The Effect of Oral Administration of Turmeric (Curcuma longa) Aqueous Extract on Abomasal Emptying Rate in Neonatal Lambs

Document Type : Large Animal Health Management

Authors

1 Department of Internal Medicine, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

2 Department of Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Semnan, Semnan, Iran

3 Department of Food Hygiene, Faculty of Veterinary Medicine, University of Semnan, Semnan, Iran

4 Graduated from the Faculty of Veterinary Medicine, Islamic Azad University, Garmsar, Iran

Abstract

BACKGROUND: Abomasal hypomotility plays an important role in pathogenesis of some abomasal disorders such as abomasal bloat which has the same serious side effects associated with using synthetic drugs for its treatment, such as diarrhea and antibiotic resistance. To decreasing these side effects, administration of herbal medicine is a good way.
OBJECTIVES: To determine the effect of oral administration of turmeric aqueous extract on rate of abomasal emptying rate in neonatal lambs.
METHODS: This study was conducted on twelve five-day-old Sangsari-female-lambs (average weight 3 kg). All lambs received five oral treatments, including saline (30 ml), erythromycin (400 mg), turmeric 200 mg/kg, turmeric 250 mg/kg, and turmeric 300 mg/kg, respectively. At 0, 30, 60, 90, 120, 150, 180, and 240 minutes after each treatment, plasma samples of lambs were taken. The rate of abomasal emptying was determined with acetaminophen absorption test.
RESULTS: Treatment with erythromycin and three different doses of aqueous extract of turmeric (200, 250, 300 mg/kg) increased the rate of abomasal emptying in comparison to the negative control treatment, significantly (P<0.05). The stimulatory effect of erythromycin on abomasal emptying was higher than aquatic extract of turmeric, significantly (P<0.05). No clinical side effects were observed following the administration of erythromycin and turmeric in lambs.
CONCLUSIONS: This study showed that aqueous extract of turmeric has a stimulatory effect on lamb's abomasal emptying but more studies are needed on the effect of this plant’s components on abomasal emptying.

Keywords

Full Text

مقدمه


کاهش حرکات شیردان نقش مهمی را در بیماریزایی برخی اختلالات شیردانی ایفا می­کند که از این اختلالات می­توان به جابه­جایی شیردان به چپ، چرخش و انباشتگی این عضو در گاوان بالغ و نفخ شیردان در نوزاد نشخوارکنندگان اشاره نمود (17). پژوهشگران عرصه دامپزشکی، تا به امروز کوشیده­اند تا با استفاده از داروهای سنتتیک همچون مشتقات ماکرولیدی (اریترومایسین، آیورمکتین، تایلوزین، تیل مایکوزین) (16)، ترکیبات پاراسمپاتومیمتیک (نئوستیگمین، بتانکول) (25) و برخی آنتاگونیست­های دوپامینی و سروتونینی (متوکلوپرامید و سیزاپراید) (15) بر کاهش حرکات شیردان فایق آیند. با توجه به مقاومت آنتی­بیوتیکی و باقی مانده دارویی این قبیل داروها (8)، استفاده از ترکیبات گیاهی می­تواند به عنوان راه حل مناسبی در جهت رفع کاهش حرکات شیردان مطرح گردد. داروهای گیاهی ضمن این که دارای طیف متنوعی از اثرات درمانی هستند حداقل اثرات جانبی را دارا بوده و می­توان از آنان به عنوان راهکاری مناسب در مقابله با مقاومت دارویی استفاده نمود. در ضمن با نوجه به تنوع پوشش گیاهی در ایران می­توان از آنان در جهت حمایت از تولید ملی-بومی و کاهش واردات دارویی بهره جست (2،4). زردچوبه با نام علمی Curcuma longaگیاهی از خانواده زنجبیل است. این گیاه بومی نواحی گرم آسیا (شامل هند، پاکستان، اندونزی و جنوب چین)، آفریقا و آمریکای جنوبی بوده و در ایران رویش ندارد (10). در متون سنتی به خواصی همچون بادشکنی، بهبود دهندگی هضم غذا و کاهش نفخ معده برای آن اشاره شده و ریزوم­های خشک شده آن در کشور ایران یک ادویه غذایی پر مصرف است (6). ترکیب مؤثر زرد چوبه کورکومین (Curcumin) است (12) که اثرات ضد التهابی (9)، ضد سرطانی (19)، محافظت کبدی (23)، کاهندگی چربی خون (12) و بهبود دهندگی زخم معده (7) آن به اثبات رسیده است. اریترومایسین یک ترکیب ماکرولیدی بوده که یکی از دارو­های شناخته شده در جهت تحریک تخلیه شیردان حیوانات نشخوار کننده است. این ترکیب با نشستن بر گیرنده‌های موتیلینی دستگاه گوارش و یا تحریک تولید موتیلین سبب افزایش حرکات دودی و یا فشار داخل شیردان می­شود که  خود سبب افزایش تخلیه شیردان می­شود (17). هدف از این مطالعه بررسی اثر مقایسه­ای تجویز خوراکی عصاره آبی زردچوبه نسبت به اریترومایسین بر سرعت تخلیه شیردان بره­های نوزاد است.

