تله زنده گیر صید گردیده بودند صورت پذیرفت.
روش کار: پس از بیهوشی کلیه حیوانات به روش بدون درد و با استفاده از مقادیر بالای دارای بیهوشی معدوم و مورد کالبد گشایی قرار گفتند و کرمهای دستگاه گوارش آنها جمع آوری شد. شناسایی آنها در حد جنس و گونه پس از شمارش، فیکساسیون در فرمالین 10 درصد و رنگ آمیزی توسط کلید شخصی جنس و گونه آنها تشخیص داده شد.
تجزیه و تحلیل آماری: آمار توصیفی و مربع کای.
نتایج: در مجموع 129 قلاده ( 5/98 درصد ) حداقل به یک نوع سستوده یا نماتود مبتلا بودند. در بررسی انگل شناسی دو نوع نماتود شامل فیزالوپتراپره پوتیالیس ( 6/36 درصد ) و توکسوکاراکتی ( 13 درصد ) و پنج نوع سستود شامل تنیاتنیه فورمیس ( 2/9 درصد )، دیپلوپلیدیوم نولری ( 7/0 درصد )، مزوسستوئیدس لینه آتوس ( 6/7 درصد )، جویوکسیلاپاسکوالی ( 6/75 درصد ) و جویوکسیلااکینورنکوئیدس ( 3 درصد ) جدا گردید. حداکثر میانگین تعداد کرم جدا شده ( 1/28 ) مربوط به جویوکسیلاپاسکوالی بود.
نتیجه گیری: اگرچه بین جنس و آلودگی به عنواع کرمهای گزارش شده ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت ولی در مورد سن جز در آلودگی با تنیاتنیه فورمیس در بقیه موارد میزان ابتلا به انگلهای کرمی با افزایش سن سیر صعودی داشت. همچنین بررسی حاضر نشان داد که آلودگیهای کرمی دستگاه گوارش گربه های ولگری اصفهان از اشاعه بسیار فراوانی برخرودار است که حاکی از لزوم مبارزه با این حیوانات به منظور کاهش آلودگیهای انگلی اعم از حیوان و انسان می باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 27-25 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11929_a178d6f682d57c981e29a75afc5e5057.pdf
2002-07-23
انگلهای کرمی گربه
سستود
نماتود
دکتر شهرام
جمشیدی
85818148
1
AUTHOR
دکتر بهنام
مشگی
62334647
2
AUTHOR
دکتر مسعود
طوقانی
36621344
3
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مروری بر هموگلوبینوری پس از زایش و ارتباط آن با برخی عوامل مستعد کننده
هدف: حضور بیش از حد انتظار بیماری هموگلوبینوری پس از زایش (PPH) Post parturient haemoglubinuria در فاصله زمانی اندک و نیز حضور شواهدی دال بر همراهی عوامل محیطی و زمینه ساز در منطقه شهر کرد، نگارنده را بر آن داشت تا با نگرشی تحقیقی- تحلیلی به موضوع، مواردی را به رشته تحریر در آورد.
طرح: مطالعه میدانی و نمونه برداری از دامهای مبتلا.
حیوانات: 15 راس گاو شیری مبتلا به هموگلوبینوری پس از زایش.
روش: در خلال خردادماه تا اواسط تیرماه 1379، پانزده راس گاو شیروار با تاریخچه هموگلوبینوری به درمانگاه ارجاعو با توجه به نتایج حاصل از معاینات درمانگاهی، بررسیهای آزمایشگاهی وپاسخ به درمان اختصاصی، حضور بیش از حد انتظار هموگلوبینوری پس از زایش در منطقه شهر کرد به اثبات رسید. گاوان مبتلا به سندرم هموگلوبینوری به دقت مورد معاینه درمانگاهی و آزمایشگاهی قرار گرفتند. ضمن ثبت پارامترهای حیاتی ( تعداد نبض، تعداد تنفس و درجه حرارت بدن )، کلیه علایم درمانگاهی یادداشت و نمونه های خون ( محیطی و وداجی ) و سرم حیوانات مبتلا جهت بررسی آلودگیهای انگلی، تعیین میزان کمخونی و بررسی میزان کلسیم و فسفر به آزمایشگاه ارسال گردید.
تجزیه و تحلیل آماری: آمار توصیفی.
ننتایج: نتایج حاصله حکایت از عدم ابتلای گاوان ارجاعی به بیماریهای تک یاخته ای خونی و عفونی داشت و میزان کلسیم و فسفر سرم گاوان مبتلا به ترتیب معادل 45/0 ? 2/8 و 31/0 ? 85/2 میلی گرم در دسی لیتر گزارش گردید.
نتیجه گیری: بیماری هموگلوبینوری پس از زایش به عنوان یک بیماری متابولیک در سطح صنعت گاوداری مطرح بوده و بیشتر در گاوان پر تولید و در خلال 2 الی 4 هفته پس از زایمان گزارش شده است. اکثر محققین علت بروز بیماری را، منوط به حضور کمبود دراز مدت فسفر در جیره غذایی دانسته و برخی مشاهده سایر عوارض کمبود فسفر را ( قبل از بروز هموگلوبینوری ) از شرایط مورد نیاز برای پیدایش بیماری می دانند. بر اساس گزارشات موجود علاوه بر کمبود فسفر، عوامل مستعد کننده و متعدد دیگری همچون؛ کمبود مس و سلنیوم، تغذیه با خانواده خاجیان و مواجه با هوای سرد در پیدایش هموگلوبینوری پس از زایش دخیلند. طی تحقیقی بر گاوان تازه زای زمینگیر در منطقه شهر کرد، کمبود فسفر به عنوان عاملی موثر در پیدایش تب شیر شناخته شد. همچنین حضور کمبود مس و سلنیوم در منطقه، به عنوان عاملی زمینه ساز مطرح گردید و شاید بتوان کاهش میزان بارندگی در سال زراعی، گرمی نسبی هوا در مقایسه با سال گذشته و کاهش کیفیت علوفه مصرفی ( به دلیل خشکسالی ) را از دیگز عوامل مستعد کننده دانست. بر اساس اطلاعات کسب شده از مراجع ذزربط میزان بارندگی نسبت به سال گذشته زراعی دچار 7 درصد کاهش و گرمی هوا در مدت مشابه با سال گذشته دچار 5/0 درجه سانتیگراد افزایش، شده است. لذا چنین می توان نتیجه گرفت که کمبود فسفسر همراه با سایر مسایل مطروحه منجر به بروز بیش از حد بیماری هموگلوبینوری پس از زایش در منطقه شده است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران،(1381)، دوره 57، شماره 2، 31-29 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11930_aab228fb6bc58e12984adca8c3f21309.pdf
2002-07-23
بیماریهای متابولیک
زایمان
گاو
هموگلوبینوری
دکتر غلامعلی
کجوری
13912128
1
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اولین گزارش جداسازی پاروویروس سگ در ایران
هدف:جداسازی و تایید تشخیص یک مورد عفونت ویروسی در سگ با پاروویروس.
طرح: مطالعه موردی.
تاریخچه: سگ نر 7 ماهه ای از نژاد مخلوط با علایم استفراغ، اسهال و بی اشتهایی به درمانگاه دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع داده شد. در معاینه بالینی دهیدراتاسیون شدید، حضور خون در مدفوع و در شمارش سلولهای خونی کاهش شدید تعداد WBC ( I ? / 500 ) جلب توجه نمود. نمونه مدفوع در آزمون تشخیص پادگنی ایمونوبلاتینگ پاسخ مثبت داد و پس از آماده سازی در کشت سلولیMDCK کشت داده شد. در پاساژ چهارم به بعد CPE واضح بعد از 4-3 روز ایجاد شده و از نمونه های حاصله در کیت تشخیصی پاروویروس سگ مجدداً پاسخ مثبت دریافت گردید. مشاهده همین نمونه پس از اولترا سانتریفوژ و آماده سازی در زر میکروسکوپ الکترونی حضور ذرات پاروویروسی را نشان داد که دال بر جدا سازی پاروویروس سگ از نمونه های مرضی مربوط به سگ مبتلا است.
نتیجه گیری: این گزارش اولین گزارش جداسازی پاروویروس سگ در ایران می باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 35-33 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11931_983bd3884eff1d5ee0b8140b5dd147ee.pdf
2002-07-23
اسهال
پاروویروس
سگ
کشت سلول
دکتر فرهید همت
زاده
19559532
1
AUTHOR
دکتر شهرام
جمشیدی
85818148
2
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین میزان pH مرز رشد و عدم رشد و مرز بقا و مرگ استافیلوکوکوس ارئوس با استفاده از اسیدهای آلی و معدنی در حرارتهای مختلف نگهداری
هدف: مقایسه خاصیت ضد میکروبی ( pH مرز رشد و عدم رشد و مرز بقا و مرگ ) سه اسید آلی ( استیک، لاکتیک، سیتریک ) و اسید معدنی ( هیدروکلریک ) در مقابل استافیلوکوکوس آرئوس.
طرح: رفتار استافیلوکوکوس آرئوس از نظر رشد در pH های مختلف ( 6 تا 4 با اختلافهای 2/0 واحد ) با استفاده از سه اسید آلی ( استیک، لاکتیک، سیتریک ) و یک اسید معدنی ( هیدروکلریک ) در محیط آبگوشت BHI ( Brain Heart Infusion Broth )، در حرارتهای مختلف ( 15، 25، 35 درجه سانتیگراد ) به مدت 14 روز جهت تعیین مرزهای رشد و عدم رشد و نیز مرزهای بقا و مرگ سلول باکتری مورد مطالعه آنالیز چند فاکتوری قرار گرفت. مرز رشد و عدم رشد بر اساس مشاهده کدورت در محیطهای کشت ( BHI ) به عنوان نشانه رشد و شفافیت آن به عنوان عدم رشد باکتری و مرز بقا و مرگ سلول باکتری نیز بر اساس کشت سطحی از محیطهای شفاف ( بدون رشد ) در محیط Bairal Parker در پیان روز چهاردهم تعیین گردید.
