دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
مطالعه رادیوگرافیک زمان بسته شدن صفحات رشد اندامهای حرکتی قدامی و خلفی در بز نژاد رایینی
1
5
FA
داریوش
وثوق
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
dvosough@yahoo.com
مریم
آقازمانی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
maryam_aghazamani@yahoo.com
10.22059/jvr.2013.30177
زمینه مطالعه: بز نژاد رایینی از جمله نژادهای بز در ایران میباشد که در استان کرمان و چندین استان همجوار در مقیاس کلان پرورش داده میشود،که علاوه بر تولید سطوح مطلوب شیر و گوشت از نظر تولید کرک نیز در رتبه بالاتری نسبت به سایر نژادها قرار گرفته است این در حالی است که اطلاعات پایهای در خصوص رادیوگرافی این نژاد وجود ندارد. هدف: تعیین اطلاعات پایه در خصوص رادیوگرافی اندامهای قدامی و خلفی بز نژاد رایینی. روش کار: بدین منظور 12 رأس بز کرکی نژاد رایینی (6 رأس نر و 6 رأس ماده) برای مطالعه اندام حرکتی قدامی و همین تعداد بز کرکی نژاد رایینی برای بررسی اندام حرکتی خلفی، از بزهای موجود در بخش دامپروری دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان که توسط تغذیه یکسان پرورش داده میشدند از سن 10 روزگی انتخاب و به فاصله هر 10 روز تا زمان بسته شدن صفحات رشد اندام حرکتی قدامی و خلفی مورد مطالعه رادیوگرافی قرار گرفتند. نتایج: اکثر صفحات رشد در اندام حرکتی قدامی در جنس ماده در 13 ماهگی و در جنس نر در حدود 16 ماهگی بسته شدند. زمان بسته شدن صفحات رشد اندام خلفی در مادهها حدود 14 ماهگی و در نرها حدود 16 ماهگی بود. نتیجهگیرینهایی: شاید زود بسته شدن صفحات رشد این نژاد احتمالاً کوتاهی قد این نژاد را توجیه میکند.
اندام حرکتی قدامی و خلفی,بز نژاد رایینی,رادیو گرافی,زمان بسته شدن صفحات رشد
https://jvr.ut.ac.ir/article_30177.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30177_9bb092238ae83361e18c1dfca2c05751.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
مطالعه اولتراسونوگرافی جمع شدن رحم به دنبال ایجاد سقط جنین در سگ
7
12
FA
سارنگ
سروری
0000-0002-0975-6731
گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
soroori@ut.ac.ir
حمید
قاسم زاده نوا
گروه مامایی و بیماریهای تولید مثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
hghasem@yahoo.com
نیما
سیاح
گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
nima_sayyah@yahoo.com
مریم
اصغری کلیمی
دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
asghari_niyaz@yahoo.com
10.22059/jvr.2013.30178
زمینه مطالعه: بر اساس اطلاعات نویسندگان، در خصوص جمع شدن رحم به دنبال سقط جنین در سگ مطالعه سونوگرافی صورت نگرفته است. هدف: بررسی روند جمع شدن رحم بعد از ایجاد سقط جنین بوسیله اولتراسونوگرافی. روش کار: 6 قلاده سگ در یک سوم آخر دوره آبستنی در یک مطالعه همزمان با ایجاد ایست قلبی در جنین بوسیله هدایت اولتراسوند تحت القاء سقط قرار گرفتند. بررسی اولتراسونوگرافی رحم از روز بعد از تأیید سقط کامل تا جمع شدن کامل رحم و رسیدن رحم به اندازه ثابت در دو بررسی متوالی، ادامه یافت. در این بررسی، شکل، اکوژنیسیته بافت، اندازهی رحم و همچنین لایههای آن و میانگین اندازه نواحی پلاسنتال و نواحی بین پلاسنتا مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: تصاویر اولتراسونوگرافی دلالت از آن دارد که دیواره رحم بعد از سقط، از نظر اکوژنیسیته شامل شش لایهی متفاوت میباشد. این لایهها در هفته اول بسیار واضح و متمایز از یکدیگر بودند و درفرآیند جمع شدگی رحم ،از تمایزشان کاسته میشود. از روز اول بعد از سقط ناحیه پلاسنتال از لحاظ اندازه به میزان قابل توجهی (حدود 2 برابر)، بزرگتر از ناحیه بین پلاسنتا بود. در هفته اول بعد از سقط، میانگین ضخامت نواحی پلاسنتال cm31/0±11/2 و نواحی بین پلاسنتا cm20/0±12/1 در شاخهای رحم، مشاهده میشد. از هفته سوم به تدریج از تمایز بین این دو ناحیه و ضخامتشان کاسته شده و در دو هفته آخر جمع شدن رحم، این تمایز از بین رفته و قطر شاخهای رحم در تمام قسمتها تقریباً یکسان شد. زمان جمع شدن کامل رحم سگها در این تحقیق در هفتههای متفاوت (6، 8، 9،10 و 13 هفته) رخ داد. نتیجهگیرینهایی: یافتههای این مطالعه میتواند مبنایی جهت ارزیابی اولتراسونوگرافی ساختارهای غیرطبیعی در رحم بعد از سقط یا زایمان و همچنین برای تعیین زمان جمع شدن رحم در سگ باشد.
