بیماریزایی استرپتوکوکوس اینیایی در بچه ماهیان تاسماهی ایرانی

نویسندگان

1 گروه بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران–ایران

2 گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،‌گرگان–ایران

3 مرکز تحقیقات شیلاتی ذخایر آبزیان آب‌های داخلی کشور، گرگان - ایران‌ ‌

چکیده

زمینه مطالعه: استرپتوکوکوزیس با عامل استرپتوکوکوس اینیایی یکی از بیماریهای مهم صنعت آبزی پروری در مناطق مختلف دنیا می‌باشد. هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی تجربی بیماریزایی استرپتوکوکوس اینیایی در بچه تاسماهی ایرانی با روش‌های تزریق داخل صفاقی و داخل عضلانی می‌باشد. روش کار: از  بچه تاسماهی ایرانی  به تعداد  400 عدد و با دامنه وزنی g‌3 ± 17 استفاده شد. به‌طوری که برای هریک از روش‌های تزریق عضلانی وصفاقی تعداد 5 گروه ماهی در دو تکرار در نظر گرفته شد، (هر کدام از گروه‌ها نیز شامل 12 ماهی.) غلظت باکتری برای تیمارهای هر دو روش تـزریقی شامل:  102‌×‌ 7/4، 103‌×‌ 7/4، 104‌×‌ 7/4 ‚105‌×‌ 7/4، 106‌×‌ 7/4 سلول به ازای هر ماهی بود. گروه‌های  شاهد نیز تنها با سرم فیزیولوژی استریل حاوی 9/0%، به میزانmL 1/0   به ازای هر ماهی مورد تزریق قرار گرفتند. نتایج: بر اساس نتایج در گروه‌های تیمار، تلفات پس از 24 ساعت آغاز و علایم سستی و بیحالی، شنای مارپیچی، خونریزی‌های سرسوزنی در نقاط مختلف بدن بخصوص در قاعده باله‌ها و پلاک‌های استخوانی ونیز در زیر پوزه‌ها بخصوص در قاعده سبیلک‌ها، متورم شدن و خونریزی و برآمدگی ناحیه مخرج، پرخونی والتهاب در قسمت‌های انتهایی روده و تجمع مایع خونی، آب آوردگی شدید کلیه‌ها، اسکلیوزیس و لوردوزیس و نیز خونریزی‌های سر سوزنی در چشم در اکثر نمونه‌های تلف شده مشاهده شد. گروه‌های شاهد فاقد هر گونه تلفات تا 14 روز پس از آزمایش بودند. در این مطالعه دوز ‌50LD‌ در روش تزریق داخل صفاقی در زمان‌های 48 سـاعـت، 72 ساعت و 96 ساعت به ترتیب: 106×‌ 7/3، 103‌×‌ 8 و103‌×‌ 1/1 سلول باکتری به ازای هرماهی محاسبه گردید، در حالی‌که میزان ‌50LD‌در روش تزریق عضلانی  به ترتیب 105‌×‌ 4/6، 103‌×‌ 8/1 و 10 ‌×‌ 85/4 سلول باکتری به ازای هر ماهی محاسبه شد که از نظر آماری دارای اختلاف معنی‌داری بود‌(5‌0/0p<‌.) نتیجه‌گیری نهایی: نتایج حاصل ازاین مطالعه نشان می‌دهد که بچه تاسماهی ایرانی  دربرابر استرپتوکوکوس اینیایی‌ ‌ازحساسیت بالایی برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Pathogenicity of Streptococcus iniae in Persian sturgeon (Acipenser persicus) fingerling

نویسندگان [English]

  • Mahdi Soltani 1
  • Mohammad Mazandarani 2
  • Seyed Saeed Mirzargar 1
  • Hosseinali Ebrahim Zadeh Mousavi 1
  • Ali Taheri-Mirghaed 1
  • Hosein Khoshbavar Rostami 3
1 Department of Aquatic Animal Health, Faculty of Veterinary Medicine, Univarsity of Tehran, Tehran-Iran
2 Department of Fisheries, Faculty of Fisheries and Environment, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan-Iran
3 Fisheries Research Center of Golestan province, Gorgan-Iran
چکیده [English]

BACKGROUND: Streptococcosis caused by Streptococcus iniae is one the most important bacterial diseases in aquaculture industry worldwide. Objectives: This study was aimed to assess the experimental pathogenicity of Streptococcus iniae in Persian sturgeon (Acipenser persicus) fingerling. Methods: A number of 400 Persian sturgeon (Acipenser persicus) fingerling weighting 17±3 g were used. Fish were challenged with a virulent strain of Streptococcus iniae via both intraperitoneal and intramuscular injections at dosage of 4.7×106, 4.7×105 , 4.7×104, 4.7×103, 4.7×102 cells/fish. Each treatment group included 12 fish in two replicates. Control fish received 0.1 mL per fish sterile normal saline (0.9% NaCl). Results: Clinically mortality started after 24 hours post-challenge and the affected fish showed listless, spiral swimming, spot haemorrhages on different parts of bodies particularly at the base of fins, the lateral line around the bone columns, on the base of barbells, mouth and around anal area. Also signs of abdominal distention, hyperemia of intestine, accumulation of bloody fluid in abdominal cavity, lordosis and scoliosis as well as hemorrhages in eyes were seen. The lethal concentration (LD50) of intraperitoneal injection was calculated 1.1×103, 8×103, 3.7×106 cells/fish after 48, 72 and 96 hours post-challenge, respectively. The LD50 of intramuscular injection was 4.8×102, 1.8×103 and 6.4×105 cells/fish at 48, 72 and 96 hours post-challenge, respectively (p<0.05). No mortality or abnormal signs was seen in control fish up to 14 days post-experiment. Conclusions: The results of this study showed that Parisian sturgeon fingerling is highly susceptible to Streptococcosis.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Acipenser persicus
  • Streptococcus iniae
  • Pathogenicity
  • LD50

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار