دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
مطالعه اپیدمیولوژی فاسیولوزیس در استان کرمانشاه
FA
دکتر سید حسن
حسینی
79275499
دکتر ولی الله
واعظی
78681926
دکتر قاسم
جعفری
71646568
دکتر اختر
رضایی
57143343
مهندس غلامرضا
کرمی
36412535
هدف : بررسی وضعیت آلودگی دامهای داشتی به فاسیولا و عوامل موثر در همهگیری شناسی انگل در استان کرمانشاه.
طرح : مطالعه میدانی – آزمایشگاهی.
روش : در مطالعه اپیدیمولوژی فاسیولوزیس در استان کرمانشاه موارد زیر مورد مطالعه قرار گرفت : الف – بررسی وضعیت آب و هوایی : شاخصهای آب هوایی مانند میانگین بارندگی، میانگین درجه حرارت ماهیانه و سالیانه، رطوبت... از سازمان هواشناسی کشور اخذ گردید بر اساس اطلاعات سازمان هواشناسی، در مقیاس خرده اقلیم استان به چهار منطقه 1- جلگهای گرم (گیلانغرب، سریل ذهاب...)، 2- جلگهای معتدل (کنگاور، صحنه و سنقر). 3- کوهستانی معتدل (کرمانشاه و اسلام آباد)، 4- کوهستانی سرد (اورامانات) تقسیم گردید. ب- بررسی حضور حلزونهای میزبان واسط و مراحل نوزادی آنها از تعدادی از منابع آبی استان در هر فصل حداقل یکبار نمونه برداری انجام شد. شناسایی حلزونهای میزبان واسط با توجه به اختصاصات صدف آنها صورت گرفت. ج- بررسی وضعیت آلودگی دامهای داشتی: از دامهای داشتی مناطق مختلف (گوسفند بز و گاو) به صورت تصادفی نمونه مدفوع اخذ گردید و با روش شناورسازی تخم کرمها مورد آزمایش قرار گرفتند. د- بررسی آلودگی دامها در کشتارگاه در بازرسی کبد، وضعیت آلودگی دامهای بومی کشتار شده استان به گونههای فاسیولا در طی یکسال مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج : در نمونهبرداری از آبگیرهای مختلف استان حلزونهای لیمنه آترونکاتولا (میزبان واسط فاسیولاهپاتیکا) و لیمنه آ اوریکولاریا و لیمنه آگدروزیانا (میزبان واسط فاسیولا ژیگانتیکا) مشاهده گردید. ولی پراکندگی و فراوانی حلزونها در نقاط مختلف متفاوت میباشد. در بررسی آلودگی دامهای داشتی در طول یکسال به صورت تصادفی از گوسفند بز و گاو در مناطق مختلف نمونهبرداری به عمل آمد و حداکثر آلودگی در منطقه 1 و 2 و حداقل آلودگی در منطقه 4 مشاهده شد. در بررسی کشتارگاهی نیز حداکثر آلودگی در منطقه گیلانغرب و سریل ذهاب (منطقه 1) و حداقل آلودگی در منطقه یاوه و جوانرود(منطقه 4) دیده شد.
نتیجهگیری : با توجه به اینکه استان دارای نواحی مرتفع و پست است یک اقلیم واحد وجود ندارد و در مقیاس خرده اقلیم (میکروکلایمت) چند نوع آب و هوا در منطقه مشاهده میشود. وضعیت آلودگی مناطق مختلف به فاسیولا با هم تفاوت دارند. مناطق 1 و 2 به عنوان نواحی مستعد و مناسب و منطقه 4 به عنوان ناحیه نامناسب برای آلودگی دامها به فاسیولا میباشد.
اپیدمیولوژی,فاسیولا,کرمانشاه
https://jvr.ut.ac.ir/article_11961.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11961_70e84983fd1b93cee83d06a742a719d4.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
تعیین زمان مناسب برای د- اپی تلیالیزه کردن قطعه ایلئومی با ترکیب آنزیمی در سگ
FA
دکتر جلال
بختیاری
42171573
دکتر حمیدرضا
فتاحیان
15988622
دکتر محمد جواد
قراگزلو
35491395
دکتر امیر
اردشیر
13755971
دکتر سیدرضا
جعفرزاده
27444313
هدف : تعیین زمان مناسب برای تخریب اپی تلیال قطعه ایلئومی با ترکیب آنزیمی کلاژناز و تریپسین با هدف افزایش حجم مثانه به شیوه ایلئوسیستوپلذاستی در محیط زنده.
طرح : مطالعه تجربی توصیفی.
حیوانات: پانزده قلاده سگ ماده بالغ از نژاد مخلوط ایرانی.
روش : پانزده قلاده سگ ماده بالغ 2 تا 3 ساله مخلوط ایرانی، با وزن تقریبی 24-15 کیلوگرم پس از آماده سازی جراحی و انجام بیهوشی تحت عمل جراحی سلیوتومی متعارف قرار گرفتند. 20 سانتیمتر از قطعه ایلئومی با حفظ روده بند از روده کوچک جدا شد و قبل از شروع رمان آنزیمی 5 میلیمتر از طول قطعه ایلئومی برای مطالعه بافت طبیعی روده بداشته شد و به بخش آسیبشناسی ارسال گردید. درمان آنزیمی قطعه ایلئومی برای د-اپی تلیالیزه کردن بافت مخاط قطعه ایئومی با استفاده از ترکیب آنزیمی کلاژناز و تریپسین با غلظت 125/0 درصد در زمانهای 5، 10، 15، 20 و 25 دقیقه انجام شد. پس از هر فاصله زمانی 5 دقیقهای نمونههای بافتی 5 میلیمتری برداشته شد و به بخش آسیب شناسی ارسال گردید.
نتایج : مطالعه 180 مقطع میکروسکوپی قطعه ایلئومی نشان داد که در گروه 5 دقیقهای نسبت به گروه بدون درمان آنزیمی تقریبا 20 درصد طول پرزهای الئوم به صورت کانونهایی د-اپی تلیالیزه شدند. در حالی که درمان آنزیمی به مدت 10 دقیقه 23 درصد طول پرزهای روده را به طور کانونی و پراکنده د-اپی تلیالیزه نمود. تقریبا 60 درصد طول پرزهای ایلئوم پس از 15 دقیقه به صورت کانونی اما با وسعت بیشتری نسبت به گروههای درمانی 5 و 10 دقیقهای و 75 درصد طول پرزها پس از 20 دقیقه اپی تلیوم را از دست دادهاند. د-اپی تلیالیزه شدن کامل پرزهای روده به طور منتشر و کمابیش سرتاسری در مدت زمان 25 دقیقه مشاهده گردید.
نتیجهگیری : نتایج حاصل از مطالعه مقدماتی مقاطع بافتی بیان میدارد که درمان آنزیمی قطعه ایلئومی به مدت 25 دقیقه، تقریبا توانایی د-اپی تلیالیزه کردن کامل پرزهای رودهای را در سطح وسیع داشته و میتواند در عمل پیوند مثانه توصیه گردد.
آسیب شناسی,آنزیم,ایلئوسیستوپلاستی,د- اپی تلیالیزه کردن,قطعه ایلئومی
https://jvr.ut.ac.ir/article_11962.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11962_78f07ac138e51fdfeefd39405a6d903a.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
مطالعه هیستولوژی پوست نواحی بدن در مراحل مختلف رشد جنینی گوسفند ماکویی
FA
دکتر رسول
شهروز
24521594
دکتر عباس
احمدی
99318612
هدف : مطالعه رشد پوست جنین گوسفند از نظر ساختار میکروسکوپی و مشخص کردن ارتباط سن جنین با ویژگیهای بافتی آن.
طرح : مطالعه روند تکاملی پوست از نظر میکروسکوپی در مراحل مختلف رشد جنین.
حیوانات: هفتاده و پنج جنین (سالم) گوسفند از کشتارگاه صنعتی ارومیه جمعآوری گردید.
روش : بلافاصله پس از کشتار میشها از پوست نواحی صورت، دست (به دلیل وجود فولیکولهای موی منفرد و اغلب اولیه)، گردن، و شانه (به دلیل وجود فولیکولهای موی مرکب و پشمی) جنینهای به دست آمده نمونه برداری صورت گرفت و در محلول ثبوتی فرمالین سرم فیزیولوژی 10 درصد قرار داده و پس از قالبگیری و تهیه مقاطع نازک (به ضخامت 7-5 میکرومتر)، مورد رنگ آمیزی H&E (مطالعه عمومی) ون گیسون (رشتههای کلاژن)، PAS برای رشتههای رتیکولر و ورهوف برای رشتههای الاستیکی، مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج : در این مطالعه مشخص گردید که اپیدرم در نیمه دوم ماه دوم شامل 1 الی 3 لایه سلول مکعبی شکل، در نیمه اول ماه سوم (روزهای 65-61) حالت سنگفرشی یا مکعبی مطبق داشته و در آخر این دوره در طبقه بازال دانههای قهوهای تیره مشاهده میشود. در این زمان فولیکولهای مو به صورت تودههای متراکم سلولی از اپیدرم به طرف درم برجسته شده و سلولهای مزانشیمی زیرین در محل تمایز فولیکولهای مو تجمع نشان میدهند. در نیمه اول ماه سوم بین سلولهای مزانشیمی، فیبروپلاستها و لکوسیتها و رشتههای کلاژن، الاستیک و رتیکولر نیز در درم ظاهر شدند. در نیمه دوم ماه سوم، اپیدرم به طور مشخص از نوع سنگفرشی مطبق با درجاتی از شاخی شدن بود. در نیمه اول ماه چهارم اپیدرم ضخم و درم بیشتر تمایز یافته و پیاز مو به حالت زنگولهای شکل تشکیل میشود. در روزهای 95-90 غدد چربی و 120-115 غدد عرق از فولیکولهای مو جوانه میزنند. میزان این تغییرات در ناحیه شانه بیشتر است.
نتیجهگیری : این مطالعه نشان داد که اپیدرم در نیمه اول ماه دوم شامل یک لایه سلول مکعبی شکل بوده و هنوز تمایز نیافته است. در پایان این دوره اکتودرم شروع به تمایز مینماید. لایه سطحی اپیدرم دو لایهای پریدرم اولیه نامیده میشود. این سلولها در طول نیمه اول آبستنی در مایع آمنیوتیک مشاهده میشوند. همچنین مشخص گردید که بافت مزانشیمی زیرین در مجاورت اپیدرم در حال تمایز یک لایه ممتد تشکیل داده و تمایز فولیکولهای مو، غدد چربی و عرق از آنرا نیز همراهی و احتمالا القا مینماید. به طور کلی میتوان اظهار نمود که نیمه دوم ماه دوم تا نیمه اول ماه چهارم زمان آغاز تمایز اجزای مختلف پوست میباشد.
پوست,جنین گوسفند,هیستولوژی
https://jvr.ut.ac.ir/article_11963.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11963_a1bda2455afd83f31a3f8959f8d0449e.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
جداسازی عوامل قارچی توکسین زا و غیرتوکسین زا از جیره های غذایی دامی ارسالی به مرکز قارچ شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
FA
دکتر علیرضا
خسروی
22556633
دکتر حجت اله
شکری
46397126
دکتر رامک یحی
رعیت
49666784
مینو
سلطانی
0000-0002-1081-4601
soltanib@ut.ac.ir
هدف : شناسایی قارچهای توکسین زا و غیر توکسین زای جیرههای غذایی تحت مطالعه.
طرح : مطالعه آزمایشگاهی.
نمونهها: تعداد نوزده نمونه جیره غذایی از قبیل ذرت، جو، سیلو، کنسانتره، پودر چربی و...