مواد و روش‌کار

پس از تهیه 1 کیلوگرم چوب زرد چوبه، این چوب به تأیید واحد پژوهش­های گیاهی موسسه تحقیقات جهاد کشاورزی شهرستان سمنان رسید و پس از خشک شدن در سایه، چوب مذکور به وسیله هاون پودر گردید. پودر به مدت 15 دقیقه با رعایت نسبت 1 به 10 در آب جوشانده شد که برای جوشاندن از روش قرار دادن ظرف حاوی آب و پودر در حمام جوش استفاده گردید. محلول بدست آمده با استفاده از کاغذ صافی واتمن شماره 1 صاف شد، سپس محلول صاف شده با دستگاه تبخیر تحت خلاء (روتاری) خشک گردید. عصاره بدست آمده در شیشه­های تیره تا زمان استفاده در دمای 4 درجه سانتی­گراد گراد نگه‌داری ­شد. در زمان آزمایش عصاره­ی حاصل از گیاه بر اساس غلظت­های مورد نیاز به صورت مستقل با استفاده از نرمال سالین رقیق گردید (20). با توجه به مطالعه پیشین صورت گرفته بر اثر زرد چوبه بر قابلیت هضم شکمبه در بره­های نوزاد، در این پژوهش از دزهای 200، 250 و 300 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن بدن استفاده گردید (13).

حجم نمونه در این مطالعه با استفاده از نرم­افزار G-Power تعیین گردید و مشخص گردید که برای انجام این مطالعه حداقل جامعه آماری 4 راس بره می­باشد (22) سپس 12 راس بره­ ماده پنج روزه از نژاد سنگسری، با میانگین وزن 1/0 ±  3 کیلوگرم تحت مطالعه قرار گرفتند. این بره­ها در یک فضای بسته نگه داری شدند و هر 8 ساعت با شیر مادر به میزان 150 میلی­لیتر (حدود 50 میلی­لیتر بر کیلوگرم) با استفاده از روش سطل پستانک­دار تغذیه گردیدند و همواره به آب دسترسی داشتند. سلامت این بره­ها قبل از ورود به مطالعه با انجام معاینه بالینی تأیید گردید. بر اساس تاریخچه، از ورود بره­هایی که تولد سختی داشته و یا دوقلو بودند به مطالعه جلوگیری به عمل آمد و در صورت وجود هر گونه بیماری (اسهال، پنومونی، سپتی سمی و غیره) همزمان با نمونه برداری، از مطالعه خارج می­شدند. روز پیش از آزمایش یک کاتتر 24 در سیاهرگ وداج سمت چپ تعبیه گردید. این کاتترها روزی سه مرتبه با نرمال سالین حاوی ماده ضدانعقاد هپارین مورد شست و شو قرار گرفته و هر 4 روز یک بار نیز تعویض می­شدند (16). هر یک از بره­ها تحت پنج درمان به شرح زیر قرار گرفت به طوری که فاصله بین هر یک از درمان­ها با در نظر گیری نیمه عمر اریترومایسین (25) و زمان پاکسازی زردچوبه در خون رت که 24 ساعت بود (13)، 36 ساعت در نظر گرفته شد.

