بررسی آلودگیهای انگلی در استان گیلان

نویسندگان

چکیده

در سال 1378 مجموعاً 140 قطعه غاز از روستاهای گیلان خریداری شدو از نظر آلودگی به انواع انگلها مورد بررسی قرار گرفت. سن 40 قطعه از این غازها کمتر از 6 ماه و بقیه بیش از 6 ماه بود. از غازهای آزمایش شده مجموعاً 21 گونه کرم از لوله گوارش یک گونه نماتود از مجاری هوایی ، دوگونه ایمریا از لوله گوارش و دو گونه شپش از پرها جدا گردید که برحسب اندامهای مختلف میزان شیوع انگلهای بدین شرح می باشند:الف)لوله گوارش: نماتودها:آمیدوستومم انسریس(9/73 درصد) ،هیستریکیس تریکولور(8/5 درصد)،اسکاریدیاگالی(5/18 درصد)،کاپیلاریاآناتیس(6/35 درصد)،کاپیلاریااوبسیگناتا(70 درصد)،هتراکیس دیسپار(42/19 درصد) ،هتراکیس گالیناروم(20 درصد) و تریکوسترونژیلوس تنوئیس(30درصد). ترماتودها:آپاتمون گراسیلیس ماینور(7/43 درصد)،اکینوستومارولوتوم(7/10 درصد)،هیپودرائوم کونوئیدوم(2/28 درصد)،اکینوپاریفیوم رکورواتوم(6/12 درصد) و کاتاتروپیس وروکوزا(10 درصد).سستودها:در پانیدوتنیا لانسه اولاتا(8/7 درصد) ، میکروزوماکانتوس پاسریس (9/2 درصد)،گونه های مشخص نشده: جنس گاستروتنیا(5/17درصد)،دیورکیس(7/9 درصد)،سوبولوی کانتوس(20 درصد)اسکریابینوپاراکسیس(1 درصد)،منوتستیلپیس(9/1 درصد)،گونه های مشخص نشده هیمنولیپیس(9/4درصد)،تک یاخته:ایمریااناتیس(7/8 درصد) و ایمریاانسریس(7/8 درصد).ب) ریه: سیگاموس تراکئا(10 درصد).ج) انگلهای خارجی پر:منوپون گالینه (7/11 درصد)،لیپروس کاپونیس(7/9 درصد).کلیه انگلهای فوق برای اولین بار از غازهای ایران و کاتاتروپیس وروکوزا.سوبولوی کانتوس،اسکریابینوپاراکسیس،میکروزوماکانتوس،منوتستیلپیس برای اولین بار از پرندگان ایران گزارش میشوند. آلودگی به چند نوع انگل داخلی و خارجی میتواند موجب بروز فرم تحت درمانگاهی آلودگیهای انگلی در غازهای مورد بررسی گردد ولی از میان انگلهای جداشده آمیدوستومم انسریس با فراوانی 9/73 درصد و میانگین 5/65 کرم در هر غاز آلوده و ضایعاتی که انگل میتواند ایجاد کند قادر است به تنهایی موجب بروز فرم تحت درمانگاهی گردد. به طور کلی درصد و شدت آلودگی به اکثر انگلهای جداشده در طیور مسن تر از 6 ماه بیشتر از جوانها بود. اگرچه آلودگی به اسکاریدیاگالی،ایمریااناتیس و ایمریاانسریس در طیور جوانتر شایعتر از مسنها بود و سینگاموس تراکئا،منوپون گالینه و لیپروس کاپونیس فقط از طیور کمتر از 6 ماه جدا گردید.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

To investigate the parasitic infections of the geese reared in Gilan province (north of Iran) 140 geese of which 40 were under six month of age and the rest older were purchased during 1999,. Twenty one species of gastrointestinal helminthes, one species of lung worm 2 species of Eimeria and 2 species of louse were collected from the examined birds. The prevalence of parasites in different organs were as follows: Alimentary canal) Nematodes Amidostomum.anseris (73.9%), Histrichis tricolor (5.8%),Ascaridia galli (18.5%), Capillaria anatis (35.6%), C. obsignata (70%), Heterakis dispar (19.4%), H. gallinarum (20%), Trichostrongylus tenuis (30%). Trematodes: Apatemon gracilis (43.7%), Echinostoma revolutum (10.7%), Hypoderaeum conoideum (28.2%), Echinopaiyphium recurvatum (12.6%), Catatropis verrucosa (10%). Cestodes: Drepanidotaenia lanceolata (7.8%), Gastrotaenia sp. (175%), Diorchis sp. (9.7%), Sobolevicanthus
(20%), Sloyabinoparaksis (1%), Microsomacanthus passeris (2.9%), Monotestilepis sp. (1.9%), Hymenolepis sp. (4.9%), Protozoa:
Eimeria anatis (8.7%), E. anseris (8.7%). Lungworm) Syngamus
trachea (10%). External parasites: Menopon gallinae (11.7%), Lipeurus caponis (9.7%). All the parasites found in this study are reported for the first time from the geese of Iran, although Catatropis verrucosa, Drepanid.otaenia, Ga.strotaenia, Sobolevicanthus, Slayabinoparaksis, Microsomacanhus and Monotestilepis are reported for the first time from the domestic birds of Iran. Although in the present study, mixed infection with different parasites can cause the subclinical form of parasitic diseases but even single infection with A. anseries with regard to its prevalence (73.9%) and intensity (65.5 worm per infected animal) and lesions produced can cause subclinical and even clinical form of the disease. Generally speaking, parasitic infections of the geese older than six month were more sever than younger one. Regarding the immunity produced by the parasite and longer contact with infected environment, this is a normal trend. Never the lessA. galli, Eimeria anatis and E. anseris were more prevalent in younger birds and S. trachea, M gallinae, L. caponis have been only seen in young birds. Blood parasite was not founed in the examined bird.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Gilan province
  • Goos
  • Parasitic infections