الترا سونوگرافی,جمعشدگی,رحم,سقط جنین,سگ
https://jvr.ut.ac.ir/article_30178.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30178_3ad8bc7a9790ab7a48c570c845eeda21.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
بررسی آلودگی به کریپتوسپوریدیوم در گوسالههای اسهالی: مطالعه استانی در خراسان جنوبی
13
19
FA
شاهرخ
رنجبر بهادری
گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
bahadori5@iau-garmsar.ac.ir
سروش
تونی
دانش آموخته، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
bahadori@iau-garmsar.ac.ir
10.22059/jvr.2013.30179
زمینه مطالعه: امروزه تک یاخته کریپتوسپوریدیوم به عنوان یکی از عوامل مسبب سندروم اسهال در نوزاد نشخوارکنندگان بخصوص گوسالهها مطرح میگردد. هدف: میزان وقوع آلودگی به انگل فوق در گوسالههای مبتلا به اسهال در استان خراسان جنوبی، منطقه نیشابور مورد مطالعه قرار گرفت. روش کار: نمونه مدفوع از تیر تا دی 1389 از 170 راس گوساله مبتلا به اسهال در دامداریهای اطراف شهرستان نیشابور اعم از سنتی و صنعتی اخذ شد. نمونههای فوق پس از انتقال به آزمایشگاه و تغلیظ به روش فرمل اتر با استفاده از روش رنگ آمیزی ذیل– نلسون اصلاح شده و میکروسکوپ نوری مورد بررسی جهت حضور اووسیستهای کریپتوسپوریدیوم قرار گرفتند. نتایج: میزان وقوع آلودگی به این تک یاخته در نمونههای مورد بررسی 18/11% بود. همچنین 04/13% از دامهای نر و 97/8% از گوسالههای ماده آلوده به انگل بوده و میزان وقوع آلودگی در فصول سرد سال (06/14) % بیشتر از فصول گرم (43/9)% بود. در ضمن 12/12% از گوسالههای با سن زیر سه ماه و 89/7% با سن سه تا شش ماه آلوده به تکیاخته بودند. البته بررسی آماری انجام شده ارتباط معنیداری را بین آلودگی به انگل و عوامل مورد بررسی شامل جنسیت و سن دامها و نیز فصل نمونهگیری نشان نداد. نتیجه گیری نهایی: با توجه به حضور آلودگی به تک یاخته فوق در منطقه نیشابور و جنبههای زئونوتیک آن به جهت ایجاد آلودگی در جوامع انسانی، کنترل انگل در این منطقه حائز اهمیت میباشد.
اسهال,کریپتوسپوریدیوم,گوساله,نیشابور
https://jvr.ut.ac.ir/article_30179.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30179_986d10ce55a7c7dbf263e0102496caad.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
تأثیر فاکتورهای اقلیمی استانهای ایرانی حاشیه دریای خزر بر بیماری لایم بورلیوز سگها
21
30
FA
محسن
حنیفه
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز
amalmasi@ut.ac.ir
عبدالعلی
ملماسی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
abdimalmasi@yahoo.com
محمود
داودی
گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران
mahmoddavodi@yahoo.com
غلامرضا
نیکبخت
گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
amalmasi2@ut.ac.ir
صدیقه
نبیان
گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
snabian@ut.ac.ir
علیرضا
باهنر
گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
bahonar@ut.ac.ir
تقی
زهرایی صالحی
گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
zahraeisalehi@ut.ac.ir
صادق
رهبری
گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
srahbari@chamran.ut.ac.ir
10.22059/jvr.2013.30180
زمـیـنــه مــطــالـعــه: لایـم بــورلـیــوز، بـیـمــاری مـهـم زئــونــوز بـا گستـرش جهـانـی اسـت کـه تـوسط اسپیـروکـتهـای کمپلکـس Borrelia burgdorferi sensu lato ایجاد میشود. تا کنون گزارشی در این خصوص در سگها از ایران منتشر نشده است. هدف: تعیین میزان شیوع سرولوژیک پادتنهای ایجادشده علیه کمپلکس B. burgdorferi sensu lato در سگهادر سه استان خزری ایران و مطالعه تاثیر فاکتورهای خطر اقلیمی بر آن از اهداف اولیه این مطالعه هستند. روشکار: بین تیر تا شهریور 1388، مطالعهای سرواپیدمیولوژیک روی 273 قلاده سگ در سه استان شمالی گیلان، مازندران و گلستان، زیستگاه شناختهشده کنه (Ixodes ricinus) در ایران، انجام شد. بهمنظور بررسی رابطه توزیع آلودگی و فاکتورهای اقلیمی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، موقعیت مکانی سگهای سرم مثبت و سرم منفی روی نقشه فاکتورهای اقلیمی استانهای گیلان، مازندران و گلستان تلفیق گردید. در بررسیهای آماری، از رگرسیون چندمتغیره و روابط همبستگی استفاده شد. نتایج: از 273 نمونه سرم سگ اخذشده در کل منطقه مورد مطالعه، 22 مورد (1/8)% علیه کمپلکس B. burgdorferi sensu lato پادتن داشتند. میزان شیوع سرمی burgdorferi sensu lato .Bدر استانهای گیلان، مازندران و گلستان به ترتیب 0/0( %91/0)، 2/2( %91/2) و 22( %91/20) تعیین گردید. دمای متوسط سالانه رابطه مثبت و معنیداری با درصد شیوع سرمی لایم بورلیوز در سگهای سه استان شمالی کشور داشت (05/0p<.) نتیجهگیرینهایی: با توجه به شیوع سرمی لایم بورلیوز در سگهای سه استان خزری ایران، این بیماری بهخصوص در استان گلستان بایستی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. این، اولین مطالعه در مورد تاثیر فاکتورهای اقلیمی بر لایم بورلیوز سگها در ایران است.