کنترل منفی (سالین): خوراندن 30 میلی­لیتر نرمال سالین از طریق لوله معدی و خون گیری در زمان­های مقرر.

کنترل مثبت (اریترومایسین): خوراندن 30 میلی­لیتر محلول سالین حاوی 400 میلی­گرم سوسپانسیون اریترومایسین ساخت شرکت دارویی فارابی، از طریق لوله معدی و خون‌گیری در زمان­های مقرر که این دز از اریترومایسین بر اساس مطالعات پیشین (3) و توصیه نامه­ی شرکت سازنده­ی دارو برای تحریک حرکات معده­ی نوزاد انسان، انتخاب گردید.

تیمار یک: خوراندن 200 میلی­گرم بر کیلوگرم از عصاره آبی زردچوبه از طریق لوله معدی و خون گیری در زمان­های مقرر.

تیمار دو: خوراندن 250 میلی­گرم بر کیلوگرم از عصاره آبی زردچوبه از طریق لوله معدی و خون گیری در زمان­های مقرر.

تیمار سه: خوراندن 300 میلی­گرم بر کیلوگرم از عصاره آبی زردچوبه از طریق لوله معدی و خون گیری در زمان­های مقرر.

در هر یک از درمان­ها بلافاصله پس از دریافت دارو 150 میلی­لیتر شیر تازه حاوی 50 میلی­گرم بر کیلوگرم استامینوفن توسط لوله معدی به بره خورانده شد و بلافاصله در دقایق صفر، 30، 60، 90، 120، 150، 180، 240 از بره­ها خون گیری به عمل آمد (14)؛ سپس هر نمونه خون درون لوله حاوی ضد انعقاد اتیلن دی­آمین تترا استیک اسید ریخته ­شد و بلافاصله در مجاورت یخ به آزمایشگاه ارسال گردید. پس از اخذ خون، طی بازه­ی زمانی 2 ساعته پلاسما نمونه­ها با سانتریفیوژ (3000 دور به مدت 10 دقیقه) جداسازی شد و 1 میلی­لیتر پلاسما از هر نمونه برای سنجش غلظت استامینوفن پلاسما در دمای 20- درجه سانتی­گراد منجمد گردید (16). تمامی بره­ها به مدت 5 روز پس از آخرین خون­گیری از لحاظ بالینی تحت نظر قرار گرفتند. برای تعیین سرعت تخلیه شیردان از تست جذب استامینوفن به روش اسپکتروفتومتری استفاده شد (21). استامینوفن ترکیبی است که در معده به هیچ طریق قابل جذب نمی­باشد ولی به سرعت در دوازدهه جذب شده و تخلیه کلیوی کندی دارد پس میزان تخلیه معده پس از خوراندن شیر به بره به زمان ظهور استامینوفن در خون بستگی دارد (22). این تست علاوه بر ارزان بودن و سهولت انجام آن با روش سینتی گرافی و HPLC در گوساله­های شیرخوار و انسان مقایسه گردیده و روش معتبری دانسته شده است (14). داده­های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 طی روش­های رگرسیون غیر خطی تحت مدل سازی غلظت-زمان قرار گرفتند، سپس از آنالیز واریانس یک طرفه  (One way ANOVA) و تست تکمیلی توکی با سطح اطمینان 95 درصد جهت آنالیز داده­ها استفاده شد. همه نتایج به صورت میانگین ± انحراف استاندارد ارائه گردید.

