Document Type : Feed Safety
Authors
1 Department of Animal Sciences, Faculty of Agriculture, University of Birjand, Birjand, Iran
2 Department of Laboratory Sciences, Birjand University of Medical Sciences, Birjand, Iran
Abstract
Keywords
صنعت پرورش طیور بهعنوان یکی از بزرگترین صنایع فعال، نقش مهمی در تأمین پروتئین حیوانی مورد نیاز جامعه دارد. از آنجایی که بهدلیل قیمت مناسب گوشت مرغ، در دسترسترین منبع پروتئینی برای عموم جامعه محسوب میشود لذا توجه به کیفیت گوشت مرغ از اهمیت بالایی در سلامت جامعه برخوردار است. دستگاه گوارش پرنده، فضای مناسبی برای استقرار جمعت میکروبی و باکتریهای مفید است که بهدلیل pH اسیدی یا نزدیک به خنثی معده و روده پرنده، عمدتاً باکتریهای اسید دوست شامل گونههای متنوع انتروکوکوسها و لاکتوباسیلوس هستند (21) و هر گونه تغییر در شرایط تغذیهای یا بهداشت محیط پرورش که باعث اخلال در عملکرد دستگاه گوارش و اسیدیته آن شود میتواند زمینه را برای استقرار باکتریهای بیماریزا فراهم نماید و امروزه بخشی از مشکلات مربوط به افت تولید در صنعت پرورش طیور به ناهنجاریهای مرتبط با آلودگیهای باکتریایی و تغییر جمعیت میکروبی دستگاه گوارش پرنده بر میگردد (7) از جمله باکتریهای مهم مؤثر بر سلامتی پرنده استافیلوکوکوس اورئوس است که باعث بروز تورم چرکی مفاصل، تاندونها و غشاهای سینوویال پرنده میگردد (7). بیماریهای گوناگونی از ماکیان و بوقلمون با سویههای بیماریزای استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد میشوند که شامل درماتیت قانقاریایی، آرتریت، تنوسینوویت (Tenosynovitis)، عفونت کیسه زرده، آبسههای زیر جلدی (آبسه کف پایی)، تورم چرکی مهرهها، استئومیلیت و سپتمی سمی استافیلوکوکی توأم با اندوکاردیت و گرانولوماهای کبد، طحال و دیگر اندامها هستند (7،23). تنشهای محیطی و اجتماعی و عفونتهای اولیه با سایر عوامل بیماریزا ممکن است باعث کاهش مقاومت پرنده نسبت به این باکتری شوند (7).
در سالیان اخیر جهت پیشگیری از شیوع بیماریها، از سطوح مختلف ترکیبات متنوع پادزیستی (آنتی بیوتیکی) در جیره غذایی یا آب آشامیدنی طیور استفاده شده است که با توجه به بروز مقاومت درمانی به پادزیستها در پرندگان تحت درمان یا انسان مصرف کننده گوشت طیور، محققان بهدنبال یافتن ترکیبات جایگزین مانند اسیدیفایرها، ریزسازوارههای محرک رشد (پروبیوتیک) یا مشتقات گیاهی حاوی ترکیبات ضدباکتریایی هستند (7،35). یکی از ترکیبات ارزشمند گیاهی، پسته با نام علمی Pistacia vera است. تجزیه تقریبی پوست سبز پسته نشان میدهد غلظت ماده خشک، پروتئین خام، الیاف خام، خاکستر، چربی خام، عصاره فاقد ازت، کلسیم، فسفر، منیزیم و پتاسیم به ترتیب 64/32، 24/11، 38/15، 13/12، 79/5، 46/55، 08/1، 11/0، 31/0 و 44/4 درصد و میزان آهن، منگنز، مس و روی به ترتیب برابر 68/660، 236، 23/16 و 5/27 میلیگرم در کیلوگرم است (40) بنابراین با توجه به ترکیب شیمیایی آن،پوست سبز پسته از ارزش غذایی مناسبی برای جیره دام و طیور برخوردار است. Goli و همکاران در سال 2005 گزارش کردند که پوست سبز پسته، مقادیر قابل توجهی ترکیبات فنولیک دارد (17). مقدار ترکیبات فنولیک رقم فروتنی 3/18، احمد آقایی 1/31، فندقی 6/15 و کله قوچی 3/15 میلیگرم/گرم معادل گالیک اسید است (37) که بالا بودن سطح ترکیبات فنولیک پوست پسته نشاندهنده قابلیت بالای پاداکسیدانی و ضد میکروبی است (9).