روش : بر اساس تکنیکهای استاندارد آزمایشگاهی پس از آمادهسازی، نمونهها بر روی محیطهای کشت سابورو گلوکز آگار حاوی کلرامفنیکل، یوتیتو گلوکز آگار، چاپکس داکس آگار و رزینگال آگار به دو روش خطی و تلقیحی کشت داده شدند. تحلیل آماری: بر اساس آزمونهای تی و مربع کای.
نتایج : بر اساس اطلاعات به دست امده از نتایج کشت، گونههای آسپرژیلوس (2/63 درصد) پنی سیلیوم (8/36 درصد) موکور (6/31 درصد) و کلادوسپوریوم (3/26 درصد) به ترتیب فراوانترین قارچهای جدا شده از جیرههای تحت آزمایش بودند. فراوانترین تعداد کلنیها، توسط فوزاریوم (118 کلنی) در جیرههای سیلو و کنسانتره ایجاد شده بود. گونههای جنس آسپرژیلوس عبارت بودند از آسپرژیلوس فومیگاتوس (5/18 درصد)، آسپرژیلوس فلاووس (9/35 درصد) آسپرژیلوس نیجر (9/25 درصد) و گونههای شناسایی نشده آسپرژیلوس (6/29 درصد) بر اساس آزمونهای آماری اختلاف معنیداری بین فراوانی گونههای آسپرژیلوس جدا شده با قارچهای دیگر مشاهده گردید (P<0/05) همچنین اختلاف معنیداری بین جداسازی گونههای توکسین زای احتمالی و غیر توکسین زا مشاهده گردید بدین معنی که گونههای توکسین زا، حضور معنیدارتری (P<0/001) را در این بررسی نشان میدهند.
نتیجهگیری : با توجه به حضور قارچهای توکسین زا در جیرههای غذایی تحت مطالعه، باید برنامهریزی مدونی برای شناسایی قارچهای موجود در جیرههای مختلف دامی در مراکز تولید نمود تا پس از شناسایی قارچهای توکسین زا و توکسینهای حاصله، برنامه و دستورالعملهایی را جهت کنترل قارچهای مذکور در جیرهها تدوین نمود.
آسپرژیلوس,پنی سیلیوم,جیره,فوزاریوم,مایکوتوکسین ها
https://jvr.ut.ac.ir/article_11964.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11964_7fc58f825b7b6b06746a25f80b48d1a2.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
بررسی سرم شناسی میزان شیوع آلودگی گاوها به BVDV با آزمون الایزا و مقایسه استفاده از الایزای شیر و سرم خون در ارومیه
FA
دکتر احمد
مرشدی
58831886
دکتر علیرضا
محمودیان
33312887
دکتر بهرام دلیر
نقده
95939461
دکتر جواد حاجی
زاده
48456388
هدف : تعیین میزان شیوع آلودگی گاوها به ویروس BVD و یافتن گلههای سرم مثبت یا الایزای غیر مستقیم با استفاده از نمونههای شیر و سرم و ارزیابی استفاده از نمونه شیر به جای سرم خون.
طرح : مطالعه شیوع سرمی BVDV با استفاده از الایزای شیر و سرم خون به روش ارزیابی گذشته نگر.
حیوانات: صدو هشتادو هشت راس گاو شیری و 45 راس گوساله 6 ماهه تا 2 ساله از نژاد بومی و دو رگ از 24 گله در حومه ارومیه.
روش : فراهم کردن سرم خون و شیر به منظور جستجوی آنتی بادی ضد BVDV در شیر و سرم با آزمون الایزای غیر مستقیم، سرمها به نسبت 1:25 در بافر رقیق شدند، ولی نمونههای شیر پس از سانتریفوژ در 2500 دور و جداسازی چربی آنها، بدون رقیق کردن در الایزا به کار رفتند. آن دسته از نمونههای سرم و شیر که OD آنها مساوی یا بزرگتر از 5/2 برابر OD مربوط به سرم و شیر کنترل منفی (شاهد منفی) بود به عنوان الایزا... مثبت در نظر گرفته شدند. دادههای به دست آمده از 188 جفت نمونه شیر و سرم به منظور تعیین درصد همخوانی بین آنها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
تجزیه و تحلیل آماری : آزمون استودنت تی و مربع کای.
نتایج : از 188 جفت نمونه شیر و سرم مربوط به گاوهای ماده شیری، 59 مورد (38/31 درصد) الایزا.. مثبت از سرم و 52 مورد (65/27 درصد) الایزا... مثبت از نمونههای شیر به دست آمد همچنین از 45 نمونه سرم گوساله 5/0 تا 2 ساله 20 درصد سرم مثبت در برابر BVDV مشاهده گردید. درصد فراوانی حیوانات سرم مثبت در گروههای سنی بزرگتر از 2 تا 5 سال 61/27 درصد و در بزرگتر از 5 سال 14/36 درصد به دست آمد در این مطالعه فراوانی گلههای آلوده 80 درصد برآورد شد. نتایج همچنین نشان داد که بین دادههای الایزای شیر و سرم 96 درصد همخوانی وجود دارد.
نتیجهگیری : با توجه به یافتههای ازمون الایزای شیر و سرم خون، میانگین آلودگی به BVDV در سه گروه سنی مختلف 18/29 درصد به دست آمد با توجه به اینکه 80 درصد از گلهها دارای حیوان سرم مثبت بودند، میتوان به گسترش چشمگیر آلودگی در ارومیه پی برد. هرچند بازده الایزای شیر در کشف حیوانات سرم مثبت 72/3 درصد کمتر از الایزای سرم بود. لکن اختلاف معنیدار آماری با سطح اطمینان 95 درصد بین نتایج به دست آمده از الایزای شیر (65/27 درصد) و الایزای سرم (28/31 درصد) مشاهده نگردید. از این رو میتوان از شیر به جای سرم خون برای یافتن گلههای آلوده و تعیین درصد آلودگی گاوها به BVDV در آزمون الایزا به عنوان یک تست غربالی استفاده نمود.