ایران,استانهای خزری,سگ,فاکتورهای اقلیمی,لایم بورلیوز
https://jvr.ut.ac.ir/article_30180.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30180_f36f1b8427303330ce180a73de542818.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
مطالعه مولکولی-هیستوپاتولوژی ضایعات ریوی ناشی از ویروس اسهال ویروسی گاو
31
37
FA
فرهنگ
ساسانی
0000-0003-1167-1785
گروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
fsasani@ut.ac.ir
فریبا
خاکی
گروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
fkhaki@yahoo.com
فرهاد
موسی خانی
گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
farhadmoosakhani@yahoo.com
محسن
ظفری
آزمایشگاه تشخیصی دامپزشکی بخش خصوصی
mzafari@yahoo.com
10.22059/jvr.2013.30181
زمینه مطالعه: ویروس اسهال ویروسی گاو یکی از پاتوژنهای دستگاه تنفس گاو به شمار میرود که ایمنی ریه را تضعیف کرده وبیماریزایی سایر باکتریها و ویروسها را تشدید میکند. هدف: مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تاثیر ویروس اسهال ویروسی گاو بر بافت ریه انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه، 30 نمونه ریه گاو مورد آزمایش RT_PCR و هیستو پاتولوژی قرار گرفت. نتایج: بررسی هیستوپاتولوژیک ضایعات مختلفی را در بافتهای ریه نشان داد. نتایج آزمایش RT_PCR و مشاهدات هیستوپاتولوژیک هر یک از نمونهها بطور جداگانه مورد مطالعه و مقایسه قرار داده شد. از آزمـون مـربـع کای برای مشخص شدن ارتباط میان وجود ویروس اسهال ویروسی گاو و بروز چهار ضایعه مختلف شامل: 1–پنومونی بینابینی، 2–برونشیت و برونشیولیت، 3–ادم، آمفیزم و آتلکتازی و 4–برونکوپنومونی استفاده شد و در صورتی که پیش فرضهای آزمون کای برقرار نمیشد، از تست دقیق فیشر استفاده گردید. در ده مورد از نمونههای بافت ریه آزمایش RT-PCR، مثبت تشخیص داده شد. 5 مورد از نمونههای BVD مثبت، پنومونی بینابینی داشته و 10 مورد از نمونههای BVD منفی، پنومونی بینابینی نداشتند. در نهایت، در ریههای مورد مطالعه، تنها حضور ویروس اسهال ویروسی گاو با پنومونیهای بینابینی با شدت 3+ ارتباط معنیداری را نشان داد. نتیجه گیری نهایی: حضور ویروس با سایر ضایعات قابل انتظار اتباط معنیداری را نشان نداد که میتوان به نقش احتمالی باکتریها، ویروسهای مختلف و عوامل توکسیک که در این طرح مجال بررسی نشد، اشاره نمود.