تاکنون مطالعات کمی در زمینه استفاده از پوست سبز پسته در جیره طیور انجام شده است. ترکیبات فنولیک پوست سبز پسته اثر ضد میکروبی بیشتری روی باکتریهای گرم مثبتمانند استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس نسبت به باکتریهای گرم منفی مانند اشرشیاکلی دارند. از جمله مهمترین ترکیبات موجود در عصاره بَنِه میتوان به بتا پینن اشـاره نمـود کـه خواص ضدباکتریایی موجود در پوست سبز بَنِه را به حضور این ترکیب در عصاره نـسبت میدهند (18،27). از آنجاییکه باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس اورئوس میتوانند چند نوع سم تولید کنند که این سمها عامل التهاب رودهای و در نتیجه ایجاد بیماریها و مسمومیت غذایی در تعداد زیادی از کشورها هستند از اهمیت قابل توجهی برخوردار است (6،31). بنابراین هدف از این مطالعه ارزیابی اثر ترکیبات فنولیک موجود در پوست سبز دو رقم پسته کله قوچی و فندقی بر عملکرد و وزن نسبی اجزای لاشه، شاخصهای خونی و جمعیت میکروبی روده جوجهگوشتی چالش یافته با باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بود.
برای تهیه عصاره، پوست تازه پسته (کله قوچی منطقه سبزوار و فندقی منطقه بردسکن) از ترمینال ضبط پسته تهیه شد سپس در محیط باز پهن و در سایه خشک گردید. پوست خشک شده آسیاب و با نسبتی یک به هفت ونیم با آب مقطر (عصاره آبی) و نسبت یک به 5 اتانول (عصاره اتانولی) مخلوط شد و به مدت 48 ساعت در دمای اتاق توسط دستگاه همزن همگن گردید. مخلوط مورد نظر از پارچه متقال عبور داده و صاف گردید (8،15). بهمنظور بررسی اثر ضدمیکروبی هر دو نوع عصاره آبی و اتانولی عصاره پوست سبز پسته کله قوچی و فندقی از روش حداقل غلظت ممانعت از رشد (Minimum Inhibitory Concentration; MIC) استفاده شد (35).
برای انجام مرحله حیوانی این آزمایش از 168 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی دارای شش تیمار با چهار تکرار و هفت قطعه جوجه در هر تکرار استفاده گردید. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد منفی (غیر آلوده)، شاهد مثبت (آلوده با باکتری استافیلوکوکوس اورئوس)، سطوح 200 و 400 میلیگرم ماده خشک در کیلوگرم عصاره پوست سبز پسته فندقی و سطوح 200 و 400 میلی گرم ماده خشک در کیلوگرم عصاره پوست سبز کله قوچی بود. برای آلوده نمودن جوجهها با باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، جوجهها در 2 مرحله با باکتری آلوده شدند. مرحله اول تمام جوجهها بجز شاهد منفی در بدو ورود به سالن با مقدار 1 سیسی از محلول حاوی CFU 109 × 3 باکتری با روش گاواژ (توسط سوند معدی) در دهان تمام جوجهها به جز تیمار شاهد منفی، تلقیح گردید. در مرحله دوم در 34 روزگی، دو سیسی محلول حاوی CFU 109 × 3 باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در 10 سیسی آب آشامیدنی (به ازای هر جوجه) به تیمارهای آلوده، باکتری خورانده شد (43). جیرهها دارای سطح انرژی و پروتئین یکسان بوده و آب و خوراک به صورت آزادانه در اختیار جوجه ها قرار گرفت. جوجهها در دوره آزمایش در قالب سه دوره تغذیهای آغازین (10-0 روزگی)، رشد (11-24 روزگی) و پایانی (46-25 روزگی) تغذیه شدند. برنامههای مدیریتی شامل شرایط تهویه، نور، دما و رطوبت مطابق توصیه راهنمای سویه راس 308 انجام شد (جدول 1).
دادههای عملکردی شامل وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل بهصورت دورهای رکورد برداری شدند. در انتهای دوره پرورش (46 روزگی)، دو قطعه جوجه از هر تکرار ذبح و نمونه خون از ورید بال پرندگان جمعآوری شد جهت بررسی شاخصهای بیوشیمیایی خون شامل پروتئین تام، گلوکز، کلسترول، تریگلیسرید و لیپوپروتئینهای خون (HDL, LDL) و فعالیت آنزیمهای پلاسمای خون شامل آلانین آمینوترانسفراز (Alanine aminotransferase activity; ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (Aspartate aminotransferase; AST) در نمونههای پلاسما، از کیتهای آزمایشگاهی پارس آزمون توسط دستگاه اتوانالایزر مدل جسان چم (Gesan Chem) 200 ساخت کشور ایتالیا استفاده شد.
