TY - JOUR ID - 16940 TI - مطالعه کالبد شناسی و بافت شناسی مری شتر یک کوهانه JO - مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) JA - JVR LA - fa SN - 2008-2525 AU - پور, دکتر ابوالقاسم نبی AU - خانزادی, دکتر سعید AU - قاسمی, دکتر محمدجواد AD - Y1 - 2002 PY - 2002 VL - 56 IS - 4 SP - EP - KW - آناتومی KW - بافت شناسی KW - شتر یک کوهانه KW - مری DO - N2 - در این تحقیق ساختار ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک مری در 23 نفر شتر یک کوهانه بالغ مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج حاصله با اطلاعات موجود در مورد انسان و سایر گونه ها مقایسه شد. طول مری در شتر 215-165 سانتیمتر بود که قسمت گردنی آن بیشترین و قسمت شکمی کمترین طول را داشت. مری شتر از ناحیه پشت غضروف حلقوی حنجره شروع شده و ابتدا در موقعیت پشتی- میانی نسبت به نای قرار دارد، مری در حدود مهره سوم گردنی به سمت چپ نای متمایل شده و این وضعیت را تا حدود مهره ششم گردنی حفظ می کند. از مهره ششم گردنی، مری مجدداً به موقعیت پشتی- میانی نای برمی گردد و در داخل قفسه سینه به طرف عقب ادامه یافته و پس از عبور از نقیصه مری ای حجاب حاجز، و بعد از یک قسمت کوتاه شکمی در محل فم المعده به معده باز می شود. از لحاظ بافت شناسی، اپیتلیوم مری از نوع سنگفرشی مطبق شاخی شده بود. پارین از بافت همبند سست دارای عروق خونی و سلولهای لنفاوی پراکنده تشکیل شده است. ماهیچه مخاطی از نوع ماهیچه صاف بوده و به صورت دستجات بسیار کوچک و پراکنده وجود داشت که میزان این دستجات ماهیچه صاف در نزدیک محل اتصال مری به معده افزایش یافته بود. طبقه زیر مخاطی دارای غددی از نوع عمدتاً موکوزی و در تمام طول مری است که میزان این غدد به طرف انتهای مری بتدریج کاهش می یابد. طبقه ماهیچه ای عمدتاً از نوع ماهیچه مخلوط بود که لایه های ماهیچه ای آن به صورت نامنظم و درهم قرار داشتند، بین لایه های ماهیچه ای این طبقه دستجات کوچک از سلولهای ماهیچه صاف نیز به صورت پراکنده وجود داشت که میزان آنها در نزدیک محل اتصال مری به معده بشدت افزایش یافته بود. UR - https://jvr.ut.ac.ir/article_16940.html L1 - https://jvr.ut.ac.ir/article_16940_fd3e263c091a702fb424ee2e5cd28ef0.pdf ER -