BVDV,پنومونی بینابینی,گاو
https://jvr.ut.ac.ir/article_30181.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30181_2ceae179a43be7bf08990f8187f195bc.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
تنوع گونهای کنههای سخت (آکارینا: ایکسودیده) در زیستگاه طبیعی نشخوارکنندگان اهلی ایران: مطالعه استانی در کرمانشاه
39
46
FA
شهاب الدین
سهرابی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه، ارومیه
m.yakhchali3@urmia.ac.ir
محمد
یخچالی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه
yakhchalim@yahoo.com
امید
قشقایی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه، ارومیه
omid.hbk28@yahoo.com
10.22059/jvr.2013.30182
زمینه مطالعه: کنههای سخت از جمله انگلهای خارجی با اهمیت حیوانات سراسر دنیا و ایران میباشند. شناخت وضعیت پراکنش کنههای سخت در نواحی مختلف کشور میتواند از دیدگاه بروز بیماریهای مختلف مرتبط با آنها مفید باشد. هدف: مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی و تنوع گونهای کنههای سخت در نشخوارکنندگان استان کرمانشاه انجام شد. روش کار: در این مطالعه کنهها از 203 رأس گاو، 215 رأس گوسفند و 182 رأس بز از 150 گله در 31 روستا استان کرمانشاه به صورت تصادفی از نقاط مختلف بدن دام و در فصل فعالیت کنههای سخت (اردیبهشت تا شهریور 1390) نمونه برداری و جدا شدند. نتایج: فراوانی آلودگی کنههای ایکسودیده در گاو 63/24%، گوسفند 12 / 25 % و بز 27 / 25 % تعیین شد. بیشترین فراوانی آلودگی در گاوهای ماده 4-3 ساله و گوسفندها و بزهای ماده 2-1 ساله ثبت گردید. شیوع آلودگی کنهای در سنین مختلف و از جنس ماده اختلاف آماری داشت. نسبت تعداد کنه جدا شده به هر رأس دام در گاو6/4، گوسفند9/7 و بز 1/7 بود. توزیع جغرافیایی آلودگی کنهای دامهای تحت مطالعه در مناطق مختلف استان کرمانشاه نشان داد که بیشترین میزان آلودگی کنهای در 12 گله گاو (8)% و 12 گله بز (8)% از منطقه میان دربند در شرق کرمانشاه و 20 گله گوسفند (33/13)% از میدان دام در غرب کرمانشاه بود. توزیع بدنی کنهها عمدتاً از کشاله ران گاو (46 )% وگوش گوسفند (54 )% و بز (43 )% بود که فراوانی توزیع بدنی آنها در سطح بدن گاو نسبت به گوسفند و بز از نظر آماری اختلاف معنیداری داشت. از 1031 کنه سخت 3 جنس هیالوما، ریپی سفالوس و بوفیلوس شناسایی شدند که شامل 8 گونه در گاو، 9 گونه در گوسفند و 7 گونه در بز بودند. گونه غالب در گاو ریپی سفالوس سنگوینوس (2/26 )% و در گوسفند و بز ریپی سفالوس تورانیکوس (به ترتیب، 1 / 53 % و 55 / 40 )% از غرب استان کرمانشاه بود که فراوانی آنها از نظر آماری اختلاف معنیداری داشت. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه بیانگر حضور متنوع و فعالی از فون کنههای سخت با شیوع قابل توجه در نشخوارکنندگان منطقه بود.
استان کرمانشاه,ایکسودیده,کنه,نشخوارکنندگان
https://jvr.ut.ac.ir/article_30182.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30182_f89ca2babdc794c5bb4bc1cac64c68da.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
شجره شناسی ویروس آنفلوانزای پرندگان H9N2 جدا شده از گلههای گوشتی ایران براساس ژن پلی مراز PB1
47
52
FA
آرش
قلیان چی لنگرودی
0000-0001-7914-0863
گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
ghalyana@ut.ac.ir
وحید
کریمی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
karimiv336@gmail.com
مسعود
هاشم زاده
موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی کرج
hashemzadehma@gmail.com
امید
مددگار
گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
o_madadgar@yahoo.com
بهار
نیری فسایی
گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
1tsalehi@ut.ac.ir
آزاده
شجاعی استبرق
بخش کنترل کیفیت واکسن، انستیتیو پاستور ایران
ghalyana2@ut.ac.ir
10.22059/jvr.2013.30183
زمینه مطالعه : آنفلوانزای پرندگان H9N2 برای اولین بار از بوقلمون در سال 1966 در ایالات متحده جدا و سپس در اروپا و آسیا انزئوتیک گردید. این ویروس برای اولین بار در ایران در سال 1377 در جوجههای گوشتی استان قزوین جدا سازی گردید و هم اکنون در کشور اندمیک است. پروتئین پلی مراز 1PB یکی از پروتئینهای این ویروس است که نقش مهمی در حدت و تعیین محدوده میزبان ایفا میکند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی شجره شناسی براساس ژن پلی مراز PB1 ویروس آنفلوانزای H9N2 جدا شده از گلههای گوشتی در ایران طی سالهای 1377 تا 1390 بود. روشکار: در این مطالعه قطعهای از ژن PB1 چهار جدایه H9N2 جدا شده از گلههای گوشتی طی سالهای 1377 تا 1390 تکثیر و توالی یابی گردید. سپس نتایج حاصله با سایر جدایههای اخذ شده از بانک ژن مورد تجزیه و تحلیل و مطالعات شجره شناسی قرار گرفت. نتایج: بر اساس مطالعات شجره شناسی، جدایههای H9N2 در ایران دو گروه جداگانه تشکیل دادند و گروه ویروسهای حاضر در کشور در گروه جدید خاورمیانه و هند قرار گرفتند. بر اساس توالی اسید آمینه، تغییراتی در سطح آنها مشابه جدایههای عادت یافته به موش و انسان مشاهده شد که این نگرانی را از افزایش تمایل جدایههای کشور به میزبان پستاندار بر میانگیزد. نتیجه گیرینهایی: نتایج این مطالعه نشان میدهد که ژن PB1 ویروسی آنفلونزای پرندگان H9N2 در طی چرخش ویروسی در سالهای متمادی در کشور ثابت باقی نمانده است.