جهت تعیین پاسخ ایمنی جوجهها، در سن 18 روزگی، 7/0 میلیلیتر سوسپانسیون 15 درصد گلبول قرمز خون گوسفند (Sheep red blood cells; SRBC) استریل و خالص سازی شده به عنوان یک پادگن غیر بیماریزا به ورید بال سه قطعه مرغ از هر تکرار تزریق شد و در 24 روزگی از یکی از آنها خونگیری بهعمل آمد. مرحله دوم نیز در 41 روزگی یک سیسی SRBC نیز به همان مرغها تزریق شد و در روز 46، خونگیری جهت بررسی پاسخ ثانویه انجام شد. عیار پادتن تام، عیار ایمنوگلوبولینهای M, G علیه SRBC با استفاده از روش میکروتیتر اندازهگیری شد (42).
به منظور ارزیابی تغییرات جمعیت میکروبی ژژنوم، در روز 46 آزمایش، محتویات ژژنوم پرندگان کشتار شده جمعآوری و مقدار یک دهم سیسی از محتویات را درون لوله آزمایش حاوی 9/9 سیسی سرم فیزیولوژی ریخته و رقیق شد. سپس از محلول بهدست آمده مقدار یک دهم سیسی برداشته و مجدد با 9/9 سیسی سرم فیزیولوژی رقیق گردید. سپس نمونههای میکروبی ژژنوم روی محیطهای کشت بلاد بیس آگار (جهت رشد جمعیت کل باکتریها)، ام آر اس آگار (جهت رشد جمعیت لاکتوباسیلها)، مکانکی (جهت رشد کلیفرمها) و نوترینت آگار + کلوگزاسیلین (جهت رشد باکتری استافیلوکوکوس مقاوم به متی سیلین) در پلیتهایی با قطر 6 سانتیمتر کشت داده شد و تعداد کلنیهای رشد یافته شمارش گردید (28).
دادههای جمع آوری شده توسط نرم افزار اکسل مرتب شده و به کمک نرم افزار SAS مورد تجزیه آماری آنالیز واریانس یک طرفه قرار گرفتند و اختلاف میانگینها با آزمون معنیداری توکی و در سطح 05/0 درصد بررسی شد.
در این آزمایش اثر عصارههای آبی و اتانولی پوست سبز پسته در غلظتهای 5/62، 125، 250، 500 و 1000 میکروگرم بر میلی لیتر بر رشد باکتریهای گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس و لاکتوباسیلوس و باکتریهای گرم منفی اشرشیاکلای، سالمونلاو کلبسیلا مورد بررسی قرار گرفت (جدول 2). یافتهها نشان داد عصاره آبی پوست سبز پسته کله قوچی در غلظت 1000 میکروگرم بر میلیلیتر مانع رشد لاکتوباسیل و استافیلوکوکوس شد. در غلظتهای پایینتر، همه باکتریهای مورد آزمایش رشد کردند. عصاره اتانولی پوست سبز پسته کله قوچی نیز در هیچ کدام از غلظتهای مورد نظر نتوانست مانع رشد استافیلوکوکوس اورئوس شود. در محیط کشتهای حاوی عصاره آبی پوست سبز پسته فندقی نیز هیچ کدام از غلظتها مانع رشد باکتریهای مورد آزمایش نشد. عصاره اتانولی پوست سبز پسته فندقی نیز در غلظتهای 500 و 1000 میکروگرم بر میلی لیتر مانع رشد باکتریهای گرم مثبت شد.
نتایج مربوط به اثر عصاره آبی پوست سبز دورقم پسته در غلظتهای 1000، 2000، 4000 و 8000 میکروگرم بر میلی لیتر بر رشد باکتریهای گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس، لاکتوباسیل، انتروکوکوسو باکتریهای گرم منفیسالمونلا، اشرشیاکلی، و کلبسیلا در جدول 3 ارائه شده است. عصاره هر دو رقم پسته در غلظت بالاتر از 2000میکروگرم بر میلی لیتر سبب مهار رشد باکتریهای گرم مثبت شدند. عصاره هر دو رقم پسته در غلظتهای 4000 و 8000 میکروگرم بر میلیلیتر سبب مهار رشد باکتریهای گرم منفی شد.
