بررسی اثرات کلرال هیدرات به تنهایی یا توأم با سایر داروها دربیهوشی بز

نویسندگان

چکیده

دراین بررسی نقش داروی کلرال هیدرات در بیهوشی بز و همچنین تأثیر استفاده توأم از داروهای سولفات منیزیم ( به صورت ترکیب با کلرال هیدرات ) ، کلرپرومازین ( به عنوان پیش بیهوشی ) و دکساپرام ( به عنوان خنثی کننده اثر کلرال هیدرات ) مورد ارزیابی قرار گرفت . شش رأس بز با وزن 5/3 ? 7/28 کیلوگرم هر یک چهار بار با حداقل فاصله 10-8 روز بیهوش شدند . در گروه اول ، میزان داروی کلرال هیدرات برای افتادن دام 91/2 ? 98/92 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم تعیین گردید . تجویز کلرال هیدرات کاهش معنی دار فشارخون و افزایش موقتی ضربان قلب را به دنبال داشت . در گروه دوم با استفاده توأم کلرال هیدرات و سولفات منیزیم میزان داروی مورد نیاز به 2 ? 16/69 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم کاهش یافت . افت فشار خون در این گروه نیز مشاهده گردید . در گروه سوم ، پس از استفاده از داروی پیش بیهوشی کلرپرومازین ( 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم ) میزان داروی کلرال هیدرات 65/2 ? 64 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم بوده است . استفاده از کلرپرومازین در این گروه افت فشار خون ناشی از کلرال هیدرات را تشدید نمود . درگروه چهارم ، 15 دقیقه بعد از القاء بیهوشی با کلرال هیدرات ( 95 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم ) ، داروی دکساپرام به میزان 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت وریدی تزریق گردید که با خنثی کردن اثر کلرال هیدرات ، بیداری را تسریع نمود . به دنبال تزریق دکساپرام فشار خون افزایش یافت و در یکی از بزها بی نظمی بطنی زودرس مشاهده شد. بررسی بالینی عمق بیهوشی نشان داد که هیچ یک از ترکیبات دارویی قادر به از بین بردن رفلکس های پلکی ، قرینه ای و درد نبوده و شل شدگی عضلانی کامل نیست . نتایج این بررسی نشان داد که داروی کلرال هیدرات برای بز نسبتاً غیرسمی و غیر محرک است و میتوان از آن به صورت توأم با داروی های ضد درد یا بی حسی برای انجام جراحی های معمول در این حیوان استفاده نمود . استفاده از مقادیر زیاد کلرال هیدرات ، به دلیل خطر توقف فغالیت مراکز تنفسی و تنظیم کننده قطر عروق توصیه نمی شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

cardiopulmonary and analgesic effects of chloral hydrate alone and in combination with Mg sulfate, chlorpromazine or doxapram were studied in six healthy goats (weighing28.7±3.5Kg) at an intervals of 8 days: Group 1, chloral hydrate 5% (IV, to effect); Group 2, chloral hydrate 5% (IV, to effect); Group 3, chlorpromazine (2 mg/kg) followed by chloral hydrate 5% (IV, to
effect); Group 4, chloral hydrate 5% (IV) followed by doxapram (2 mg/kg, IV) 15 minutes later. Chloral hydrate induced deep sedation and recumbency at a dosage of 92..98±2.91 mg/kg. There was a significant reduction in the dosage of chloral hydrate in group 2 and resulted in asignificant decrease in arterial blood pressure. Doxapram significantly reduced the duration of recumbency compared to group 1 (37. 4±9.21 vs. 73.1± 10.2 min). Arterial blood pressure significantly increased following administration of doxapram. Premature ventricular contraction (PVC) was observed in one animal. Muscle relaxation was not complete and analgesia was assessed as poor in all groups. Induction of general anesthesia withh chloral hydrate was not successful and one animal died due to drug overdosage. The results of this study showed that chloral hydrate (alone or in combination) can provide deep sedation and adequate musde relaxation in goats but its analgesic effect is poor. Doxappram can be usedd to reverse chloral hydrate sedation in the goat.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chloral hydrate
  • Chloropromazine
  • Doxapram
  • Goat
  • Mg sulfate