اثر برخی از کوکسیدیو استات ها بر پارامترهای رشد جوجه های گوشتی در عفونت تجربی کوکسیدیایی

نویسندگان

چکیده

هدف: مقایسه اثر داروهای کوکسیدیواستات دیکلازوریل، سالینومایسین و ناراسین بر شاخصهای بازدهی جوجه های گوشتی درعفونت تجربی کوکسیدیایی .
طرح: طرح بلوکهای کاملاتصادفی
حیوانات: سیصد قطعه جوجه گوشتی یکروزه از جنس نر سویه تجاری راس 208
روش: جوجه های مورد آزمایش به طور تصادفی به 5 گروه 60 قطعه ای (هر یک شامل 3 تکرار) تقسیم شدند و در قفسهایی از نوع باتری قرار گرفتند. این گروهها عبارت بودند از : 1- این گروه هیچ نوع داروی کوکسیدیواستات دریافت نکرد ودر معرض چالش ااسیت ها قرار نگرفت (شاهد منفی) 2- این گروه هیچ نوع داروی کوکسیدیواستات دریافت نکرد ولی به وسیله مخلوطی از ااسیت ها چالش گردید (شاهد مثبت) 3- دیکلازوریل 4- سالینومایسین 5-ناراسین . گروههای درمانی کوکسیدیواستات ها ی مربوط را از ابتدا تا 3 روز به انتهای دوره مصرف نمودند.
پرندگان تمام گروهها (به جز گروه 1) درسن 28 روزگی با 100 هزار ااسیست ایمریا شامل آیمریاتنلا، آیمریا ماکزیما و آیمریا آسرولینا تلقیح شدند. از روز هشتم پس از چالش و برای مدت 5 روز پیاپی ، میزان دفع ااسیست ها از طریق اندازه گیری OPG تعیین گردید. با وزن کشی جوجه ها ودان مصرفی آنها در سنین 28 (قبل از تلقیح ااسیست ها) 35،42 و 49 روزگی(انتهای دوره) وزن متوسط ، میانگین رشد و ضریب تبدیل غذایی (FCR) همه گروهها به صورت هفتگی تعیین شد.
تجزیه و تحلیل آماری : استفاده از آزمون تجزیه واریانس ، آزمون توکی در صورت وجود اختلاف معنی دار.
نتایج: در سن 35 روزگی (یک هفته پس از چالش ) اختلاف میزان رشد گروههای درمانی با شاهد مثبت معنی داربود. (01/0 >P) در همین سن FCR گروههای درمانی و شاهد منفی با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشت. اما FCR این گروهها نسبت به گروه شاهد مثبت به صورت معنی داری بهتر بود. (01/0 >P) درسن 42 روزگی اختلاف معنی داری در عملکرد گروههای درمانی مشاهده نشد. در سن 49 روزگی FCR این گروهها گروه سالینومایسین از گروه شاهد مثبت به صورت معنی داری بهتر بود. (01/0 >P) اما بین گروهها ی درمانی از این نظر اختلاف معنی داری مشاهده نشد. استفاده از دو داروی دیکلازوریل و سالینومایسین موجب کاهش بسیار معنی دار میزان دفع ااسیست در مقایسه با گروه شاهد مثبت گردید. (001/0 >P)
نتیجه گیری : براساس این مطالعه می توان چنین نتیجه گیری نمود که استفا ده از کوکسیدیواستات های مورد آزمایش موجب بهبود شاخصهای بازدهی جوجه های گوشتی می شود. ومصرف آنها بخصوص درصورت احتمال بروز عفونتهای کوکسیدیایی قابل توصیه است. با این حال مقایسه شاخصهای بازدهی به دست آمده در گروههای درمانی مختلف نشان دهنده برتری نسبی گروه دیکلازوریل ازنظر میانگین وزن نهایی وسالینومایسین از نظر FCR می باشد. مصرف این دو دارو همچنین بصورت معنی داری موجب کاهش OPG گردید.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

Objective: Comparing the efficacy of coccidiostat drugs, Diclazuril, Salinomycin, and Narasin on performance parameters of broiler chickens in experimental coccidial infection.
Design: Completely randomised block.
Animals:A total number of 300 male day-old Ross 208 broiler chickens.
Procedure: The chicks were randomly divided to 5 groups of 60 birds (3 replicates/treatment), and placed in battery cages. The groups were: 1) which did not receive any coccidiostatic drug or oocysts (negative control), 2) which did not receive any coccidiostatic drug but was challenged with oocysts (positive control), 3) Diclazuril, 4) Narasin, and 5) Salinomycin. Treatment groups received the related coccidiostats from the beginning of the rearing period up to 3 days before slaughter( 49 days of age). Birds in all groups (except group 1), were challenged with 105 of mixed inoculum of E. tenella, E. maxima, and E. acervulina. Eight days
post-challenge, fecal samples were taken and oocysts per gram of feces determined for five consecutive days. By weighing the chicks and their consumed feed at 28 (before challenge), 35,42 and 49 days (end of the rearing period), mean of body weight (BW), weight gain (WG), feed intake (FI) and feed conversion ratio (FCR) of all groups determined weekly.
Statistical analysis: Analysis of variance, Tukey's test.
Results: At 35 days old (1 week after challenge), the differences among WGs of treated and positive control groups were significant (P< 0.01). At the same age, there were not any significant differences
among FCR of treated and negative control groups, but FCRs of all groups were significantly better than positive control (P0.05). At 49 days old, FCR of Salinomycin was better than positive control (p< 0.05), but no significant differences observed among treatments(P>0.05). Diclazuril and Salinomycin significantly reduced the OPG in comparison with positive control (p< 0.001).
Conclusion: According to the results of this study, using these coccidiostats can improve the performance parameters of broiler chickens and their usage can be recommended specially when
coccidial infections may occure. Comparison the performance of treatment groups showed partial improvement of BW and FCR by Diclazuril and Salinomycin respectively. In addition these two coccidiostats reduced OPG significantly. J. Fac. Vet. Med. Univ.
Tehran. 58, 4: 377-381, 2003.

کلیدواژه‌ها [English]

  • broiler
  • coccidiosis
  • Diclazuril
  • Narasin
  • performance
  • Salinomycin