نتایج: بالاترین pH حد مرز رشد و عدم رشد در مورد اسید استیک، به مقادیر 5 و 2/5، 2/5و 4/5، 6/5 و 8/5 به ترتیب در حرارتهای 35، 25 و 15 درجه سانتیگراد مشاهده گردید. پایینترین pH حد مرز رشدو عدم رشد در مورد اسید هیدروکلریک در حرارتهای 35 و 25 درجه سانتیگراد برابر با 4 > و 4 و در حرارت 15 درجه سانتیگراد برابر با 8/4 و 5 تعیین گردید. در این مطالعه قدرت باکتری اسیدی اسید استیک بیش از سایر اسیدها بود و پس از آن بیشترین خاصیت ضد باکتری اسیدهای آزمایش شده را به ترتیب اسیدهای لاکتیک، سیتریک، و هیدروکلریک نشان دادند طوری که pH مرز بقا و مرگ سلول باکتری در استفاده از اسید استیک بین 5 و 2/5 در حرارتهای 15 و 25 درجه سانتیگراد تعیین گردیده و در حرارت 35 درجه سانتیگراد، مقدار pH جلوگیری کننده از رشد pH مرگ باکتری هر دو برابر با 5 تعیین گردید. کاهش درجه حرارت نگهداری در تمامی اسیدهای مورد استفاده باعث افزایش pH مرز رشد وعدم رشد و بقا و مرگ سلول باکتری گردید.
نتیجه گیری: از یافته های حاصل از این بررسی می توان نتیجه گیری نمود که بالاترین خاصیت ضد میکروبی استافیلوکوکوس ارئوس در اسید استیک و پایینترین آن در اسید هیدروکلریک رخ می دهد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 41-37 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11932_3cd6a3dc95c2ba0b6378664b1dbcfcc7.pdf
2002-07-23
استافیلوکوکوس ارئوس
اسیدهای هیدروکلریک
پاسخ رشد
حرارت
سیتریک
لاکتیک واستیک
دکتر ودود
رضویلر
62842142
1
AUTHOR
دکتر عبداله
جمشیدی
18842755
2
AUTHOR
دکتر بهار
شمشادی
25273752
3
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
وقوع رابدومیوسارکوم در چشم یک راس گاو نژاد دو رگ ایران
هدف: گزارش اولین مورد رابدومیوسارکوم در چشم یک راس گاو نژاد دو رگ ایران.
طرح: گزارش موردی یک تومور بدخیم.
حیوانات: یک راس گاو نژاد دو رگ.
تاریخچه: یک راس گاو ماده دو رگ با سن تقریبی 18 سال و وزن حدود 400 کیلوگرم به علت بیماری چشمی به بیمارستان آموزشی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع شد. علایم بالینی شامل بزرگ شدن چشم چپ، ترشحات سروزی خونی و عدم بینایی بود. به دلیل پیش اگهی ضعیف بیماری چشم به روش جراحی از حدقه خارج گردید.
نتایج: تومور برداشت شده از چشم گرد بوده و تقریباً 15 سانتیمتر قطر داشت. این توده بدون کپسول بوده و رنگ آن خاکستری و قوامش نسبتاً سخت بود. سلولهای توموری تفکیک و تمایز کمی یافته و سلولهای واکوئله بزرگ حضور داشتند. اشکال میتوزی متعدد بوده و سلولهای توموری به طور واضحی پلئومورفیک بودند. هسته ها اندازه های متعدد داشتند و شکل غالب آنها تخم مرغی و واکوئله همراه با هستکهای متعدد بود. سلولهای بزرگ چند وجهی حضور داشتند. در رنگ آمیزی مخصوص وان گیسون که جهت مشخص نمودن بافت همبند می باشد، عضلات اسکلتی همانند سلولهای اپی تلیال زرد رنگ شده و رشته های کلاژن قرمز رنگ گردیدند.
نتیجه گیری: بر اساس مشخصات میکروسکوپیک و رنگ آمیزی مخصوص مشخص شد که این تومور یک رابدومیوسارکوم پلئومورفیک می باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 45-43 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11933_c732fb126047ae77fa12e839b17211d0.pdf
2002-07-23
چشم
رابدومیوسارکوم
گاو
دکتر عباس
توسلی
31712933
1
AUTHOR
دکتر تقی تقی پور
بازرگانی
75627786
2
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
گزارشی درباره آلودگی روباه قرمز (ولپس ولپس) به کرمهای گرد
هدف: تعیین فون و میزان شیوع کرمهای گرد در روبا قرمز ( ولپس ولپس ) ایران.
طرح: بررسی نمونه.
حیوانات: 24 قلاده روباه صید شده از نقاط مختلف ایران.
روش: بازرسی لوله گوارش، محوطه بطنی، کبد، ریه، قلب و کلیه از نظر آلودگی به کرمهای گرد. جدا کردن، شمارش تعین جنس و گونه کرمهای جدا شده ( پس از شفاف کردن در لاکتوفنل ) از لوله گوارش پس از شستشوی محتویات آن و سایر اندامها متعاقب مشاهده با چشم غیر مسلح و تکه تکه کردن آنها.