نتایج

جهت ارزیابی میزان و سرعت تخلیه شیردان از سه شاخص مساحت زیر منحنی (AUC)، حداکثر غلظت پلاسمایی (Cmax) و زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی (Tmax) استفاده گردید. از لحاظ مساحت زیر منحنی در نمودار غلظت-زمان، درمان کنترل مثبت (اریترومایسین) به صورت معنی‌داری از درمان­های کنترل منفی (سالین)، تیماریک، تیماردو و تیمار سه بالاتر بود (05/0>P). درمان سالین به صورت معنی‌داری نسبت به درمان­های اریترومایسین، تیماریک، تیماردو و تیمارسه پایین‌تر بود (05/0>P). سه درمان تیمار هم نسبت به هم فاقد اختلاف معنی‌دار بودند (05/0<P). از لحاظ حداکثر غلظت پلاسمایی، درمان سالین به صورت معنی‌داری از درمان­های اریترومایسین و تیمار سه کمتر بود (05/0>P) و با درمان­های تیمار یک و تیمار دو اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0<P). درمان اریترومایسین به صورت معنی‌داری از درمان­های سالین، تیماریک و تیماردو بیشتر بود (05/0>P) و نسبت به درمان تیمارسه اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0<P). در میان سه درمان تیمار هم، تیمارهای یک و دو نسبت به یکدیگر فاقد اختلاف معنی­دار بودند (05/0<P) ولی تیمار سه در عین نداشتن اختلاف معنی­دار با تیمار دو (05/0<P) از تیمار یک به صورت معنی­داری بیشتر بود (05/0>P). زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی در چهار درمان اریترومایسین، تیماریک، تیمار دو و تیمار سه در دقیقه­ی 60 و در درمان سالین در دقیقه 90  مشاهده گردید.

بحث

بشر از گذشته تاکنون از گیاهان در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری­ها استفاده کرده است (12). امروزه به صورت وسیع از ترکیبات گیاهی­ در درمان اختلالات گوارشی نشخوارکنندگان همچون سوءهضم ساده پیش­معده­ها استفاده می‌شود و مصرف داروهای گیاهی در اختلالات پیش­معده نشخوارکنندگان متداول است (24). یافته­های این پژوهش شامل تأثیر تحریکی تجویز سوسپانسیون خوراکی اریترومایسین و عصاره آبی زردچوبه برافزایش سرعت تخلیه شیردان در بره­های نوزاد می‌باشد. این پژوهش نشان داد که تجویز خوراکی 400 میلی­گرم از سوسپانسیون خوراکی اریترومایسین و 200، 250 و 300 میلی­گرم بر کیلوگرم از عصاره آبی زردچوبه سبب افزایش معنی‌دار سرعت تخلیه شیردان نسبت به درمان کنترل منفی، در بره­های نوزاد گردید، علاوه بر این در بره­های دریافت کننده­ی این ترکیبات هیچ گونه عوارض جانبی­ای مشاهده نشد. بنابر مطالعات صورت گرفته تاکنون اریترومایسین یکی از داروی محرک تخلیه شیردان می­باشد و احتمالاً این تأثیر از اثر اریترومایسین بر گیرنده­های موتیلینی شیردان و یا تحریک آزادسازی موتیلین اندوژن از مسیرهای کولینرژیک یا سروتونرژیک ناشی می­شود (17). اجزای اصلی عصاره زردچوبه شامل کورکومین، دمتوکسی کورکومین و بیس دمتوکسی کورکومین است (4). هر سه جزء مذکور عملکرد یکسان دارند و به همین دلیل کورکومین به عنوان ترکیب موثره­ی اصلی زرد چوبه در نظر گرفته می­شود (4). کورکومین یک پلی فنول آب دوست بوده که اثرات آنتاگونیسیتی بر گیرنده­های هیستامینی نوع 2 معده دارد و که این اثر سبب کاهش ترشح اسید معده می­گردد (11). طی مطالعاتی مشخص گردیده که سرکوب تولید اسید معده با آنتاگونیست­های گیرنده­های هیستامینی نوع 2 سبب افزایش حرکات آنتروم معده می­شود (5،18). بنابراین با توجه به شواهد موجود، تأثیر زردچوبه در افزایش سرعت تخلیه شیردان ممکن است از اثر آنتاگونیستی کورکومین بر گیرنده­های هیستامینی نوع 2 معده و به واسطه­ی تضعیف تولید اسید در معده ایجاد گردد. در ضمن این مطالعه نشان داد که اثر سه دوز 200، 250 و 300 میلی­گرم بر کیلوگرم عصاره آبی بذر زردچوبه در تحریک تخلیه شیردان یکسان است ولی هر سه دوز به صورت معنی­داری از اریترومایسین ضعیف­تر هستند. تاکنون مطالعات بسیاری در زمینه­ی اثرات مختلف درمانی زردچوبه و کورکومین انجام گرفته است لیکن در جستجوهای صورت گرفته مطالعه­ای در زمینه­ی اثر این ترکیبات بر تخلیه شیردان یا معده مشاهده نشد. Michel و همکاران در سال 2003 اثر متوکلوپرامید، سیزاپراید و بتانکول را بر تخلیه شیردان گوساله‌های نوزاد مورد مطالعه قرار دادند و مشخص شد که تجویز تزریقی این داروها نمی­تواند سبب افزایش حرکات و سرعت تخلیه شیردان در شرایط فیزیولوژیک گردد (15). Wittek و Constable در سال 2005 اثر نئوستیگمین و متوکلوپرامید را بر تخلیه شیردان گوساله­های نوزاد مورد مطالعه قرار دادند و مشخص گردید که تجویز تزریقی این داروها نمی­تواند سبب افزایش حرکات و سرعت تخیه شیردان در شرایط فیزیولوژیک شود (25). Nouri و Constable در سال 2007 اثر اریترومایسین، تایلوزین و تیل­مایکوزین را بر تخلیه شیردان گوساله­های نوزاد مورد مطالعه قرار دادند و مشخص شد که تجویز تزریقی اریترومایسین می‌تواند سبب افزایش سرعت تخیه شیردان در شرایط فیزیولوژیک گردد (16). Nouri و همکاران در سال 2008 نشان دادند که تجویز تزریقی جنتامایسین فاقد اثر تحریکی برا سرعت تخلیه شیردان گوساله­ است (17). Afshari و همکاران در سال 2009 اثر اریترومایسین و آیورمکتین را بر تخلیه شیردان گوساله­های نوزاد مورد مطالعه قرار دادند و مشخص گردید که تجویز تزریقی این داروها می­تواند سبب افزایش حرکات و سرعت تخیه شیردان در شرایط فیزیولوژیک شود (1).طی مطالعات مختلفی که روی زردچوبه انجام گرفته است مشخص گردیده که کورکومین موجود در زردچوبه به واسطه­ی سرکوب فعالیت فاکتور هسته­ای کاپا بی (NF-KB)، سرکوب مسیر سیکلواُکسیژناز2 (COX-2)، سرکوب مسیر لیپواُکسیژناز، کاهش بیان فاکتورهای التهابی (IL6- TNFα- IL1B) و تقلیل فعالیت برخی از آنزیم­های دخیل در التهاب و تکثیر سلول­های توموری همچون پروتئین کیناز سی فعالیت ضدالتهابی و ضدسرطانی دارد (2،13). مطالعات فراوانی در زمینه­ی اثر محافظتی زردچوبه بر کبد موجود است به عنوان مثال تجویز خوراکی جوشانده­ی گرم زردچوبه در موش به میزان 20 میلی­گرم بر کیلوگرم، 30 دقیقه پیش از مصرف الکل به واسطه­ی کاهش سایتوکاین­های التهابی IL6و TNFα سبب سرکوب اُکسیداسیون و التهاب کبدی ناشی از مصرف الکل گردید (5). تا به امروز مشخص گردیده که مصرف خوراکی زردچوبه یا کورکومین به واسطه­ی القای تغییراتی در متابولیسم اسیدهای چرب سبب کاهش کلسترول تام، کاهش کلسترول بد (LDL-Cholestrol) و افزایش کلسترول خوب (HDL-Cholestrol) خون می­گردد که موجب تقلیل میزان بروز آسیب­های قلبی عروقی­ از قبیل آترواسکلروز می­شود. به عنوان مثال طی یک مطالعه روی 10 انسان، مصرف روزانه­ی 5/0 گرم زردچوبه به مدت 7 روز سبب کاهش 11 درصد کلسترول تام، کاهش 33 درصد کلسترول بد و افزایش 29 درصد کلسترول خوب گردید (6). کورکومین با داشتن خاصیت ضدالتهابی توانسته است پتانسیل درمانی مناسبی را در زمینه­ی بیماری­های التهابی از قبیل زخم­های معده، کولیت­های اولسراتیو، آرتریت روماتوئید، تجمع پروتئین بتاآمیلوئید در مغز، تقویت سیستم ایمنی و غیره به وجود آورد (9). با توجه به مطالعه صورت گرفته به نظر می­رسد که با توجه به ضعیف­تر بودن اثر تحریکی زردچوبه نسبت به اریترومایسین در حال حاضر استفاده از زردچوبه برای درمان هیپوموتیلیتی شیردان قابل پیشنهاد نبوده ولی شاید بتوان در آینده و با توجه به این پژوهش و مطالعات بیشتر به ترکیبی حاوی چند داروی گیاهی با اثر سینرژیسمی دست یافت که بتوان از آن به عنوان جایگزینی برای اریترومایسین استفاده نمود. در ضمن پیشنهاد می­گردد که اثر کورکومین بر حرکات دستگاه گوارش و تخلیه شیردان نشخوار کنندگان یا معده­ی تک معده­ای­ها مورد بررسی قرار گیرد.