H9N2,آنفلوانزای پرندگان,ایران,پلی مراز 1,مطالعه شجره شناسی
https://jvr.ut.ac.ir/article_30183.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30183_90b096f41bc95f0bde7e8fc8d34b4c4e.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
بررسی آلودگی ماهی شوریده (Otolithes ruber) خلیج فارس به انگلهای پریاخته
53
60
FA
جمیله
پازوکی
گروه زیست دریا، دانشکده علوم زیستی دانشگاه شهید بهشتی
pazooki2001@yahoo.com
مریم
خوش اقبال
گروه زیست دریا، دانشکده علوم زیستی دانشگاه شهید بهشتی
pazooki20012@yahoo.com
محمود
معصومیان
بخش بیماریهای آبزیان، موسسه تحقیقات شیلات ایران
ifro_masoumian2@yahoo.com
10.22059/jvr.2013.30184
زمینه مطالعه: انگلها در همه جای بدن ماهیان استخوانی یافت میشوند و به علت اثرات متفاوتی که بر روی رفتار، رشد، هما~وری و مرگ و میر ماهیان میگذارند نباید نادیده گرفته شوند. هدف: شناسایی انگلهای پریاخته ماهی شوریده Otolithes ruber در منطقه شمال غربی جزیره قشم بود. روش کار: نمونه برداری در دو فصل تابستان و زمستان 1388 صورت گرفت، تعداد 72 عدد ماهی شوریده توسط تور ترال کف (Bottom Trawl) صید شد. نمونهها به صورت تصادفی و در کلاسهای طولی مختلف انتخاب و پس از نگهداری در یخ به صورت منجمد به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از خارج کردن نمونهها از حالت انجماد و ثبت اطلاعات زیست سنجی از جمله وزن، طول کل، طول استاندارد، بررسیهای انگل شناسی با استفاده از استریو میکروسکوپ و میکروسکوپ نوری بر روی پوست، باله، آبشش و سایر اندامهای داخلی ماهیان صورت گرفت. نتایج: در این تحقیق از 72 عدد ماهی بررسی شده، 62 عدد (1/86 )%، آلوده به انواع انگلهای منوژن، دیژن، نماتود و سخت پوست بودند. به دلیل در دسترس نبودن کلید و مـقـایـسه ریختی، انگلها تا حد جنس شناسایی شدند که شامل 9 جنس: انگلهای منوژن: .Diplectanum sp .Murraytrema sp و .Monoplectanum sp، دیژنهای .Pleorchis sp، .Stephanostomum sp و .Erilepturus sp، کوپه پود .Brachiella sp و نماتودهای .Philometra sp و .Cucullanus sp در این ماهی شناسایی گردید. نتیجه گیری نهایی: به جز جنس فیلومترا که قبلا از ماهی شوریده گزارش شده سایر انگلها در حد جنس نیز برای اولین بار است از این ماهی در ایران گزارش میشود. در این تحقیق ماهی شوریده به عنوان میزبان جدید برای انگلهای .Monoplectanum sp و .Brachiella sp در دنیا معرفی میگردد.
خلیج فارس,سخت پوستان,کرمها,ماهیان تجاری,ماهی شوریده
https://jvr.ut.ac.ir/article_30184.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30184_339167362de22f99a8eb8c07fdf2642c.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
مطالعه تأثیر میتونین خوراکی پوششدار بر هیستومورفومتری فولیکولهای مو در مادر و نوزاد بز کرکی رایینی از تولد تا پایان دوره شیرخوارگی
61
68
FA
مریم
رضائیان
گروه علوم تشریح، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر
rezaianm@vetmed.ut.ac.ir
مریم
رضائیان
گروه علوم تشریح، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
rezaianm@vetmet.ut.ac.ir
مسعود
ادیب مرادی
گروه علوم تشریح، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
mmadib2000@yahoo.com
مسعود
اسدی فوزی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر
mnasernazem@gmail.com
سید محمد مهدی
کیایی
گروه بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
mohamad@yahoo.com
پرهام
رضوی ابراهیم
گروه علوم تشریح، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر
rezaianm2@vetmed.ut.ac.ir
10.22059/jvr.2013.30185