آلودگی به BVDV,الایزای شیر,گاو
https://jvr.ut.ac.ir/article_11965.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11965_0e950fb94ab9a67413ada914a7c3b64f.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
شناسایی برخی از عوامل حدث جدایه های اشریشیاکلی از موارد کلی باسیلوز طیور
FA
دکتر پیام حقیقی
خوشخو
18973871
دکتر سید مصطفی
پیغمبری
42876794
هدف : تعیین میزان فراوانی برخی از عوامل بالقوه حدت در جدایههای Escherichia coli از موارد کلی باسیلوز طیور.
طرح : بررسی توصیفی.
نمونهها : یکصد جدایه E.coli از موارد کلی باسیلوز موجود در گنجینه باکتریایی آزمایشگاه تحقیقاتی بخش بیماریهای طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران مورد استفاده قرار گرفت.
روش : تمام جدایههای مورد مطالعه از نظر قدرت تحرک، مقاومت سرمی و توانایی تولید همولیزین، آئروباکتین، کلی سین و کلی سین V آزمایش شدند.
نتایج: از صد جدایه E.coli مورد بررسی 64 درصد متحرک، 94 درصد مقاوم به اثر باکتریسیدال سرم، و 100 درصد غیر همولیتیک بودند و به ترتیب 85 درصد، 90 درصد و 22 درصد جدایههای توانایی تولید آئروباکتین، کلی سین و فقط کلی سین V را داشتند.
نتیجهگیری : تنوع در عوامل حدت، در بین جدایههای مورد بررسی مشاهده شد، اکثریت این جدایهها واجد عوامل حدت مورد مطالعه بودند. تولید آئروباکتین کلی سین و مقاومت سرمی سه ویژگی مهم در سویههای E.coli جدا شده از کلی با سیلوز طیور میباشند.
آئروباکتین,اشریشیاکلی,کلی باسیلوز,کلی سین,مقاومت سرمی
https://jvr.ut.ac.ir/article_11966.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11966_5923e5a351cf96621305d999152d4f21.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
بررسی نقش سردکنهای آبی در چگونگی وضعیت باکتریایی لاشه های مرغ در کشتارگاههای مرغ در کشتارگاههای صنعتی استانهای تهران و گیلان
FA
دکتر افشین
آخوندزاده
37539963
دکتر علی
میثاقی
58557624
دکتر سعید
بکایی
42321831
دکتر تقی زهرایی
صالحی
84937875
دکتر هادی
اشپری
51981692
هدف : بررسی نقش سردکنهای آبی در وضعیت میکروبی لاشههای مرغ قبل از ورود و بعد از خروج از سردکن در 11 کشتارگاه صنعتی در استانهای تهران و گیلان.
نمونهها : هفتاد و پنج لاشه مرغ از 11 کشتارگاه صنعتی در استانهای تهران و گیلان.
روش : تعداد 51 لاشه مرغ از 9 کشتارگاه صنعتی در استان تهران و 24 لاشه مرغ از 2 کشتارگاه صنعتی در استان گیلان قبل از ورود و بعد از خروج از سردکنهای آبی از نظر برخی از آزمایشات باکتریایی طبق روش استاندارد ارائه شده توسط انجمن بهداشت عمومی آمریکا مورد آزمایش قرار گرفتند. در ضمن میزان کلر آزاد و درجه حرارت آب هر یک از سرکنها نیز در همان محل اندازهگیری شد.
نتایج : در استان تهران شمارش کلی فرمها در لاشههای مرغ بعد از خروج از سردکنها بیشتر از قبل ورود لاشهها به سردکن بود. با انجام آزمون t دو طرفه، تفاوت معنیداری (P<0/05) در سطح اطمینان 95 درصد در نتایج فوق مشاهده شد. یک لاشه از 51 لاشه مرغ بعد از خروج از سردکن آبی در استان تهران و تمام 24 لاشه مرغ قبل از ورود به سردکنها و بعد خروج از آنها در استان گیلان از نظر اشریشیاکلی مثبت بودند. سروتیپهای شناسایی شده H7, O119:B14, 02:K1. 0128:K67,078:K80 بودند. همچنین یک لاشه از 51 لاشه طیور بعد از خروج از سردکن از نظر سالمونلا انتریتیدیس مثبت بود کلر آزاد آب فقط در یک کشتارگاه از 9 کشتارگاه طیور در استان تهران قابل اندازهگیری و آنهم به میزان ppm5/0 بود. میزان کلر آزاد آب سردکن در دو کشتارگاه استان گیلان به ترتیب 0/1ppm , 1ppm بود. میانگین + انحراف معیار درجه حرارت آب سردکنها در 9 کشتارگاه طیور صنعتی مورد مطالعه در استان تهران و 2 کستارگاه طیور صنعتی در استان گیلان به ترتیب 4/1+1/6 و 7/0+5/6 درجه سانتیگراد بود.
نتیجهگیری : با توجه به نتایج به دست آمده چنین بیان میشود که در صورت عدم توجه به وضعیت بهداشتی آب سردکنهای آبی، امکان افزایش بار و آلودگی میکروبی لاشههای مرغ بعد از خروج از سردکن وجود دارد.
سردکن آبی,کشتارگاه طیور,لاشه های مرغ,وضعیت میکروبی
https://jvr.ut.ac.ir/article_11967.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11967_f8afaf1b8f8ab400cda84b1f072951d1.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
منابع و راههای انتقال ااسیست آیمریا به سالنهای پرورش طیور صنعتی شهرستان ارومیه
FA
دکتر موسی
توسلی
77579382
دکتر منصور
پاشایی
18997238
هدف : مشخص نمودن منابع و راههای انتقال ااسیست آیمریا به سالنهای پرورش طیور صنعتی.
طرح : مطالعه مقطعی.
نمونهها: نمونهگیریا ز 47 سالن مربوط به 30 واحد مرغداری اطراف شهرستان ارومیه انجام شد.