سپاسگزاری

از جناب آقایان دکتر امیر اصغری باغ خیراتی و احمد بهرامی­نسب (مالک گوسفندداری آهوان روستای دوزهیر شهرستان سمنان) به واسطه­ی همکاری در این پژوهش قدردانی می­شود.

تعارض منافع

بین نویسندگان تعارض در منافع گزارش نشده است.

 

جدول 1. شاخص‌های ارزیابی سرعت تخلیه شیردان در گروه‌های تحت مطالعه (Mean ± SD).

 

AUC

(میکروگرم بر میلی‌لیتر بر 4ساعت)

Cmax

(میکروگرم بر میلی‌لیتر)

Tmax

(دقیقه)

کنترل منفی

c623 ± 5130

c8/3 ± 32

90

کنترل مثبت

a542 ± 9117

a7/1 ± 46

60

تیمار یک

b763 ± 7191

c3/4 ± 2/35

60

تیمار دو

b770 ± 7368

bc6/4 ± 6/37

60

تیمار سه

b457 ± 7587

ab8/1 ± 42

60

حروف انگلیسی نامشابه نشان‌دهنده‌ی اختلاف معنی‌دار و حروف انگلیسی مشابه نشان دهنده‌ی عدم اختلاف معنی‌دار در سطح اطمینان 95 درصد می‌باشند. 

نمودار 1.روند تغییرات میانگین غلظت استامینوفن بر اساس زمان در گروه‌های مختلف (میکروگرم بر میلی‌لیتر).

 

 

