بررسی مقایسه ای اثرات مرکزی پروستاگلاندینهای E2 و F2a روی رفتار تغذیه ای در خرگوش

نویسندگان

چکیده

پروستاگلاندینها (PGs ) یکی از اجزای مهم تنظیم اخذ غذا در بدن پستانداران محسوب می شوند . در تجربه حاضر ، با تزریق داخل بطنی – مغزی پروستاگلاندین F2a (PGF2a) به مقادیر 125، 75و 5/12 میکروگرم و پروستاگلاندین E2 (PGE2)با مقادیر 25، 17 و 12 میکروگرم رفتار تغذیه ای در 16 خرگوش که آزادانه غذا دریافت می کردند ، مورد مطالعه قرار گرفت . نتایج به دست آمده نشان می دهد که به طور وابسته به مقدار (dose)، اخذ غذا برای مدت کوتاه یا بلندی کاهش می یابد . PGF2a دارای اثراتی مشابه اثرات مشابه اثرات PGE2 است اما به طور قابل ملاحظه ای از آن ضعیف تر است . تزریق داخل عضلانی ایندومتاسین به منظور مهار پروستاگلاندینهای درون زا موجب افزایش اخذ غذا می گردد. پروستاگلاندینها می توانند مولد بی اشتهایی باشند و جایگاه عمل آنها احتمالاً هیپوتالاموس جانبی و میانی است. با تزریق پروستاگلاندینها تغییرات رفتاری فاحشی نیز در حیوان مشاهده می شود که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

The effects of lntracerebroventricular (I.C.V) administration of PGE2, PGF2a and Indomethacin on feeding behavior were examined in conscious rabbits, which were chronically prepared with a cannula in cerebral lateral ventricle. The drugs had dose-dependency short and long-term effects to decrease food intake but PGF2a at doses of 12.5, 75, 125pg was considerably less potent than PGE2 (12, 17, 25pg) and hypophagia occurred only occasionally in lower doses. It is concluded that PGs may have anorectic properties. We suggest that PGs antagonize norepiriephrine (NE) effects on brain and they may be antagonistic to indogenous NE transmitter in the medial and lateral hypothalamus and also depress calcium Ions up take and may alter neural calcium fluxes which cause anorexia Intramuscular Injection of indomethacin in order to inhibit the indogenous PG causes to increase in food intake.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Indomethacin
  • Prostaglandines E2 and F2a