روش : نمونهگیری از بستر سالن مرغداری، دست کارگران، چکمه کارگران، چرخ دستی، آب آهک جلو در ورودی سالن و خاک اطراف مرغداری و شناورسازی نمونهها با آب شکر اشباع.
نتایج : نتایج حاکی ازآن است که آلودگی به ااسیست آیمریا در نمونه بستر 27سالن، چکمه کارگران 17 سالن، خاک اطراف 14 سالن چرخ دستی 12 مورد و دست کارگران 10 سالن وجود داشته است. در بررسی حاضر از آب آهک جلوی در ورودی سالن نمونه ااسیستی جدا نگردید.
نتیجهگیری : توصیه میگردد همزمان با استفاده از آب آهک در جلوی سالن و مخلوط کردن بستر با آهک در زمان ورود یا خروج، چکمه کارگران به خوبی شسته شده و در استفاده از چرخ دستی به دلیل نقش آن در جابهجایی ااسیست در داخل یا خارج سالن اقدامات لازم جهت ضد عفونی آن انجام شود.
آب آهک,آیمریا,راههای انتقال,سالنهای پرورش طیور
https://jvr.ut.ac.ir/article_11968.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11968_540446f0d67d7a8f0c8676f6affc56e9.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
تعیین میزان فراوانی کتوز تحت درمانگاهی در گاوداریهای شیری شهرستان کرمان با استفاده از روش اندازه گیری بتاهیدروکسی بوتیرات سرم
FA
دکتر مهدی
سخا
23756643
دکتر حمید
شریفی
66768281
دکتر ابراهیم
طاهری
32758787
دکتر شهاب الدین
صافی
37973655
هدف : تعیین فراوانی بیماری کتوز تحت درمانگاهی در گاوداریهای شیری با استفاده از روش تعیین اندازه بتاهیدروکسی بوتیرات سرم خون.
طرح : مطالعه مقطعی.
حیوانات 90 راس گاو شیروار در هفته 6-3 شیرواری.
روش : در این مطالعه فراوانی کتوز تحت بالینی در 90 گاو از 11 گاوداری شیری مشتمل بر 3542 راس اندازهگیری شد. نمونههای سرم در هر هفته از هفتههای 6-3 بعد از زایمان در هر گاو تهیه گردید. آزمایش اندازهگیری بتاهیدروکسی بوتیرات با استفاده از کیت BANBUT تولید کارخانه راندوکس کشور انگلستان انجام شد.
تجزیه و تحلیل آماری : روشهای آماری استنباطی (آزمون استیودنت t و آنالیز واریانس) باشد.
نتایج : تعداد 13 راس گاو (4/14 درصد) با نقطه برش بیش از 2/1 میلی مول در لیتر میزان BHB و 5 گاو (55/5 درصد) با نقطه برش بیش از 7/1 میلیمول در لیتر نشانگر بیماری بودند درصد بیماری در گاوداریهای مورد مطالعه قابل توجه اما خیلی بالا نمیباشد و در داخل طیف گزارش شده در منابع (34-7 درصد) میباشد. تغییرات میزان گلوکز 42-28 میلیگرم در دسی لیتر بود و باکتونمیا نسبت معکوس داشت.
نتیجهگیری : به نظر میرسد درصد بیماری در تعدادی از گاوداریها کاملا قبل توجه بوده و میتواند روی تولید شیر حیوان و نیز دستگاههای دیگر از جمله دستگاه تناسلی تاثیری منفی گذارد. همچنین مطالعات بیشتری برای تعیین دقیق نقطه برش میزان BHB در گاوهای ایرانی باید صورت پذیرد.
بتاهیدروکسی بوتیرات,کتوز تحت درمانگاهی,گاو
https://jvr.ut.ac.ir/article_11969.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11969_843be51066e86e70eda34b767a9b4929.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
بررسی تغییرات فصلی آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز خون و تغییرات پاتولوژیک قلب و ماهیچه های اسکلتی در گوسفندان آذربایجان غربی
FA
دکتر محمد
نوری
57174561
دکتر سیامک
عصری
84177758
هدف : مشخص نمودن فصلی از سال که در آن میزان آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در وضعیت بحرانی قرار میگیرد که این آنزیم شاخص اطلاع از مقدار سلنیوم خون میباشد. همچنین بررسی تغییرات پاتولوژیک اختصاصی کمبود سلنیوم در ماهیچههای اسکلتی و قلب جهت اثبات وجود بیماری عضله سفید نیز یکی دیگر از اهداف این مطالعه بود.
حیوانات: در این مطالعه از 2400 راس گوسفند به ظاهر سالم و 27 راس بره با علائم کلینیکی مشکوک به کمبود سلنیوم خونگیری بعمل آمد. همچنین 10 راس بره مبتلا نیز کالبدگشایی شدند.
روش : در 4 فصل جمعا 2400 نمونه خون از گوسفندان سه شهر آذربایجان غربی اخذ شد و میزان آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در آن اندازهگیری شد از 27 راس بره با علائم کلینیکی خونگیری به عمل آمد سپس 10 راس از آنها ذبح گردیدند و تغییرات پاتولوژیک در ماهیچههای اسکلتی و قلب مورد بررسی قرار گرفت.
تجزیه و تحلیل آماری : با استفاده از آزمون استیودنت t تغییرات فصلی آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز خون مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج : میزان گلوتاتیون پراکسیداز خون گوسفندان در هر سه شهر مورد مطالعه به صورت چشمگیری از نظر آماری در زمستان پائینتر از تابستان بود. همچنین برههایی که علائم کلینیکی را از خود نشان میدادند مقدار آنزیم خونشان در حد مارژینال، نزدیک به کمبود و تغییرات دژنراتیو وسیعی در ماهیچههای اسکلتی و قلب از خود نشان میدادند.