نتایج مربوط به تأثیر جیرههای آزمایشی بر وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل جوجههای گوشتی در جدول 4 ارائه شده است. اثر تیمارهای آزمایشی بر افزایش وزن بدن در طی دورههای آغازین و پایانی اثر نداشت ولی در 24 روزگی تیمار حاوی 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی کله قوچی نسبت 400 میلیگرم بر کیلوگرم آن افزایش وزن بالاتری نشان داد (05/0>P). عصارههای آبی دو رقم کلهقوچی و فندقی تأثیری بر مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک در دورههای آغازین، رشد و پایانی نداشتند.
اجزای لاشه: اثر استفاده از عصاره آبی دو رقم پسته کله قوچی و فندقی بر راندمان لاشه و وزن نسبی اجزای لاشه جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای عصاره آبی پوست سبز پسته در سنین 26 و 46 روزگی در جدول 5 ارائه شده است. نتایج نشان داد که افزودن عصاره آبی پوست سبز پسته بر راندمان لاشه و وزن نسبی اجزای لاشه در 26 و 46 روزگی اثر نداشت. از نظر عددی بالاترین میزان راندمان لاشه در هر دو سن 26 و 46 روزگی در تیمار 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره فندقی مشاهده شد. وزن نسبی سایر اجزای لاشه شامل قلب، پانکراس، کبد و صفرا نیز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت.
نتایج نشان داد وزن نسبی اندامهای لمفاوی نیز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (جدول 6). از طرف دیگر درصد چربی بطنی در سن 46 روزگی اختلاف معنیداری مشاهده شد (05/0>P). افزایش درصد چربی بطنی بین تیمار 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی فندقی نسبت به تیمار شاهد منفی نمایان شده است.
نتایج مربوط به تأثیر عصاره آبی پوست سبز پسته بر غلظت لیپیدهای پلاسمای خون جوجههای گوشتی در جدول 7 ارائه شده است. تیمارهای آزمایشی بر غلظت تریگلیسرید در هر دو سن 24 و 46 روزگی اثر داشت (05/0>P). غلظت کلسترول خون، در 46 روزگی نشان میدهد که در شاهد منفی، غلظت کلسترول خون در مقایسه با سایر تیمارها بالاتر بود (05/0>P). ولی در 24 روزگی از نظر آماری بین میانگینهای اختلافی مشاهده نشد. افزودن عصاره آبی پوست سبز پسته به جیره خوراکی باعث تغییر غلظت LDL در سن 46 روزگی شد (05/0>P). در حالی که در 26 روزگی غلظت LDL و غلظت HDL در 26 و 46 روزگی تفاوتی نشان نداد. غلظت LDL خون در 46 روزگی تحت تأثیر تیمار حاوی 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی پوست سبز پسته فندقی و 200 عصاره کله قوچی نسبت به شاهد منفی کاهش یافت (05/0>P).
دادههای مرتبط با اثر تیمارهای آزمایشی بر گلوکز پلاسمای خون جوجههای گوشتی آلوده با استافیلوکوکوس اورئوس در جدول 8 ارائه شده است. نتایج نشان داد در غلظت گلوکز تیمارهای آزمایشی در سنین 26 و 46 روزگی تفاوت معنیدار آماری مشاهده نشد. غلظت پروتئین تام خون در سن 46 روزگی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (05/0>P) به نحوی که این تفاوت میان تیمارهای 400 عصاره کله قوچی و 400 میلی گرم بر کیلوگرم فندقی با تیمار شاهد منفی مشاهده شد ولی غلظت پروتئین تام تیمارهای آزمایشی در سن 26 روزگی تفاوتی نداشت. تغییرات میزان فعالیت آنزیمهای ترانسفراز کبدی AST و ALT پلاسمای خون جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای حاوی عصاره آبی پوست سبز پسته رقم کله قوچی و فندقی در جدول 8 ارائه شده است. در سن 26 روزگی، میزان فعالیت آنزیم AST در تیمار 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره کله قوچی نسبت به 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره فندقی پایینتر بود (05/0>P). و در سن 46 روزگی میزان فعالیت آنزیم ALT در تیمار 400 عصاره کله قوچی و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره فندقی نسبت به تیمارهای شاهد منفی و مثبت و تیمار 200 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره کله قوچی بالاتر بود. افزایش فعالیت آنزیم AST در 26 روزگی در جوجههای تغذیه شده با تیمار 400 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره فندقی میتواند بیانگر اختلال در عملکرد کبد باشد.