نتایج: از میان اندامهای بازرسی شده فقط در لوله گوارش آلودگی کرمی دیده شد مجموعاً، ده گونه نماتود بر حسب اندامهای آلوده شامل: اسپیرسرکا کالوپی ( 5/12 درصد ) معده: فیزالوبتراپره پوتیالیس ( 4 درصد ) روده باریک: اسپیروراریتی پلوراتیس (5/16 درصد) توکساسکاریس لئونینا ( 12 درصد ) پتری گودرماتاتیس ( مولتی پکتی نس ) آفی نیس ( 20 درصد ) انکیلوستوما کانینوم ( 25 درصد ) اونسیناریا استنوسفلا ( 4 درصد ) اوکسی نما کراسیی اسپیکولوم ( 45 درصد ) و یک گونه آکانتوسفال به نام: اونیکولا کانیس ( 25 درصد ) روده بزرگ: تریشوریس ولپیس ( 8 درصد ) دیده شد.
نتیجه گیری: کلیه انگلهای گزارش شده در این بررسی برای اولین بار از روباه قرمز ایران گزارش می شود و اسپیرورا ریتی پلوراتیس، پتری گودرما ( مولتی پکتینس ) آفینیس، اوکسی نما کراسی اسپیکولوم، کاپیلاریا گونه نا مشخص و انیکولا کانیس برای اولین بار از گوشتخواران ایران گزارش می شود سایر نماتودهای جدا شده قبلاً از گوشتخواران ایران گزارش شده اند میانگین تعداد کرمهای گزارش شده بین 2 ( فیزالوپتراپره پوتیالیس ) و 48 عدد ( اوکسی نما ) متغیر بود. این تعداد کرم گرد نمی تواند موجب بیماری در حیوانات آلوده شوند. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 48-47 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11934_f68eb6fc05ad9f0a56ef908e7d0d8baf.pdf
2002-07-23
ایران
روباه قرمز
کرم گرد
دکتر علی
اسلامی
69272412
1
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
گزارش بالینی یک مورد مگاازوفاگوس گربه در ایران
طرح: گزارش موردی.
تاریخچه بیماری: یک بچه گربه یکماهه با تاریخچه افسردگی، سختی تنفس و کاهش اشتها به کلینیک دانشگاه دامپزشکی دانشگاه تهران مراجه داده شد. رادیوگرافهای ساده و یا ماده حاجب، مگاازوفاگوس شدید را در این بچه گربه مشخص کرد. تنها درمان توصیه شده به صاحب حیوان، نگاهداشتن حیوان به حالت ایستاده به مدت 15-10 دقیقه بعد از غذا دادن بود. بعد از دو ماه بچه گربه مزبور بهبودی مشخصی را نشان می داد. این اولین گزارش مگاازوفاگوس گربه در ایران می باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 49-50 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11935_edec907c2f203225fa6825b99577ea5b.pdf
2002-07-23
گربه
مگاازوفاگوس
دکتر علیرضا
کامرانی
24832869
1
AUTHOR
دکتر مجید مسعودی
فرد
79713668
2
AUTHOR
دکتر علیرضا
وجهی
19286382
3
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی بالینی تحریکات عصبی (T.E.N.S) در درمان تورم مزمن اوتار در اسب
هدف:ارزیابی بالینی تحریکات عصبی در درمان تورم مزمن اوتار در اسب.
طرح: مطالعه بالینی میدانی.
حیوان: پانزده راس از اسبان بالغ ورزشی از نژاد و جنس مختلف.
روش: این حیواناتبا توجه به محل تورم و درد و مدت زمان لنگش و نوع درمان پیشنهادی به سه گروه 5 تایی تقسیم شدند. در گروه I از پماد ضد التهاب فنیل بوتازون روزانه به صورت موضعی به مدت 30 روز استفاده گردید. در گروه II از تحریکات عصبی به مدت 24 دقیقه به مدت 15 الی 30 روز اسفاده شد و حیوانات گروه III تحت درمان لامپ مادون قرمز به مدت 15 دقیقه از فاصله 30 سانتیمتری و سپس تحریکات عصبی همانند گروه دوم قرار گرفتند.
نتایج: در حیوانات گروه اول به دلیل استفاده از پماد موضعی تغییری از نظر کمی و کیفی در میزان درد و لنگش مشاهده نگردید. در صورتی که در حیوانات گروه دوم تعداد 3 راس از اسبان در عرض 15 روز بعد از درمان بهبودی کامل یافتند و در تمرین و فشار ناحیه، مقاومتی از خود نشان ندادند، ولی در دو راس از این اسبان با وجود ادامه درمان به مدت 30 روز درد خفیف و لنگش در یورتمه مشاهده شد. تعداد 4 راس از اسبان در گروه III در عرض 15 روز بهبودی کامل پیدا کردند ولی تغییرات معنی داری در محیط میزان تورم ناحیه به دلیل فیبروزه مشاهده نگردید.
تجزیه و تحلیل آماری: آزمون ,,t ،، زوج.
نتیجه گیری: علایم بالینی نشان می دهد هرچند التهاب و واکنش موضعی در شرایط تورم مزمن اوتار شاخص می باشد، با استفاده از چنین روشهایی که قابلیت افزایش خونرسانی و از بین بردن درد را داشته باشند، در افزایش کارآیی دام مفید و موثر خواهند بود .