نتیجهگیری: نتیجه این مطالعه نشان داد که در فصل زمستان گوسفندان مناطق مورد مطالعه دارای آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز پائینتر از سایر فصول بوده و در برخی از نواحی نظیر ارومیه تا حد بحرانی منجر به ظهور علائم کلینیکی قابل رویت میباشد.
آذربایجان غربی,آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز,کمبود سلنیوم,گوسفند
https://jvr.ut.ac.ir/article_11970.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11970_b525fa1478502a3b6561be4a5cbc2e11.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
جداسازی و شناسایی مولکولی ویروس های برونشیت عفونی طیور در مرغداریهای صنعتی ایران
FA
دکتر گیتا اکبری
آزاد
53512213
دکتر مهدی وصفی
مرندی
56534624
دکتر حسین
کیوانی
13772346
هدف : شناسایی مولکولی ویروسهای برونشیت عفونی طیور به روش RT-PCR/RFLPs از مرغداریهای صنعتی ایران.
طرح : مطارعه طولی بین سالهای 1382-1377
نمونهها: نمونههای بافتی نای، کلیه و ریه گلههای مشکوک به بیماری تنفسی.
روش : نمونههای بافتی ارجاع شده به آزمایشگاه ویروس شناسی طیور بخش بیماریهای طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران طی سالهای 1382-1377 از گلههای گوشتی و تخمگذار به تخم مرغهای جنین دار 9-8 روزه تلقیح شد. 12 جدایه از ویروسهایی که در پاساژ سوم باعث تاخیر در رشد جنین، رسوب اورات در مزونفرونها یا مرگ جنین شده و از نظر هماگلوتیناسیون گلبول قرمز مرغ منفی بودند و همچنین 5 سویه رفرانس 793/B , D274, M41, D1466, H120 برای آزمایشات مولکولی RT-PCR/RFLPS انتخاب شدند. RNA ویروس استخراج و به کمک آنزیم رونوشت برداری معکوس به cDNA تبدیل و متعاقب آن به کمک تکنیک PCR با استفاده از ژل آگار 1 درصد الکتروفورز شده و نمونههای مثبت در PCR که باند اختصاصی بیش از 1600 جفت باز را نشان میدادند توسط آنزیمهای محدودگر Hae III , EcorI , Hind III هضم شده و الگوهای هضم آنزیمی (RFLPS) نمونههای مثبت با الگوی RFLPS سویههای رفرانس 793/B , D274, M41, D1466, H120 با استفاده از ژل آگار 1 درصد الکتروفورز و مقایسه شدند.
نتایج : از 12 نمونه مثبت در RT-PCR در هضم آنزیمی با HacIII، 8 نمونه الگوی 793/B و بقیه الگوی تیپ Mass را در RFLPS نشان دادند.
نتیجهگیری : با توجه به اینکه 793/B نسبت به سویه واکسینال H120 ماساچوست نوعی سروتیپ با همولوژی پایین بوده و میتواند تا حدودی مسئول واگیری برونشیت در گلههای واکسینه و توجیه کننده شکست در واکسیناسیون این بیماری باشد، جداسازی و شناسایی این سروتیپ ممکن است مقدمهای برای تغییر سیاست کنترل و پیشگیری علیه بیماری برونشیت عفونی باشد.
بیماری برونشیت عفونی طیور,سروتیپ 793/B
https://jvr.ut.ac.ir/article_11971.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11971_ccdb8ea1c90a28ab2191e2a8bb805269.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
اثرات بیهوشی با زایلازین - کتامین بر روی درجه حرارت، تنفس ضربان قلب، فشار خون سرخرگی و گازهای خونی در گوسفند
FA
دکتر علی بنی
آدم
69757136
دکتر فریدون صابری
افشار
27542518
دکتر یداله احمدی
فر
21452436
هدف : در این مطالعه اثرات ترکیب زایلازین- کتامین بر روی دستگاه قلبی – عروقی و دستگاه تنفسی، با اندازهگیری فشار خون سرخگی، گازهای خونی، دمای بدن، تعداد ضربان قلب و تنفس بررسی شده است.
طرح : بررسی مطالعه تجربی با استفاده از خود شاهدها.
حیوانات: پنج راس گوسفند سالم با میانگین وزن 4/21 کیلوگرم استفاده شده است.
روش: در کلیه گوسفندان زایلازین (2/0 میلیگرم بر کیلوگرم، عضلانی) 15 دقیقه قبل از مصرف کتامین (10 میلیگرم بر کیلوگرم، وریدی) تزریق گردید. تمام مقادیر (ضربان قلب، تنفس و...) قبل از تزریق زایلازین اندازهگیری شد و به ترتیب در زمانهای 5، 15، 30، 45 و 60 دقیقه بعد از القای بیهوشی با کتامین، این اندازهگیریها تکرار شد. برای اندازهگیری فشار خون سرخرگی و جمعآوری نمونه خون، یک کاتتر سرخرگی که با هپارین 2:1000 شستشو میشد از طریق یک برش 5 سانتیمتری پوست با استفاده از بیحسی موضعی درون شریان کاروتید قرار داده شد.
تجزیه و تحلیل آماری : برای تحلیل دادهها از روش آماری آنالیز واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون حداقل اختلاف معنیدار استفاده گردید.
نتایج : بر اسا ایج به دست آمده، تعداد ضربان قلب تغییر معنیداری را نشان نداد. متوسط فشار خون سرخرگی در دقایق 30،45، 60 بعد از بیهوشی کاهش معنیداری داشت. فشار نسبی اکسیژن سرخرگی در دقیقه 60 کاهش معنیداری داشت. فشار نسبی دی اکسید کربن سرخرگی ابتدا در دقیقه 5 افزایش معنیداری داشت و سپس در دقایق 15، 30، 45 و 60 ضمن کاهش نسبی همچنان به طور معنیداری بالاتر از حد نرمال باقی ماند اما تعداد تنفس به طور معنیداری تغییر نیافت. دمای بدن در دقایق 5، 15،30، 45 و 60 بعد از بیهوشی کاهش معنیداری داشت.
نتیجهگیری : بر طبق این مطالعه ترکیب زایلازین – کتامین تضعیف جزئی بر روی دستگاه قلبی – عروقی دارد. این ترکیب مسئول اختلال مختصر در تهویه، کاهش فشار نسبی اکسیژن، افزایش نسبی دی اکسید کربن سرخرگی و کاهش دمای بدن در طول دوره بیهوشی در گوسفند میباشد.
زایلازین,فشار خون,کتامین,گازهای خونی,گوسفند
https://jvr.ut.ac.ir/article_11972.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11972_b1bb8e417b653aacbb2d7eae0ddb644c.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
مطالعه اثر آنتی بیوتیک ها بر تیتر سرمی مایکوپلاسما گالی سپتیکم و مایکوپلاسما ساینویه
FA
دکتر علیرضا
طالبی
72197672
دکتر محمد قاسمی
لک
36717623
هدف : بررسی اثر آنتی بیوتیکهای لینکواسپکتین، تیامولین، تایلوزین، سیپروفلوکساسین و ائروفلوکساسین بر روی تیتر سرمی طیور، مبتلا به مایکوپلاسماگالی سپتیکم (Mg) و مایکوپلاسما ساینویه (Ms)
طرح : مطالعه مشاهدهای :
حیوانات : چهل و دو قطعه مرغ مادر سویه راس.
روش : چهل و دو قطعه مرغ مادر در سن 35 هفتگی (36 قطعه از یک واحد مبتلا به Mg و Ms و همچنین 6 قطعه از یک واحد عاری از مایکوپلاسماهای مذکور) تهیه و در 7 گروه 6 تایی (6 گروه آلوده و یک گروه غیر آلوده) به صورت جداگانه در قفسهای سیمی در شرایط مطابق با توصیههای سویه راس نگهداری شدند. نمونههای خون با استفاده از سرنگهای 2 میلیلیتری از ورید بالی اخذ گردید و آزمایشهای سریع سرمی (Rapid serum plate agglutination test "RSPAT") و الیزا بر روی نمونههای خون انجام شد. به 5 گروه از 6 گروه آلوده (گروههای 1 الی 5) آنتی بیوتیکهای انتخابی مایکوپلاسماها (گروه 1= لینکواسپکتین، گروه 2= تیامولین، گروه 3= تایلوزین، گروه 4= سیپروفلوکساسین و گروه 5= انروفلوکساسین) به مدت 5 روز کامل با دز توصیه شده هر دارو به روش آشامیدنی داده شد و گروه 6 به عنوان گروه آلوده کنترل برای بررسی اثر داروها و گروه 7 به عنوان گروه غیر آلوده جهت کنترل آلودگی محیطی در نظر گرفته شد. پس از اتمام دوره درمانی، نمونههای خون مجددا اخذ و پس از انجام آزمایشهای سرمی، نتایج مورد بررسی قرار گرفتند.
تجزیه و تحلیل آماری: در برنامه SPSS از روشهای آنالیز واریانس و Two tailed pair t-test استفاده شد.
نتیجهگیری : تجویز آنتی بیوتیکهای انتخابی علیه مایکوپلاسماها، تیتر سرمی طیور مبتلا را به میزان قابل توجهی (P<0/05) کاهش داده ولی هیچ کدام از آنتی بیوتیکهای مورد مطالعه قادر به حذف آن نمیباشند.
آنتی بیوتیک,آنروفلوکساسین,الیزا,تایلوزین,تیامولین,تیتر,راس,سیپروفلوکساسین,طیور,لینکواسپکتین
https://jvr.ut.ac.ir/article_11973.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11973_318e8f9d02ddfc87346c0c5c0c0c74f2.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
مقایسه اثرات درمانی فلورفنیکل و تیل مایکوزین در برونکوپنومونی آنزئوتیک گوساله
FA
دکتر غلامرضا
محمدی
24333488
دکتر کامران
شریفی
72987439
دکتر صادق
سپاهی
48254323
هدف : مقایسه اثربخشی بالینی فلورفنیکل با تیل مایکوزین در درمان موارد رخداد طبیعی برونکوپنومونی آنزئوتیک گوساله.
طرح : کارآزمائی شاهد دار تصادفی.
حیوانات: هفتاد راس گوساله هلشتای بین سنین یک 6-1 ماه در سه گاوداری شیری اطراف مشهد.
روش : گوسالههای مبتلا به بیماری پس از شناسایی مورد معاینه بالینی قرار گرفته و اطلاعات اخذ شده در پرسش نامههای جداگانهای ثبت میشد. پس از وزن کشی اقدام به اخذ نمونههای خون میگردید. گوسالهها از هر واحد به صورت جفت انتخاب میشدند و به طور تصادفی با داروی فلورفنیکل (با دز 20 میلیگرم به ازای وزن زندهدام با دو تزریق عضلانی به فاصله 48 ساعت) یا تیل مایکوزین (با در 10 میلیگرم به ازای وزن زنده دام با یک تزریق زیر جلد، 35 راس گوساله) درمان میشدند. معیارهای اثر بخشی بالینی شامل تعداد تلفات، دمای بدن، شاخص بیماری، تخمین موفقیت درمان یا شکست و تعداد موارد عود بیماری یا عفونت مجدد بود. همچنین سیمای هماتولوژی و پروتئین تام و فیبرینوژن دامها قبل و بعد از درمان در روز چهارم مورد مطالعه قرار گرفت.
تجزیه و تحلیل آماری : ازمونهای t مستقل من – ویتنی و مربع کای.
نتایج : اختلاف معنی دار آماری بین دو گروه گوساله مشاهده نشد (P>0/05). بهبودی در گروه درمان شده با فلورفنیکل 31 راس (5/88 درصد) و با داروی تیل مایکوزین 30 راس (7/85 درصد) بود ولی در آزمون مربع کای اختلاف دو گروه معنیدار نبود (P>0/05) در ضمن هیچ واکنش نامطلوب مشخصی در هر دو گروه پس از تجویز داروهای فلورفنیکل و تیل مایکوزین مشاهده نشد.