زمینه مطالعه: مصرف متیونین خوراکی در نشخوارکنندگان، موجب افزایش رشد فولیکولهای مولد فیبر پوست میشود. هدف: در این تحقیق اثر مصرف متیونین خوراکی پوشش دار جیره مادر بر فولیکولهای پوست مادر و نوزاد شیرخوار آنها طی دوره شیرخوارگی بررسی شد. روش کار: 60 رأس بز رایینی ماده سالم تک قلو زائیده 3 تا 4 ساله به همراه 60 رأس بزغاله 1 روزه آنها به طور تصادفی به چهار گروه 30 رأسی تقسیم شدند. گروه مادران تیمار، 2 ماه روزانه حدود g 3 متیونین به صورت دستی دریافت کردند. نمونههای پوست از محل پهلوی راست و چپ مادران و بزغاله شیرخواره آنها طی 3 دوره در روزهای صفر، 30 و 60 گرفته شد. پس از مراحل فیکساسیون، مقاطع بافتی تهیه و صفات فولیکولهای پوست یعنی: بیشترین قطر پیاز موی اولیه و ثانویه، بیشترین قطر موی اولیه و ثانویه، بیشترین قطر درمال پاپیلای فولیکول اولیه و ثانویه به منظور ارزیابی میزان خونرسانی به فولیکول، تعداد فولیکولهای اولیه و ثانویه به صورت میکروسکوپی و نیز قطر و درصد کرک و موی مادران و نوزادان، استحکام و طول کرک نوزادان به طور ماکروسکوپی ارزیابی شد. نتایج: نتایج نشان داد که مصرف متیونین خوراکی پوشش دار توسط مادر میتواند موجب افزایش معنیدار قطر پیاز موی اولیه و ثانویه و درمال پاپیلای فولیکولهای اولیه و ثانویه شود. در گروه نوزادان تیمار، قطر پیاز موی اولیه و ثانویه، درمال پاپیلای فولیکول اولیه و ثانویه و نیز تعداد فولیکول ثانویه به صورت معنیداری نسبت به گروه کنترل تغییر یافته بود. نتیجه گیری نهایی: به نظر میرسد مصرف متیونین خوراکی پوشش دار توسط مادر شیروار طی 2 ماهه اول شیرواری میتواند سبب تاثیر معنیدار بر قطر پیاز موی اولیه و ثانویه و نیز قطر درمال پاپیلای فولیکول اولیه و ثانویه مادر و نوزاد و نیز تعداد فولیکول ثانویه پوست نوزاد شود.
بز کرکی رایینی,فولیکول مو و کرک,متیونین خوراکی پوشش دار
https://jvr.ut.ac.ir/article_30185.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30185_f08f09148561d72a6ebf023a13843f40.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
تأثیر مکمل مخمری بر رشد و سیستم ایمنی در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
69
78
FA
امیر
توکمهچی
گروه پاتوبیولوژی و کنترل کیفی، پژوهشکده آرتمیا و آبزیان دانشگاه ارومیه
atokmachi2@urmia.ac.ir
مژگان
بندبنی
گروه شیلات، گرایش تکثیر و پرورش دانشکده منابع طبیعی دانشگاه ارومیه
atokmachi@urmia.ac.ir
10.22059/jvr.2013.30186
زمینه مطالعه: امروزه استفاده از ترکیبات طبیعی برای تقویت رشد و ایمنی آبزیان به جای ترکیبات شیمیایی و صناعی ترجیح داده میشود. هدف: در این راستا هدف از بررسی حاضر، ارزیابی تاثیر عصاره و پودر هیدرولیز شده مخمر ساکارومایسس سرویسیه بر پارامترهای رشد و مقاومت ماهی قزلآلای رنگین کمان در برابر استرسهای دما و کمبود اکسیژن به همراه مواجه تجربی با باکتری بیماریزای یرسینیا روکری بود. روش کار: برای این منظور تعداد 600 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی g5 ± 50 از یکی از مزارع پرورش ماهی خریداری و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از سازگاری با شرایط آزمایشگاهی ماهیان به صورت تصادفی به چهار گروه هر کدام با سه تکرار تقسیم شدند. یک گروه به عنوان شاهد انتخاب و فقط با غذای تجاری تغذیه شد اما سه گروه دیگر به همراه غذای تجاری میزان یک درصد عصاره مخمر، پودر هیدرولیز شده و ترکیبی از عصاره و پودر مخمر را دریافت کردند. پرورش ماهیان در حوضچههای پلی اتیلنی L300 و به مدت 60 روز صورت گرفت. زیست سنجی در روزهای صفر و 60 مطالعه انجام شد، همچنین در روز 60، ماهیان با استرس دما و کمبود اکسیژن روبرو شدند و یک آزمایش تجربی نیز برای مواجه باکتریایی با یرسینیا روکری طراحی گردید. نتایج: نتایج نشان داد که استفاده توام عصاره و پودر هیدرولیز شده ساکارومایسس سرویسیه به طور معنیدار (021/0)p=سبب بهبود شاخصهای رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان در مقایسه با گروه شاهد میگردد. همچنین نتایج ثابت کرد که میزان بقاء ماهیان پس از تغذیه با ترکیب عصاره و پودر مخمر به طور معنیداری در مواجه شدن با استرس دما (59/4 ± 55/69)%، کمبود اکسیژن (34/5 ± 55/96)% و بیماری یرسینیوز (18/2 ± 11/49 )% نسبت به گروه شاهد افزایش مییابد. نتیجه گیری نهایی: تغذیه ماهی قزل آلای رنگین کمان با عصاره و پودر مخمر به صورت ترکیبی میتواند سبب بهبود شاخصهای رشد و افزایش مقاومت در برابر استرس و بیماری گردد.