ارتباط بالینی: تحریکات الکتریکی به عنوان یک مکمل درمان فیزیکی غیر تهاجمی در درمان تورم های مزمن اوتار مفید می باشد و منجر به افزایش کارآیی و بازدهی دام می گردد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381) دوره 57، شماره 2، 55-51 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11936_28441270dcb8b9dfd23e6833cf407926.pdf
2002-07-23
اسب
تحریکات الکتریکی
تورم مزمن اوتار
دکتر داود
شریفی
27655636
1
AUTHOR
دکتر آرش
عزیزیان
81538375
2
AUTHOR
احمد
رضوانی
25177556
3
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
برسی تغییرات خونی متعاقب عفونت تجربی با بابزیااویس در بره ها
هدف: بررسی تغییرات هماتولوژیک در بابزیوز تجربی، به وسیله ایزوله جدا شده از گوسفندان ارومیه در بره ها.
طرح: مطالعه تجربی.
حیوانات: 7 راس بره زیر 6 ماه.
روش: تزریق خون آلوده به بابزیا اویس ( اخذ شده از گوسفندان ارومیه ) به 7 راس بره زیر 6 ماه. خونگیری از بره ها قبل از تزریق خون آلوده و در روزهای سوم، پنجم، نهم و یازدههم پس از تزریق خون آلوده به بابزیا و مطالعات هماتولوژیک بر روی نمونه های خون.
تجزیه و تحلیل آماری: آزمون تجزیه واریانس و مقایسه میانگینها.
نتایج: مقایسه میانگین پارامترهای خونی ( شمارش RBC و Hb و Ht و MCHC ) کاهش معنی داری را در روزهای بهد از تزریق نشان داد و میزان MCV به طور معنی داری افزایش یافت ( 001/0 > P ) در ارتباط با گلبولهای سفید لکوپنی مشاهده شد اما در شمارش تفریقی آنها اختلاف معنی داری وجود نداشت.
نتیجه گیری: در این تحقیق مشاهده گردید که ایزوله های بابزیا اویس موجود در ایران به طور تجربی نیز قادر به آلوده ساختن گوسفندان می باشند و علایم بالینی و تغییرات هماتولوژیک را در گوسفندان ایجاد می نماید. مجله دانشکده دامپزشکس دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 59-57 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11937_f23c7bcf6d53137bba14498bb83ce89a.pdf
2002-07-23
ایران
بابزیااویس
بره
گوسفند
هماتولوژی
دکتر حمید رضا
حدادزاده
81391558
1
AUTHOR
دکتر پروانه خضرایی
نیا
69264411
2
AUTHOR
دکتر صادق
رهبر
47996535
3
AUTHOR
دکتر موسی
توسلی
77579382
4
AUTHOR
دکتر فرهاد
امینی
95669843
5
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه پارامترهای الکتروکاردیوگرام در جوجه های گوشتی طبیعی و مبتلا به آسیت
هدف: مطالعه حاضر با هدف دسترسی به اطلاعاتی در مورد پارامترهای مختلف الکتروکاردیوگرام در طیور گوشتی طبیعی و ارزیابی تغییرات آن در جوجه های مبتلا به آسیت به انجام رسید.
طرح: مطالعه مشاهده ای.
حیوانات: 100 قطعه جوجه گوشتی نژاد آرین.
روش: در این مطالعه الکتروکاردیوگرام جوجه های گوشتی آرین در طی 8 هفته پرورشی در دو گروه طبیعی، گروهی که در شرایط استاندارد پرورش یافتند؛ و گروه تیمار، گروهی که در شرایط سرد با دمای 13 تا 16 درجه سانتیگراد پرورش یافتند، مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت.
تجزیه و تحلیل آماری: آزمون تجزیه واریانس با اندازه گیری مکرر، آزمون Duncan's multiple range ، آزمون ,, t ،، Student.
نتایج: مطالعه تعداد ضربان قلب نشان داد که در هر دو گروه با افزایش سن از تعداد آن به طور معنی داری کاسته می شود ( 01/0 > P ) ولی سرعت این کاهش در گروه تیمار به طور معنی داری ( 01/0 > P ) بیش از آن در گروه طبیعی بود. مطالعه اشکال مختلف مجموعه QRS نشان داد که می توان این اشکال را در 4 نمود rS، RS،QS و rs قرار داد. Rs نمود غالب بود و در بیش از 50 درصد موارد دیده شد، نمود rs بندرت و تنها در برخی از سنین مشاهده شد. موج R با فراوانی نسبی قابل توجهی در تمام اشتقاقهای مورد مطالعه دیده شد و مقایسه ارتفاع آن نشان داد که با افزایش سن تغییر معنی داری در آن روی نمی دهد. موج S در تمام سنین تحت مطالعه و با فراوانی نسبی 100 درصد در تمام اشتقاقهای مورد مطالعه دیده شد. در گروه طبیعی با افزایش سن ارتفاع این موج متحمل تغییرات معنی داری نشد ولی در گروه تیمار با افزایش سن به طور معنی داری ( 05/0 > P ) بر ارتفاع آن افزوده گشت. همچنین آزمون آماری نشان داد که ارتفاع این موج در گروه تیمار به طور معنی داری ( 05/0 > P ) بیش از آن در گروه طبیعی است. فاصله زمانی مجموعه QRS با افزایش سن متحمل تغییرات معنی داری در هیچ یک از دو گروه نشد. میانگین محور الکتریکی مجموعه QRS در سطح جلویی نشان داد که در هر دو گروه با وجود دامنه نوسان قابل توجه، میانگین این محور منفی است و تفاوت معنی داری بین دو گروه به چشم نخورد.