References

 
1. Afshari, G.R., Nouri, M., Ebrahim-Bani, H., Mokhber-Dezfooli, M.R., Constable, P.D. (2009). Effect of parenteral administration of ivermectin and erythromycin on abomasal emptying rate in suckling calves. Am J Vet Res, 70(4), 527-531. https://doi.org/10.2460/ajvr.70.4.527 PMID: 19335110
2. Bakkali, F., Averbeck, S., Averbeck, D., Idaomar, M. (2008). Biologicaleffects of essential oils–a review. Food Chem Toxicol, 46(2), 446-475. https://doi.org/10.1016/j.fct.2007. 09.106 PMID: 17996351
3. Boivin, M.A., Carey, M.C., Levy, H. (2003). Erythromycin Accelerates Gastric Emptying in a Dose‐Response Manner in Healthy Subjects. Pharmacotherapy, 23(1), 5-8. https://doi.org/10.1592/phco.23.1.5.31919 PMID: 12523456
4. Chandra, R., Liu, P., Breen, J.D., Fisher, J., Xie, C., LaBadie, R. (2007). Clinical pharmacokinetics and gastrointestinal tolerability of a novel extended-release microsphere formulation of azithromycin. Clin Pharm, 46(3), 247-259. https://doi.org/10.2165/00003088-200746030-00005 PMID: 17328583
5. Feltrin, K.L., Little, T.J., Meyer, J.H., Horowitz, M., Smout, A.J., Wishart, J. (2004). Effects of intraduodenal fatty acidson appetite, antropyloroduodenal motility, and plasma CCK and GLP-1 in humans vary with their chain length. Am J Physiol Regul Integr Comp Physiol, 287(3), 524-533. https://doi.org/ 10.1152/ajpregu.00039.2004 PMID: 15166004
6. Gholami-Ahangaran, M., Rangsaz, N., Azizi, S. (2016). Evaluation of turmeric (Curcuma longa) effect on biochemical and pathological parameters of liver and kidney in chicken aflatoxicosis. Pharm Biol, 54(5), 780-787. https://doi.org/ 10.3109/13880209.2015.1080731 PMID: 26450181
7. Harsha, M.R., Prakash, S.V.C., Dharmesh, S.M. (2016). Modified pectic polysaccharide from turmeric (Curcuma longa): A potent dietary component against gastric ulcer. Carbohydr Polym, 138, 143-155. https://doi.org/10.1016/j. carbpol.2015.11.043 PMID: 26794747
8. Hemaiswarya, S., Kruthiventi, A.K., Doble, M. (2008). Synergism between natural products and antibiotics against infectious diseases. Phy Med, 15, 639–652. https://doi.org/10. 1016/j.phymed.2008.06.008 PMID: 18599280
9. Jaleel, C.A., Zhao, C., Mohamed, S., Al-Jurabi, H.J., Moussa, H.R., Gomathinayagam, M., et al. (2009). Alterations in sucrose metabolizing enzyme activities and total phenol content of Curcuma longa L. as affected by different triazole compounds. Front Biol, 4(4), 419–423. https://doi10.1007/ s11515-009-0037-2
10. Kim, D.C., Kim, S.H., Choi, B.H., Baek, N.I., Kim, D., Kim, M.J. (2005). Curcuma longa extract protects against gastric ulcers by blocking H2 histamine receptors. Biol Pharm Bull, 28(12), 2220-2224. https://doi.org/10.1248/bpb.28.2220 PM ID: 16327153
11. Kocaadam, B., Şanlier, N. (2017). Curcumin, an active component of turmeric (Curcuma longa), and its effects on health. Crit Rev Food Sci Nutr, 57(13), 2889-2895. https://doi. org/10.1080/10408398.2015.1077195 PMID: 26528921
12. Kuptniratsaikul, V., Dajpratham, P., Taechaarpornkul, W., Buntragulpoontawee, M., Lukkanapichonchut, P., Chootip, C. (2014). Efficacy and safety of Curcuma domestica extracts compared with ibuprofen in patients with knee osteoarthritis: a multicenter study. Clin Interv Aging, 9, 451-458. https://doi.org/10.2147/CIA.S58535 PMID: 24672232
13. Kuttan, R., Bhanumathy, P., Nirmala, K., George, M.C. (1985). Potential anticancer activity of turmeric (Curcuma longa). Cancer Lett, 29(2), 197-202. https://doi.org/10.1016/ 0304-3835(85)90159-4 PMID: 4075289