دادههای مربوط به عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) در جدول 9 ارائه شده است. یافتهها نشان میدهد عیار پادتن تام بر ضد SRBC در 24 و 46 روزگی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت در 24 روزگی، تیمارهای حاوی سطوح 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی پوست سبز پسته فندقی نسبت به شاهد مثبت بالاتر بود در 46 روزگی نیز تیمارهای حاوی سطوح 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره پسته کله قوچی نسبت به تیمار شاهد مثبت افزایش یافت (05/0>P). هر چند عیار ایمنوگلوبینهای M و G در 24 و 46 روزگی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی تغییر معنیداری نشان نداد.
در این آزمایش، اثر تیمارهای آزمایشی بر جمعیت میکروبی بخش ژژنوم روده باریک جوجههای گوشتی در جدول 10 ارائه شده است. نتایج نشان داد جمعیت باکتریایی تام در تیمارهای تغذیه شده با عصاره آبی پوست سبز پسته فندقی در مقایسه با شاهد کاهش یافت. جمعیت لاکتوباسیلها در تیمار شاهد مثبت نسبت به شاهد منفی کاهش یافت (05/0>P). جمعیت لاکتوباسیلها از لحاظ عددی در تیمار 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی پوست سبز پسته فندقی نسبت به سایر تیمارها کاهش نشان داد.
با توجه به تأثیر منفی عصارههای اتانولی هر دو رقم پسته بر باکتری لاکتوباسیلوس که یکی از باکتریهای مفید دستگاه گوارش جوجه گوشتی محسوب میشود و همچنین نتایج آزمایشات پیشین در ارتباط با اثر حلالهای مختلف شامل آب، اتانول، استون، متانول، اتیلاستات، 2- پروپانول، متانول/آب (70/30)، اتانول/آب (70/30)، متانول/آب/اسید استیک (70/30/1) و اتانول/آب/اسید استیک (70/30/1) بر بازده استخراج ترکیبات فنولیک از پوست سبز پسته (37،38) آب بهعنوان حلال مناسبتر جهت عصاره گیری از پوست سبز پسته انتخاب شد. عصاره هر دو رقم پسته در غلظت بالاتر از 2000 میکروگرم بر میلی لیتر سبب مهار رشد باکتریهای گرم مثبت شدند. عصاره هر دو رقم پسته در غلظتهای 4000 و 8000 میکروگرم بر میلیلیتر سبب مهار رشد باکتریهای گرم منفی شد. به طور کلی باکتریهای گرم منفی نسبت به گرم مثبت در برابر ترکیبات فنولیک مقاومتر هستند که این تفاوت شاید به دلیل تفاوت در ساختمان دیواره سلولی آنها باشد (31). در آزمایشی اثر خصوصیات ضد میکروبی عصارههای متانولی پوست سبز پسته در برابر ریزسازوارههای اشرشیاکلی، سالمونلا تیفی موریوم، سودوموناس ائروژنس، استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، کاندیدا آلبیکنس و نوروسپورا اینترمدیا مورد بررسی قرار گرفت که نتایج انتشار دیسکی نشان داد که در مورد تمام رقمهای آزمایش شده باکتریهای گرم مثبت نسبت به باکتریهای گرم منفی و قارچها حساستر هستند (38) که با یافتههای محققین دیگر نیز همخوانی دارد (32). عصاره متانولی حاصل از رقم کله قوچی در مورد دو باکتری باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین اثر ضد میکروبی را نشان داد که با رقمهای دیگر اختلاف داشت (37). با توجه به اینکه باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس اورئوس میتوانند چند نوع سم تولید کند که این سمها عامل التهاب رودهای و در نتیجه ایجاد بیماریها و مسمومیت غذایی در تعداد زیادی از کشورها هستند اهمیت بالایی دارد (32، 6). گزارش شده است که اثر ضدمیکروبی ترکیبات فنولیک وابسته به غلظت است. در غلظتهای پایین، ترکیبات فنولیک بر فعالیت آنزیمها به ویژه آنزیمهایی که در ارتباط با تولید انرژی هستند اثر میگذارند، در صورتی که در غلظتهای بالاتر، ترکیبات فنولیک باعث غیرطبیعی شدن پروتئینها میشوند (36). اثر ترکیبات فنولیک بر رشد میکروبها و تولید سم میتواند به قابلیت ترکیبات فنولیک در تغییر پذیری دیواره سلولی و خروج ماکرومولکولها از درون سلول مرتبط باشد. از طرف دیگر این ترکیبات میتوانند با پروتئینهای غشاء واکنش داده و باعث تغییر شکل این پروتئینها و به تبع آن تغییر در عملکرد آنها شوند. ترکیبات فنولیک احتمالاً سازوکار یکسانی در مواجهه با میکروبها ندارند و ممکن است هدفهای مختلفی در ارتباط با اثر ضدمیکروبی آنها وجود داشته باشد (9) اسید تانیک، ترکیبات پلیفنلی و رزرواتول از تولید انتروتوکسین A ممانعت مینمایند و بنابراین استفاده از مواد خوراکی دارای این ترکیبات میتواند از رشد و تولید استافیلوکوکوس ممانعت نماید (41).
