‌اثر مصرف مخمر بر فرانسجه‌های تخمیر، جمعیت میکروبی شکمبه و عملکرد گوساله‌های پرواری

نویسندگان

چکیده

‌چکیده
به منظور بررسی آثار مصرف مخمر ساکارومیسس سرویسیه ( سویه47‌ S.C) همراه با جیره‌های غذایی حاوی سطوح مختلف کنسانتره بر فراسنجه‌های تخمیر، جمعیت میکروبی شکمبه و عملکرد گوساله های پرواری از 36‌ راCس گوساله در هلشتاین با میانگین وزن اولیه (54/5،‌‌)9/175 کیلوگرم در قالب طرح فاکتوریل 3‌*2‌ استفاده شد. دامهای مورد مطالعه به شش گروه مساوی تقسیم و هر گروه با یکی از جیره‌های غذایی حاوی 60‌ ، 70‌ و 80 ‌ درصد کنسانتره بدون مخمر و یا با مخمر (5/2‌ گرم مخمر به ازای هر 100‌ کیلوگرم وزن زنده) تغذیه شدند. افزایش وزن و سرعت رشد گوساله‌ها طی 150‌ روز دوره آزمایش ، ثبت و در پایان دوره پرواربندی در زمانهای صفر ، 3‌ و6‌ ساعت بعد از مصرف خوراک صبحگاهی با استفاده از لوله مری از محتویات شکمبه آنها نمونه برداری شد. فراسنجه های تخمیر نمونه‌ها شامل اسیدیته، اسیدهای چرب فرار، ازت آمونیاکی و جمعیت میکروبی مایع شکمبه ، تعداد کل باکتری‌ها ، باکتری‌های سلولولایتیک، باکتری‌های مصرف کننده لاکتات و کل تک یاخته ها اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده‌های حاصله با استفاده از طرح کاملا تصادفی برای فراسنجه‌های تخمیر، جمعیت میکروبی و در مورد عملکرد پروار پس از تصحیح وزن اولیه دامها با تجزیه کوواریانس انجام شد. مصرف مخمر سبب افزایش اسیدیته مایع شکمبه در حیوانات تغذیه شده با 80‌ درصد کنسانتره شد (05/0‌p<‌.)همچنین مصرف مخمر سبب افزایش غلظت کل اسیدیته چرب فرار، جمعیت باکتریهای مصرف کننده لاکتات، جمعیت باکتری‌های تک یاخته‌های شکمبه وکاهش غلظت ازت آمونیاکی شکمبه شد(05/0‌.)p<تعدادکل باکتریهای شکمبه نیز در اثر مصرف مخمر زیادشد. استفاده از مخمردر جیرهای حاوی 80 درصد کنسانتره سبب بهبود افزایش وزن وخوراک مصرفی روزانه حیوانات شد(05/0‌.)p< با توجه به یافته‌های حاصله می‌توان نتیجه گرفت که مصرف سویه 47مخمرساکارومیسس سرویسیه می‌تواند موجب بهبود وضعیت تخمیر وافزایش جمعیت میکروبی در شکمبه گوساله‌های پرواری ‌شود که نتیجه آن بهبود عملکرد پرواری دامها به ویژه در شرایط استفاده از جیرهای حاوی کنسانتره زیاد می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: گوساله‌های پرواری، ساکارومیسس سرویسیه، تخمیر شکمبه‌ای، تک یاخته.‌

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

Abstract:
The experiment was designed to investigate the effects of saccharomyces cerevisiae supplementation on the efficiency of rations containing different levels of concentrate in male Holstein calves. 36 male Holstein calves (average body weight of 175. 9 ± 5.54 kg) were allocated into six treatments of 60, 70 and 80 percent of concentrate with or without yeast culture based on a 2 x 3 factorial design. The performance parameters (daily feed intake and gain) were recorded during 150 days of fattening period. At the end of the experimental period, the rumen content of animals were sampled by esophagus tube at 0, 3 and 6 hours after morning feeding and ruminal parameters (pH, VFA and NH3-N) and microbial population (total and cellulolytic bacteria, lactate utilizing bacteria and protozoa) were determined. All data were analyzed based on the complete randomized design in which the performance data were adjusted by covariance before analysis. Yeast supplement resulted the increase of the pH ,total volatile fatty acids and population of lactate utilizing bacteria and decrease of the level of NH3-N in the rumen fluid samples (p<0.05). The increase in the total number of rumen bacteria and protozoa was not significant. Feed intake and daily gain were higher in calves with yeast supplemented rations and 80 percent cocentrate (p<0.05). It can be concluded that the supplementation of yeast (Saccharomyces cerevisiae, S.C.47) could have a beneficial effect on the rumen fermentation and microbial populations in fattening calves. This in tum may results in an improvement of the animal performace especially when feeding high concentrate diets.
Key words: fattening calves, Saccharomyces cerevisiae, rumen fermentation, microbial population.

کلیدواژه‌ها [English]

  • fattening calves
  • Saccharomyces cerevisiae
  • rumen fermentation
  • Microbial population