استرس,رشد,عصاره و پودر هیدرولیز شده ساکارومایسس سرویسیه,قزل آلای رنگین کمان
https://jvr.ut.ac.ir/article_30186.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30186_f7ffffe3481e70530e43206281fd5427.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
نقش دافنی ماگنای (Daphnia magna) غنی شده با لاکتوباسیلوسهای پروبیوتیکی بر رشد و کارآیی تغذیه در لارو تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus)
79
87
FA
حجت
جعفریان
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس
hojat.jafaryan@gmail.com
مهدی
سلطانی
گروه بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
19398882
ابراهیم
ناصری
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس
hojat.jafaryan5@gmail.com
سید محمد
میری
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس
hojat.jafaryan4@gmail.com
یعقوب
قیاسی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس
hojat.jafaryan3@gmail.com
سمیرا
جعفریان
فارغ التحصیل گروه شیلات، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
hojat.jafaryan2@gmail.com
10.22059/jvr.2013.30187
زمینه مطالعه: استفاده از باکتریهای پروبیوتیکی به عنوان یک راهبرد مهم برای تولید محصولات قابل تجدید از طریق کنترل بیولوژیکی در سیستمهای پرورشی لارو ماهیان دریایی و سخت پوستان پیشنهاد شده است. این باکتریها اثرات سودمندی بر لاروهای ماهی دارند. هدف: این مطالعه جهت تعیین تاثیر باسیلوسهای پروبیوتیکی بر عملکرد رشد و تغذیه لارو تاس ماهی ایرانی از طریق غنی سازی با دافنی ماگنا انجام شد. روشکـار: دافنـی مـاگنا بوسیله مخلوط لاکتوباسیلوسهای پروبیوتیکی برای 8 ساعت در 3 سطح log CFU/mL 30/4، 60/4 و 78/4 از سوسپانسیون باکتریایی، غنی سازی و توسط تاس ماهی ایرانی در تیمارهای آزمایشی 1T، 2T و 3T خورده شد. لاروهای تاس ماهی ایرانی بر پایه 30% وزن بدن از دافنی ماگنا بمدت 30 روز تغذیه شدند. تیمار شاهد از دافنی ماگنای غنی نشده تغذیه گردید. در پایان آزمایش، نمونههای کامل ماهی مطابق با دستورالعمل AOAC در سال1990 آنالیز شدند. نتایج: پروبیوتیکهای لاکتوباسیلوسی بطور معنیداری وزن بدن، سطوح پروتئین خام و ماده خشک لاشه لاروهای تیمارهای آزمایشی را در مقایسه با تیمار شاهد افزایش دادند (p<0.05) اما در تیمار 3T چربی خام و انرژی خام بطور معنیداری کاهش یافت (p<0.05). بیشترین متوسط سطح پروتئین خام در (70.27±0.44 %) و کمترین متوسط آن در شاهد (34/0 ± 51/68)% بدست آمد. نتیجه گیری نهایی: آزمایش نشان داد که مخلوط لاکتوباسیلوسها بر ارتقاء برخی از معیارهای رشد و کارآیی تغذیه در لارو تاس ماهی ایرانی تاثیر داشتند.
پروتئین خام,دافنی ماگنا,لارو تاس ماهی ایرانی,لاکتوباسیلوسهای پروبیوتیکی
https://jvr.ut.ac.ir/article_30187.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30187_e47f68ed3b1d5de1191abaf915ea5728.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
تأثیر تزریق سیاهرگی محلولهایغلیظ در تخلیه شیردان گوسالههای نوزاد
89
95
FA
Meysam
Moravedji
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران
dr.moravedji@gmail.com
محمد
نوری
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران
آریا
رسولی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران
rasooliaria2000@yahoo.com
سیدرضا
فاطمی طباطبائی
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران
dr.moravedji2@gmail.com
10.22059/jvr.2013.30188
زمینه مطالعه: عوامل متعددی نظیر ترکیب، حجم و pH مواد غذایی میتوانند تخلیه شیردان را تحت تاثیر قرار دهند. این امر به خوبی به اثبات رسیده است که رابطهای مستقیم بین غلظت محلولهای خوراکی و تخلیه شیردان وجود دارد؛ به طوری که محلولهای خوراکی غلیظ سبب کاهش تا مرز وقفه حرکات شیردان (بسته به درجه غلظت آنها) میگردند. از محلولهای غلیظ تزریقی وسیعاً در درمان شوکهای سپتیک و به ویژه در اسهال گوسالهها استفاده میشود. هدف: تعیین تأثیر تزریق سیاهرگی محلولهای غلیظ قندی و نمکی بر تخلیه شیردان گوسالههای نوزاد است که در خصوص تأثیر اینگونه محلولها بر