عصاره آبی پوسته سبز پسته فقط در 24 روزگی در سطح 200 میلی گرم بر کیلوگرم (ppm) عصاره آبی کله قوچی نسبت به 400 میلیگرم در کیلوگرم آن افزایش وزن بالاتری نشان داد (05/0>P) ولی تیمارهای آزمایشی بر مصرف خوراک و ضریب تبدیل اثر نداشت. افزودن عصاره پوست پسته به خوراک ماهی کپور بر میانگین افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک اثر ندارد (30). افزودن 5/1 درصد پوست سبز پسته به جیره، باعث افزایش وزن نسبت به شاهد در ماهی قزل آلا شد (11). تغذیه جوجههای گوشتی با عصاره گل راعی نیز تأثیری بر وزن بدن نداشت (13). در مطالعهای دیگر، اثر عصاره اکالیپتوس و چند گیاه دارویی دیگر بر عملکرد جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی مورد بررسی قرار گرفت سطح 100 میلیلیتر عصاره اکالیپتوس در آب آشامیدنی باعث افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و کاهش میزان ضریب تبدیل جوجهها شد (2). بنابراین با توجه به وجود مواد موثره پلی فنلی در پوست پسته و از طرف دیگر اثرات ضدباکتریایی عصاره پوست پسته کله قوچی، احتمالاً تغییر محیط مجرای گوارشی، زمینه را برای گوارش و جذب بهتر مواد مغذی فراهم نموده و باعث افزایش وزن بیشتر جوجههای گوشتی میگردد (40). در آزمایشی پودر گل راعی نیز بر وزن نسبی اجزاء لاشه جوجههای گوشتی تأثیری نداشت که با یافتههای مطالعه حاضر همخوانی دارد (26).
در آزمایش حاضر، افزایش درصد چربی بطنی بین تیمار 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی پوست سبز پسته فندقی نسبت به تیمار شاهد منفی نمایان شد. تانن، میتواند با اتصال پروتئینها به سطح داخلی دستگاه گوارش مانع از جذب آنها شده و در نتیجه باعث رسوب چربی در بافت گردد (26)، بنابراین احتمال میرود ترکیبات تاننی موجود در پوست سبز پسته باعث افزایش چربی بطنی شده باشند. از طرف دیگر استفاده از پوست انار فرآوری شده با اوره باعث کاهش چربی بطنی گردید (40) که احتمالاً دلیل آن، کاهش فعالیت آنزیم لیپاز پانکراسی و فعالسازی سیستم آبشاری پروتئین کیناز آدنوزین منوفسفات که آنزیم کلیدی در سوخت وساز چربیهاست باشد (33،40).
استفاده از اکالیپتوس در جیره جوجه گوشتی باعث افزایش غلظت HDL و کاهش غلظت LDL در خون شد (24). در بلدرچین ژاپنی نیز اکالیپتوس در سطح 5/0 و 25/0درصد جیره باعث کاهش غلظت کلسترول کبد، LDL و چربی کل خون گردید (20). ترکیبات پلیفنلی عصاره پوست پسته با اختلال در مراحل جذب و سوخت و ساز چربی در بدن پرنده باعث کاهش غلظت لیپیدهای خون میگردند (40). احتمال میرود ترکیبات پلیفنلی از طریق اثرگذاری بر فعالیت آنزیم 3- هیدروکسی-3متیل گلوتاریل کوآ ردوکتاز و آنزیم استرول- o-آسیل ترانسفراز باعث کاهش میزان جذب کلسترول و افزایش دفع کلسترول و نهایتاً باعث کاهش غلظت کلسترول و تریگلیسرید خون میشوند (12)، که با یافتههای مطالعه حاضر مبنی بر کاهش LDL همخوانی دارد.