نتیجهگیری : نتایج حاصله نشان داد که اثرات درمانی فلورفنیکل و تیل مایکوزین در گلههای تحت مطالعه مشابه بودند.
آنزئوتیک,برونکوپنومونی,تیل مایکوزین,فلورفنیکل,گوساله
https://jvr.ut.ac.ir/article_11974.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11974_b06ddc0d77ea18016939cc6bb264d8ab.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
شناسائی مونوژن ها و اثر تراکم جمعیتی آنها در ماهیان شیربت و بنی رودخانه کارون در اهواز
FA
دکتر فروغ
پاپهن
19369738
دکتر علی اکبر ولی نژاد
زوارق
81757341
دکتر ناصر حقوقی
راد
96788327
هدف : ماهیان با استفاده از تور ماهیگیری صید میشدند و تعیین جنس و گونه ماهی از روی خصوصیات ساختمانی و فرمول فلسها و دندانها صورت میگرفت. در جستجوی مونوژنها سطح پوست و خصوصا آبششها بررسی میشدند. مونوژنهای مرده یا زنده با پیکرات آمونیوم ثابت میشدند. شناسایی مونوژنها بر اساس خصوصیات ساختمانی اوپیستوهاپتور و شکل دستگاههای تناسلی نر صورت میگرفت.
تجزیه و تحلیل آماری : آنالیز واریانس، میانگین و انحراف معیار و خطای معیار.
نتایج: شناسایی گونههای داکتیلوژیروس پاولوفسکیای، داکتیلوژیروس باریپوئیدس، دجیلوس پرسیکوس، ژیروداکتیلوس اسپروستونه و گونه پارادیپلوزئون در ماهی شیربت و داکتیلوژیروس پاولوفسکیای و داکتیلوژیروس باریبوئیدس و دجیلوس پرسیکوس و داکتیلوژیروس آنکوراتوس و داکتیلوژیروس گاراسویاربی در ماهی بنی.
نتیجهگیری : وجود ژیروداکتیلوس اسپروستونه و گونه پارادیپلوزئون در ماهی شیربت برای اولین بار از ایران گزارش میشود. در بین مونوژنهای ماهی شیربت تعداد داکتیلوژیروس پاولوفسکیای حداکثر و تعداد گونه پارادیپلوزئون حداقل بوده است. مجموع تعداد مونوژنهای موجود در ماهی شیربت و بنی آلودگی خفیف (کم) را بوجود آورده بودند و ضایعات آبششها بسیار ناچیز بوده است.
اهواز,رودخانه کارون,ماهی بنی,ماهی شیربت,مونوژن ها
https://jvr.ut.ac.ir/article_11975.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11975_5d1f45ba4ce2cb4852aa373a70f6551a.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
بررسی آلودگی به سستودها در گوشتخواران شهرستان کاشان
FA
محسن
اربابی
67778285
عباس
درودگر
93814781
دکتر حسین
هوشیار
55626735
دکتر ایرج
موبدی
88521368
اپیدمیولوژی,روباه,سستودهای دستگاه گوارش,سگ,شغال,کاشان,گرگ
https://jvr.ut.ac.ir/article_11976.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11976_4c78fdb0d872e6f0ba2813bd8312e675.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
59
3
2004
10
22
مطالعه اثرات بیهوشی اسانس گل میخک هندی بر پارامترهای هماتولوژیک، برخی آنزیمهای خون و آسیب شناسی بافتهای مختلف ماهی کپور معمولی
FA
دکتر مهدی
سلطانی
31451123
دکتر مصطفی
غفاری
76949533
دکتر پروانه خضرائی
نیا
13112589
دکتر سعید
بکایی
42321831
هدف : اثرات جانبی احتمالی هوشبری اسانس گل میخک با دوزهای ppm100 و 200 بر برخی از فاکتورهای هماتولوژیک، آنزیمهای سرمی و بافتهای کبد، کلیه، طحال، آبشش و مغز ماهی کپور معمولی مورد مطالعه قرار گرفته است.
حیوانات: ماهی کپور معمولی.
روش : ایجاد بیهوشی با دوزهای ppm100 و 200 در تحت شرایط آب با کیفیت قابل قبول در دمای 2+20 درجه سانتیگراد و بررسی فاکتورهای خونی (سلولی و آنزیمی) و هیستولوژی بافتهای خونساز کبد، آبشش و مغز.
تجزیه و تحلیل : نرمافزار SX , SPSS آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون استیودنت "t".
نتایج : نتایج حاصله نشان داد که اختلاف معنیداری در مقادیر فاکتورهای خونی شامل جمعیت لگوسیتی و گلبول قرمز، هماتوکریت، هموگلوبین، MCH , MCV, MCHC و آنزیمی شامل آلانین ترانس آمیناز (ALT)، آسپارتات ترانس آمینار (AST)، آتلکالاین فسفاتاز (ALP) و لاکتات دی هیدروژناز (LDH) مشاهده نگردید. (1/0 >P> 3/0) همچنین نتایج مطالعه آسیب شناسی نشان داد که بجز مواردی از پرخونی بافت مغز در ماهیان بیهوشی شده با دوزهای ppm100 و 200 بافتهای فوق فاقد ضایعات میکروسکوپیک بودند.
نتیجهگیری : با عنایت به نتایج فوق الذکر مصرف اساس گل میخک تا ppm200 به عنوان ماده بیهوشی در آبزی پروری بی خطر و قابل توصیه است.
آسیب شناسی,آنزیمهای سرمی,اسانس گل میخک,بیهوشی,ماهی کپور معمولی,متغییرهای خونی
https://jvr.ut.ac.ir/article_11977.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_11977_ac4ee61039d6565612384f8c579ca57c.pdf