14. Marshall, T.S., Constable, P.D., Crochik, S.S., Wittek, T. (2005). Determination of abomasal emptying rate in suckling calves by use of nuclear scintigraphy and acetaminophen absorption. Am J Vet Res, 66(3), 364-374. https://doi.org/ 10.2460/ajvr.2005.66.364 PMID: 15822577
15. Michel, A., Mevissen, M., Burkhardt, H., Steiner, A. (2003). In vitro effects of cisapride, metoclopramide and bethanechol on smooth muscle preparations from abomasal antrum and duodenum of dairy cows. J Vet Pharmacol Ther, 26(6), 413-420. https://doi.org/10.1046/j.0140-7783.2003.00528.x PMID: 14962 052
16. Nouri, M., Constable, P.D. (2007). Effect of parenteral administration of erythromycin, tilmicosin, and tylosin on abomasal emptying rate in suckling calves. Am J Vet Res, 68(12), 1392-1398. https://doi.org/10.2460/ajvr.68.12.1392 PMID: 18052746
17. Nouri, M., Hajikolaee, M., Constable, P., Omidi, A. (2008). Effect of erythromycin and gentamicin on abomasal emptying rate in suckling calves. J Vet Intern Med, 22(1), 196-201. https://doi.org/10.1111/j.1939-1676.2007.0027.x PMID: 1828 9310
18. Parkman, H., Urbain, J.C., Knight, L., Brown,K., Trate, D., Miller, M. (1998). Effect of gastric acid suppressants on human gastric motility. Gut, 42(2), 243-250. https:// dx.doi.org/10.1136%2Fgut.42.2.243 PMID: 9536950
19. Patra, M., Mandal, M., Chakrabarti, A., Mukhopadhyay, C. (2017). Localization and dynamics of the anticarcinogenic curcumin with GM1 and other miceller assemblies. Glycoconj J, 34(2), 171-179.
20. Ponnusamy, S., Zinjarde, S., Bhargava, S., Rajamohanan, P.R., Ravikumar, A. (2012). Discovering Bisdemethoxycurcumin from Curcuma longa rhizome as a potent small molecule inhibitor of human pancreatic α-amylase, a target for type-2 diabetes. Food Chem, 135(4), 2638-2642. https://doi.org/ 10.1016/j.foodchem.2012.06.110 PMID: 22980852
21. Schaer, S., Herrli-Gygi, M., Kosmeas, N., Boschung, H., Steiner, A. (2005). Characteristics of acetaminophen absorption in healthy unweaned calves as an indirect measurement of the oroduodenal transit rate of liquid meals. Transbound Emerg Dis, 52(7), 325-332. https://doi.org/10. 1111/j.1439-0442.2005.00738.x  PMID: 16109098
22. Sharifi, K., Grünberg, W., Soroori, S., Mohri, M., Ahrari-Khafi,M.S. (2009). Assessment of the acetaminophen absorption test as a diagnostic tool for the evaluation of the reticular groove reflex in lambs. Am J Vet Res, 70(7), 820-825. https://doi.org/10.2460/ajvr.70.7.820 PMID: 19566466
23. Uchio, R., Higashi, Y., Kohama, Y., Kawasaki, K., Hirao, T., Muroyama, K. (2017). A hot water extract of turmeric (Curcuma longa) suppresses acute ethanol-induced liver injury in mice by inhibiting hepatic oxidative stress and inflammatory cytokine production. J Nutr Sci, 6(3), 1-9. https://doi.org/10.1017/jns.2016.43 PMID: 28620478
24. Walia, R., Ravikanth, K., Maini, S. (2011). Efficacy of Ruchamax N in treatment of digestive disorders in cow. Vet World, 4(3), 126-127. https://doi.org/10.5455/vetworld. 2011.126-127
25. Wittek, T., Constable, P.D. (2005). Assessment of the effects of erythromycin, neostigmine, and metoclopramide on abomasal motility and emptying rate in calves. Am J Vet Res, 66(3), 545-552. https://doi.org/10.2460/ajvr.2005.66.545 PMID: 15822601
Journal of Veterinary Research
Volume 75, Issue 2
June 2020
Pages 185-191

Files

Share

How to cite

Statistics