در سن 46 روزگی میزان فعالیت آنزیم ALTدر تیمار 400 عصاره کله قوچی و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره فندقی نسبت به تیمارهای شاهد منفی و مثبت و تیمار 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره کله قوچی بالاتر بود. افزایش فعالیت آنزیم AST در 26 روزگی در جوجههای تغذیه شده با تیمار 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره فندقی میتواند بیانگر اختلال در عملکرد کبد باشد. از جمله وظایف کبد میتوان به ذخیره ویتامین B12، ویتامین A، مس، آهن و عناصر و ترکیبات دیگر، تراوش ترکیبات وابسته به چربی با زنجیر متوسط، کاتابولیسم پروتئینها، ساختن موادی مانند لیپوپروتئین، آلبومین و فیبرینوژن برای استفاده در دیگر بخشهای بدن، اشاره نمود. وزن کبد در پستانداران بالغ یک پنجاهم وزن بدن (20 تا 23 گرم در هر کیلوگرم وزن بدن) است (29). با ازبین رفتن یکپارچگی غشای پلاسمایی سلولهای کبد، آنزیمهایی که در داخل سیتوزول سلولها قرار دارند، وارد جریان خون میشوند که این حالت بهترین شاخص برای مطالعه وضعیت کبدی است (10). آنزیمهای آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) به مقدار فراوان در کبد وجود دارند و با آسیب سلولهای کبدی میزان این آنزیمها در خون بالا میرود. این آنزیمها در ارزیابی اختلالات کبدی مورد استفاده قرار میگیرند. افزایش در فعالیت آنزیمهای فوق منعکس کننده آسیب کبد است. در واقع اختلالات التهابی سلولهای کبدی منجر به افزایش حاد ترانسآمینازها میگردد (14،22).
در بررسی اثر 6 نوع گیاه دارویی روی پاسخ ایمنی جوجه گوشتی گزارش گردید که بالاترین عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند در گروه مصرف کننده اکالیپتوس مشاهده گردید (24). در مطالعه دیگری، نیز گزارش شد که استفاده از 3 گرم پودر برگ اکالیپتوس در جیره مرغهای تخمگذار تجاری افزایش قابل توجهی در سطح گلوبولین پلاسما، افزایش سلولهای سفید خون و شمارش عیار پادتن در مقایسه با گروه شاهد داشت ولی بر میزان وزن بدن مرغها تأثیری نداشت (1). بهطور مشابه با یافتههای مطالعه حاضر، استفاده از عصاره پوست انار بهدلیل دارا بودن ترکیبات پلیفنلی باعث افزایش عیار پادتن بر ضد SRBC گردید که دلیل آن اثر مثبت ترکیبات پلیفنلی بر سامانه ایمنی و افزایش عیار پادتن گزارش شده است (40). ترکیبات پلی فنلی غیرقابل جذب در دستگاه گوارش بر رشد و تکثیر جمعیت میکروبی اثر میگذارند و باعث تغییر جمعیت میکروبی به سمت میکروارگانیسمهای مفید و تقویت کننده سامانه ایمنی میشوند (16).