تخلیه شیردان تاکنون تحقیقی انجام نشده است. روش کار: در این مطالعه اثرات تزریق سیاهرگی دو محلول غلیظ رایج (دکستروز و کلرید سدیم)، بر تخلیه شیردان در تعداد شش رأس گوساله نر 8 تا 10 روزه از نژاد هلشتاین که آغوز به میزان کافی دریافت نموده بودند، صورت گرفت. در این مطالعه از چهار محلول دکستروز 50%، دکستروز 5%، کلرید سدیم 9/0% و کلرید سدیم 20/7%، به صورت تصادفی، استفاده شد؛ بلافاصله بعد از تزریق هر محلول، به گوساله L2 شیر تازه حاوی mg50 استامینوفن به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن خورانده شده و در زمانهای مقرر جهت ارزیابی چگونگی تخلیه شیردان از طریق سنجش میزان غلظت استامینوفن، خون گیری به عمل آمد و فاکتورهای خونی شامل انسولین و گلوکز اندازهگیری شد. نتایج: نتایج به دست آمده حاکی از آن بودند با وجود اختلافات بارزِ سطح زیر منحنی غلظت انسولین – زمان، برای هر 4 محلول، از لحاظ آماری، اختلاف معنیداری مشاهده نشده و به طور مشابه نیز هیچ گونه تفاوت معنیداری در نمودار غلظت استامینوفن – زمان برای چهار محلول مشاهده نشد. نتیجهگیرینهایی: با توجه به آنالیز آماری چنین میتوان نتیجه گیری کرد که تزریق سیاهرگی محلولهای غلیظ قندی و نمکی تخلیه شیردان را تحت تاثیر قرار نمیدهند.
استامینوفن,تخلیه شیردان,گوساله نوزاد,محلول غلیظ تزریقی
https://jvr.ut.ac.ir/article_30188.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30188_fbf79988a6f514c1c0e653ca0579f960.pdf
دانشگاه تهران
مجله تحقیقات دامپزشکی
(Journal of Veterinary Research)
2008-2525
2251-6190
68
1
2013
03
21
بازجذب فورازولیدون از مثانه پیوند شده با ایلئوم متعاقب ایلئوسیستوپلاستی در سگ
97
105
FA
فریدون
صابری افشار
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
saberiafshar@ut.ac.ir
حسین
نجف زاده
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز
najafzadeh@yahoo.com
مهدی
پور مهدی بروجنی
گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز
pourmehdi@yahoo.com
مرسده سادات
حسین بروجردی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
ersedehsadat@yahoo.com
10.22059/jvr.2013.30189
زمینه مطالعه: گزارش شده است که جذب دارو از مثانه باز سازی شده با قطعه رودهای موجب مسمومیت طولانی و به میزان بالا گردیده است. هدف: هدف از این مطالعه تعیین اهمیت و میزان جذب دارو متعاقب پیوند قطعه ایلئومِ روده به مثانه بوده است. روش کار: ده قلاده سگ سالم و بالغ از هر دو جنس (7 نر و 3 ماده) با وزنی بین kg 25-15 انتخاب شدند. حیوانات به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمایش، با عمل جراحی، 50% از مثانه برداشته شد و بلافاصله عمل جراحی پیوند ایلئوم به مثانه به روش Lamesch و Dociu صورت پذیرفت. در گروه کنترل برداشت قطعه ایلئومی و برقراری مجدد مسیر رودهای، بدون انجام عمل پیوند ایلئوم به مثانه انجام گرفت. در تمامی حیوانات، نمونههای خون و ادرار قبل از جراحی و در ساعتهای 1، 3، 6 و 24 پس از تجویز خوراکی فورازولیدون mg(100 به ازای هر سگ) اخذ شد و این مراحل در روزهای 7، 25 و 45 پس از جراحی نیز در ساعات مشابه قبلی تکرار گردید. پس از آماده سازی نمونهها، فورازولیدون به روش HPLC اندازهگیری شد. آنالیز واریانس یک طرفه و تست Dunnet برای تجزیه و تحلیل دادهها مورد استفاده قرار گرفت و مقادیر(05/0<p) از نظر آماری معنیدار قلمداد گردید. نتایج: در گروه آزمایش، نمونههای خونی تغییرات معنیدار فورازولیدون را در روز 25 نشان داد. نمونههای ادراری تغییرات معنیداری را در هر دو گروه در روز 45 و در گروه آزمایش در روز 25 آشکار ساخت. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که خاصیت جذبی ایلئوم پیوند شده به مثانه به مرور زمان کاهش مییابد و مشکلات برخاسته از جذب دارومعمولاً نادر بوده و در بیشتر موارد ممکن است نیازی به کاستن از دوز داروهای تجویزی (به استثنای داروهایی که دوز درمانی آنها در محدوده کوچکی نوسان دارد) نباشد.
ایلئوسیستوپلاستی,بازجذب,سگ,فورازولیدون
https://jvr.ut.ac.ir/article_30189.html
https://jvr.ut.ac.ir/article_30189_b4a6b7c276bd048174bca9997e5e8726.pdf