نتیجه گیری: در کل مطالعه مزبور نشان داد که برآیند امواج دپولاریزاسیون بطنی در جوجه های گوشتی آرین در امتداد محور طولی بدن از عقب به جلو و نزدیک به خط میانی بدن اندکی متمایل به سمت چپ گسترش می یابد. با توجه به نتایج مطالعه می توان اظهار داشت که تغییرات قابل توجهی در الکتروکاردیوم جوجه های مبتلا به آسیت پیش می آید و الکتروکاردیوگرافی می تواند به عنوان وسیلع غیر تهاجمی مفیدی در ارزیابی سندروم هیپرتانسیون ریوی مورد استفاده قرار گیرد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 70-61 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11938_fd3af06ed19ff5c9c871e7232b52d874.pdf
2002-07-23
آسیت
الکتروکاردیوگرام
جوجه گوشتی
دکتر منوچهر عالی
مهر
12951492
1
AUTHOR
دکتر بهرام دلیر
نقده
95939461
2
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثر استرس حمل و نقل بر تابلوی خونی گوساله
هدف: دوره های طولانی حمل و نقل دامها با وسایل نقلیه بویژه در آب و هوای نا مطلوب، ازدحام دامها در کامیونهای مخصوص حمل و نقل و استرس ناشی از این امر تا چه اندازه بر پارامترهای هماتولوژیک خون اثر دارد و چگونه می توان این تغییرات را از تغییرات تابلوی خونی در دیگر موارد تفکیک کرد.
طرح: مطالعه تجربی با شاهدهای همزمان مستقل.
حیوانات: بیست راس گوساله به ظاهر سالم نر با سن 4 تا 10 ماه و میانگین وزنی 160 کیلو گرم.
روش: گوساله ها به مدت 42 روز نگه داری شدند و در این مدت به طور آزاد با یونجه و سیلوی ذرت تغذیه شدند. پس از طی دوره سازگاری با محیط جدید، در روز 21 نگهداری، معاینه های رایج و اولین خونگیری انجام شد. سپس گوساله ها به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل یک ( 5 گوساله )، کنترل دو ناشتا ( 5 گوساله ) و گروه آزمایش ( 10 گوساله ). در روز 26 نگهداری، ضمن اقدام به حمل و نقل گروه آزمایش به مدت 12 ساعت و مسافت حدود 300 کیلومتر، از دو گروه کنترل یک و کنترل دو ناشتا نیز خونگیری به عمل آمد. در خلال 12 ساعت، در پنج نوبت در ساعتهای 0، 1، 3، 6، 12 حمل و نقل از هر سه گروه به طور همزمان خونگیری به عمل آمد. پارامترهای هموتولوژیک به روشهی معمول آزمایشگاهی مورد سنجش قرار گرفتند.
تجزیه و تحلیل آماری: با آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون ,,t ،، زوج.
نتایج: نتایج آزمایشهای خون شناختی، نشان دهنده افزایش معنی دار در تعداد گلبولهای قرمز و سفید، نوتروفیلها، میزان هماتوکریت و کورتیزول و کاهش معنی دار در لنفوسیتها و منوسیتها در گروه آزمایش در روز حمل و نقل در مقایسه با گروههای کنترل بود ( 05/0 > P ).
نتیجه گیری: در مجموع، استرس حمل و نقل، تغییرات معنی داری در میزان هورمون کورتیزول و پارامترهای خونی گوساله ایجاد کرد. همچنین، بیشترین اثر استرس حمل و نقل در ابتدای مرحله حمل و نقل بروز کرده و در حمل و نقلهای طولانیتر باید منتظر تغییرات شدیدتری در پارامترهای هماتولوژیک خون و میزان کورتیزول سرم بود، تغییرات پارامترهای هماتولوژیک و میزان کورتیزول خون ناشی از تغییرات فیزیولوژیک در سیستم خونساز و غدد فوق کلیوی در خلال استرس است. مجله دانشکده داپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 76-71 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11939_e3a922ca9ed78f50ae0d08f6141836ef.pdf
2002-07-23
استرس حمل و نقل
پارامترهای هماتولوژیک
کورتیزول
گوساله
دکتر سعید
نظیفی
94822768
1
AUTHOR
دکتر علی رضا
خانی
18827147
2
AUTHOR
دکتر غلامرضا
محمدی
24333488
3
AUTHOR
دکتر علی
اوجاقی
64784868
4
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین غلظت موثر ضد باکتریایی سیستم لاکتو پراکسیداز بر اشریشیکالی در شیر UHT
هدف: تعیین تاثیر مقادیر طبیعی سیستم لاکتوپراکسید از شیر براشریشیاکلی ( E.coli ) در شیر UHT.
طرح: مطالعه تجربی.