در مطالعه حاضر به نظر میرسد کاهش جمعیت لاکتوباسیلها طی رقابت با باکتری استافیلوکوکوس اتفاق افتاده است. طبق نتایج به نظر میرسد افزودن عصاره آبی هر دو رقم باعث افزایش و حفظ لاکتوباسیلها در مقایسه با تیمار شاهد منفی شد که با توجه به اثر مثبت لاکتوباسیلها میتواند اثری مطلوب تلقی شود. در شرایط طبیعی پرورش، جمعیت میکروبـی دسـتگاه گوارش که در مقاومت به عوامل بیمـاریزا نقـش مهمـی دارد، از والدین و محیط به جوجه منتقل میشـود. امـا در سیســتم جدیــد صــنعت پــرورش طیــور، محــیط تمیــز جوجهکشی و جداسازی جوجههـا از والـدین کـه امـری اجتنابناپذیر میباشد تشکیل جمعیت میکروبـی دسـتگاه گوارش را به تأخیر میاندازد و به همین دلیـل جوجـههـا نسبت به عوامل بیماریزا حساس هستند (3). آنتیبیوتیکها از طریـق مکانیسـم حـذف رقـابتی بـر جمعیت میکروبـی پرنـدگان مـؤثر هسـتند (25). آنتیبیوتیکها به دلیـل بـه وجـود آوردن سویههای مقاوم و امکان انتقـال ایـن مقاومـت بـه سـایر گونهها بهویژه در سویههـای مشـترک بـین انسـان و دام، ماندگاری بقای دارویی در فرآوردههای دامی مورد استفاده انسان و بـر هـم زدن تعـادل جمعیـت میکروبـی دسـتگاه گوارش مشـکلات جـدی در بهداشـت عمـومی و دامـی بهوجود آوردهاند. به گونهای که اکنون توصیههای زیـادی در جهت عدم استفاده از آنتیبیوتیکهای محرک رشد در بسیاری از کشورها میشـود (3،23). ترکیبات متعددی مانند آنزیمها، اسیدهای آلی، پروبیوتیکها و پریبیوتیـکهـا بـه منظـور بهبود سرعت رشد و یا سـلامتی پرنـدگان مـورد اسـتفاده قرار گرفتهاند (34). گیاهان دارویی از مدت زمـان طـولانی اسـت کـه در محصولات غذایی، عطری و درمانهای دارویـی مختلـف مورد استفاده قـرار مـیگیرنـد. در سیسـتمهـای پـرورش حیوانات اهلی از گذشته متابولیتهای گیاهی بهطور عام و بهعنوان عوامل ضدمیکروبی بهشمار میرفتهاند. ممنوعیت و محرومیتهای اخیـر در اسـتفاده از پادزیستهـای محــرک رشــد ســبب افــزایش تمایــل بــه اســتفاده از فرآوردههای طبیعی با منشأ گیـاهی شـده اسـت (19) استفاده از گیاهان دارویی در بسیاری از کشـورها گسترش یافته است. حدود 25 درصد افراد بزرگسال برای درمان بیماریهای خود در طـی سـال گذشـته از گیاهـان دارویی اسـتفاده کـردهانـد (5). در مطالعات پیشین نیز گزارش شده است عصاره پوست پسته، خواص ضدمیکروبی و پاداکشندگی بالایی برخوردار است (4)
Brooker و Fuller در سال 1975 دریافتند که حضور یک لایه از لاکتوباسیلها در اپی تلیوم چینه دان، برای جوجهها بسیار سودمند است (8). لاکتوباسیل عمدهترین میکروارگانیسمی تولید کننده اسید لاکتیک است و بههنگام شروع تغذیه حیوان،pH محیط چینهدان را تا حدود 5/5 کاهش میدهد. لاکتوباسیل قدرت مهار کنندگی و از بین برندگی باکتریهای اشرشیاکلی موجود در چینهدان و بعضی کلنیهای باکتریایی بخشهای ابتدایی روده باریک را دارند. تخمیر میکروبی نشاسته در چینهدان جوجهها اتفاق میافتد ولی بهواسطه افت pH، هضم الیاف در این اندام مشاهده نمیشود (15).
نتیجهگیری: عصاره اتانولی پوست سبز هر دو رقم پسته باعث ممانعت از رشد باکتریهای لاکتوباسیلوس و انتروکوکوس گردید ولی بر استافیلوکوکوس اثر نداشت ولی عصاره آبی هر دو رقم پسته باعث ممانعت از رشد استافیلوکوکس اورئوس شد. به همین دلیل در مرحله حیوانی از عصاره آبی پوست سبز پسته استفاده شد. افزودن عصاره آبی پوست سبز پسته در سطح 200 میلیگرم در کیلوگرم میتواند باعث بهبود نسبی وزن (از لحاظ عددی) در دوره رشد و پایانی در مقایسه با شاهد مثبت و منفی شود و افزودن سطح 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی فندقی میتواند کاهش LDL (نوعی کلسترول نامطلوب) را نسبت به تیمار شاهد منفی باعث شود و استفاده از عصاره آبی هر دو رقم باعث افزایش و حفظ لاکتوباسیلها در مقایسه با تیمار شاهد منفی شد که با توجه به اثر مثبت لاکتوباسیلها میتواند اثری مطلوب تلقی شود.
نویسندگان از دانشگاه بیرجند به جهت حمایت مالی در جهت اجرای طرح کمال سپاس را دارند.
بین نویسندگان تعارض در منافع گزارش نشده است.
References