روش: غلظتهای مختلف باکتریایی اشریشیاکلی ( cfu / ml 101- 103-105-107 ) تهیه و به شیر UHT که قبلاً سیستم لاکتوپراکسیداز در آن فعال شده بود تلقیح گردید. برای فعال کردن سیستم LP در شیر استریلیزه از دو غلظت مختلف آنزیم لاکتوپراکسیداز یعنی 10 و 30 ppm که مقادیر طبیعی این آنزیم در شیر گاو است استفاده شد و آنزیم به همراه 25/0 میلی مول تیوسیانات و 25/0 میلی مول آب اکسیژنه برای هر یک از غلظتهای باکتریایی فوق الذکر به شیر اضافه گردید. شیرهای تلقیح شده در دودمای 4 و 25 درجه سانتیگراد قرار داده شدند و در زمانهای صفر، روز اول، روز دوم، روز هفتم و چهاردهم شمارش باکتری انجام گرفت. به همراه هر یک از آزمونها یک نمونه شاهد ( تلقیح شده با میکروارگانیسم و بدون افزودن LPS ) در نظر گرفته شد. برای هر آزمون ( نمونه و شاهد ) دو تکرار انجام گردید.
نتیجه گیری: در پایان با توجه به مشاهدات و اطلاعات به دست آمده مشخص گردید که به طور کلی سیستم لاکتوپراکسیداز فعال شده در شیر اثر قابل توجهی بر سویه B4: O111 ندارد و این سویه از میکروارگانیسم در مقابل LPS مقاوم است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 81-77 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11940_20fa03c787486a88cbb64b1152ae0b03.pdf
2002-07-23
اشریشیکالی
سیستم لاکتو پراکسیداز
شیر UHT
دکتر گیتی
کریم
22619275
1
AUTHOR
دکتر لادن منصوری
نژند
47599268
2
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اندازه گیری هیدروکسی پرولین به عنوان شاخص میزان کلاژن در فرآورده های گوشتی به روش کلریمتریک
هدف: اندازه گیری میزان هیدروکسی پرولین و کلاژن ژامبون گاوی عرضه شده در شهر تهران جهت تعیین میزان پروتئینهای بافت پیوندی و ارزش غذایی آنها می باشد.
طرح: مطالعه مقطعی.
تعداد نمونه: 60 نمونه از محصول ژامبون گاوی.
روش: در این بررسی 60 نمونه ژامبون گاوی با گوشت بالای 80 و 90 درصد مربوط به 12 کارخانه تولید کننده این محصول به صورت تصادفی انتخاب و در آنها میزان هیدروکسی پرولین، کلاژن و نسبت کلاژن در پروتئین خام با روش شناخته شده کلریمتریک ( AOAC ) مورد ارزیابی قرار گرفتند.
تجزیه و تحلیل آماری: آنالیز واریانس یکطرفه.
نتایج: نتایج به دست آمده نشان داد که متوسط درصد هیدروکسی پرولین، کلاژن محصول و نسبت کلاژن در پروتئین خام بر حسب گرم، در مجموع 12 کارخانه به ترتیب 01/0 ? 19/0 با دامنه ( 21/0- 16/0 )، 04/0 ? 54/1 با دامنه ( 66/1- 19/1 ) و 74/0 ? 19/9 با دامنه ( 0/10- 55/7 ) بوده است. آنالیز واریانس یکطرفه برای مقایسه هر شاخص در بین کارخانه های مختلف، اختلاف معنی داری را نشان نداد.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر دلالت بر آن دارد که ارزیابی ترکیب شیمیایی محصولات فوق نیز به اندازه ارزشیابی بهداشتی آنها اهمیت دارد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 87-83 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11941_b3fb4d2c66dad7d5193f346f732766e0.pdf
2002-07-23
بافت پیوندی
سوسیس
کلاژن
هیدروکسی پرولین
دکتر ابوالفضل
کامکار
96317243
1
AUTHOR
دکتر نوردهر
رکنی
88212517
2
AUTHOR
دکتر سعید
بکائی
22587829
3
AUTHOR
دکتر هدایت
حسینی
35514226
4
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی واکنش های سرولوژی ناشی از تزریق واکسن Rev1 در گوسفند
هدف: بررسی منحنی عیارهای پادتن ناشی از تزریق واکسن Rev1 و مقایسه اثرات تزریق واکسن در سنین متفاوت.
طرح: مطالعه مقایسه ای.
حیوانات: یکصد و هشتاد و شش بره واکسینه شده با Rev1 در گروه های سنی بین 11 تا 14 ماه.
روش: سلامتی گوسفندان و عدم حضور عیار پادتن ضد بروسلا قبل از واکسیناسیون بوسیله آزمون رزبنگال ( RBPT ) مشخص شد. ارزیابی واکنشهای سرمی ناشی از تزریق واکسن با استفاده از روشهای رز بنگال رایت و مرکاپتواتانل ( 2ME ) صورت گرفت.
تجزیه و تحلیل آماری: تجزیه و تحلیل با استفاده از معادله شیب خط.
نتایج: آزمون رزبنگال در تمامی گوسفندان به جز شش مورد تا هقته 42 منفی گشت. عیارهای آزمون رایت در گروه سنی 4 ماهه در هفته چهاردهم، در سنین 5، 6 و 11 ماهه در هفته سی ام، سن 10 ماهه در هفته سی و ششم و سن 9 ماهگی در هفته چهل و دوم به صفر رسیدند. میانگین تیترها در گروه سنی 7 و 8 کاهه در هفته 42 به ترتیب 85/1 و 15/6 بود. آزمون مرکاپتواتانل در گروه های سنی 4 و 5 ماهه در هفته 14، 11 ماهه در هفته 18ف 6 ماهه هفته 24 و سایر گروه ها در هفته 42 به صفر رسیدند. اختلاف معنی دار تیترها بین گروه های سنی 4 و 8 ماهه در هفته های آخر قابل توجه بود. تیترها در گروه های سنی 7 و 8 ماهه مدت زمان طولانیتری در مقایسه با سایر گروهها دوام داشته اند.
نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد که واکسیناسیون در سنین پایینتر تیترهای بیشتری را در زمان کمتری نشان می دهد و در همین حال سریعتر از سنین متوسط کاهش می یابد. گروههای متوسط سنی 7، 8، و 9 ماهه و بخصوص 8 ماهه دیرتر بر علیه واکسن واکنش نشان می دهند، اما دوام پاسخها در گروه های مذکور بیش از سایر گروه ها است. در مجموع سن واکسیناسیون اثرات قابل توجهی بر روی سرعت ظهور پادتن ها و دوام انها دارد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 93-89 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11942_dcaf7b8160f31689e9cca68c49736ee1.pdf
2002-07-23
رایت
رزبنگال
روان
گوسفند
مرکاپتواتانل
دکتر غلامرضا نیکبخت
بروجنی
21811139
1
AUTHOR
دکتر اسماعیل
ذوقی
11554285
2
AUTHOR
دکتر سیمین
عقیلی
39446451
3
AUTHOR
محمدرضا مصطفی
زاده
22237893
4
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی مقایسه ای اثرات فلونیکسین مگلومین و کتوپروفن بر روی پارامترهای هماتولوژیک و برخی پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون گاو
هدف: مقایسه اثرات دو داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی فلونیکسین مگلومین و کتوپروفن بر روی پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون گاو.
طرح: مطالعه تجربی با استفاده از خود شاهدها.
حیوانات: پنج راس گاو نر به ظاهر سالم با وزن تقریبی 5 ? 150 کیلوگرم.
روش: پس از اطمینان از سلامتی دامها و پیش از تزریق دارو، در سه نوبت از دامها خونگیری به عمل آمد که در مجموع به عنوان نمونه های شاهد منظور شدند. ابتدا به گاوها داروی کتوپروفن به میزان 30 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل عضلانی به مدت 3 روز تزریق گردید و تا یک هفته پس از شروع تزریق از گاوها خونگیری به عمل آمد. پس از دو ماه استراحت، مجدداً در سه روز متوالی از گاوها خونگیری به عمل آمد که در مجموع به عنوان نمونه های شاهد منظور شدند. سپس فلونیکسین مگلومین به میزان 22 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل وریدی و به مدت 5 روز تزریق گردید و تا یک هفته بعد هر روز از دامها خونگیری به عمل آمد. در نمونه ها، پارامترهای هماتولوژیک و بیوشیمیایی سرم ( پروتئین تام، آلبومین، گلبومین، گلوکز، ازت اوره، کراتینین، کلسیم، فسفر و AST ) به روشهای معمول آزمایشگاهی اندازه گیری شدند.
تجزی و تحلیل آماری: برای تجزی آماری نتایج به دست آمده در مورد هر دارو به صورت جداگانه عمل شد. برای تعیین اختلاف معنی دار بین گروه شاهد و روزهای پس از تجویز دارو از آزمون تجزیه واریانس استفاده شد. برای پی بردن به وجود اختلاف آماری معنی دار بین میانگینها از آزمون دانکن در سطح ( 05/0 > P ) استفاده شد.
نتایج: پس از تزریق کتوپروفن، هماتولوژیک خون، تغییرات معنی داری نشان ندادند ( 05/0 > P ) در حالی که پس از تزریق فلونیکسین مگلومین، میزان هماتوکریت به صورت معنی داری کاهش یافته ودرصد نوتروفیل ها و منوسیت ها به صورت معنی داری افزایش یافت ( 05/0 > P ). در مورد پارامترهای بیوشیمیایی سرم، پس از تزریق کتوپروفن، تنها میزان کراتینین به صورت معنی داری افزایش یافت ( 05/0 > P ). در حالی که پس از تزریق فلونیکسین مگلومین، میزان آلومین، گلوکز، ازت اوره، کلسیم و فعالیت AST سرم به صورت معنی داری کاهش و میزان کراتینین و گلوبولین تام سرم به صورت معنی داری افزایش یافت ( 05/0 > P ).
نتیجه گیری: بر پایه این پژوهش، کتوپروفن در مقایسه با فلونیکسین مگلومین دارای اثرات جانبی کمتری بر روی پارامترهای هماتولوژیک و بیوشیمیایی خون گاو است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2، 99-95 .
https://jvr.ut.ac.ir/article_11943_7acb851fa5fcf0e462767e10b57011fc.pdf
2002-07-23
پارامترهای هماتولوژیک و بیوشیمیایی
سرم
فلونیکسین مگلومین
کتوپروفن
گاو
دکتر سعید
نظیفی
94822768
1
AUTHOR
دکتر علی رضا
خانی
18827147
2
AUTHOR
دکتر فاطمه قنبری
مهارلو
46696584
3
LEAD_AUTHOR