Document Type : Microbiology and Immunology
Authors
1 Department of Animal Sciences, Faculty of Agriculture, Maragheh Branch, Islamic Azad University, Maragheh, Iran
2 Department of Animal Sciences, Faculty of Animal Sciences and Fisheries, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran
Abstract
Keywords
صنعت پرورش مرغ به دلیل صرفه اقتصادی اهمیت زیادی دارد و بیماریهای مختلف میتوانند اثرات نامطلوب زیادی روی صنعت پرورش مرغ یک کشور داشته باشند. امروزه اصلاح نژاد طیور باید جهت افزایش مقاومت ژنتیکی در برابر بیماریها باشد و نتیجهی این عمل استفاده اندک از داروها خواهد بود (8،14). امروزه انتخاب لاینهای تجاری با رشد و تولید بیشتر و ضریب تبدیل کمتر باعث کاهش تنوع ژنتیکی، اختلالات فیزیولوژیک و ضعف کلی در دستگاه ایمنی شده است (13). کاهش تنوع ژنتیکی منجر به ایجاد جمعیتهایی با توان مقابلهی کم در مقابل بیماریهای جدید میشود و این امر برای صنعت پرورش مرغ خطری جدی به شمار میرود (11،28). اخیراً در برنامههای اصلاح نژاد مرغها تولید لاینهای مقاوم به بیماریها، پاسخدهی بهتر به واکسنها و صفات تولیدی مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است و تشخیص مقاومت ژنتیکی به بیماریها با اهداف کنترل و پیشگیری، یک اصل کاربردی در اصلاح نژاد است (3،16،29،33).
یکی از واسطههای اصلی در برقراری ارتباط بین سلولهای ایمنی و پروتئینهای غشاء، مولکولهای وراثتی از جمله مجتمع عمده پذیرش بافتی (MHC) است (4،10،17). مهمترین و مؤثرترین ژنهای کنترل کننده مقاومت نسبت به بیماریها در این ناحیه ژنی قرار دارند (27). MHC در مرغ (مجموعه B) به طول 92 کیلوباز به شکلی بسیار متراکم روی میکروکروموزوم شماره 16 قرار دارد (18) و طول آن 20 برابر کوچکتر از ناحیهی ژنی MHC پستانداران بوده و شامل سه کلاس یک، دو و چهار (I، II و IV) که به ترتیب با نامهایBF، BL و BG معروف است. مولکولهای کلاس I و II تنوع بالایی داشته و مسئول عرضه آنتیژنهای داخلی و خارجی به لنفوسیتهای T هستند (4،18). ژنهای ناحیهی ژنی MHC با مقاومت یا حساسیت به برخی از بیماریهای خود ایمن، ویروسی، باکتریایی و انگلی در ارتباط بوده و همچنین بسیاری از خصوصیات دیگر غیر وابسته به سیستم ایمنی نیز، مثل میزان تولید در مرغها، توسط ناحیه ژنی MHC کنترل میشوند. ژنهای ناحیهی ژنی MHC در مرغها، جهت انتخاب لاینهای مقاوم به بیماریها با پاسخدهی بهتر به واکسنها و انتخاب ویژگیهای پرورشی مؤثر مثل تولید تخممرغ، وزن بدن، میزان جوجه درآوری و باروری مورد توجه قرار میگیرند (6).
به دلیل نقش کلیدی ژنهای ناحیهی ژنی MHC مرغها در پاسخهای ایمنی، ارتباط با بیماریهای عفونی و تنوع آنها در ارتباط با تکامل، در دو دهه اخیر مطالعات زیادی روی ژنهای یاد شده انجام شده است (22). جهت بررسی چندشکلی ناحیهی ژنی MHC تاکنون روشهای متعددی مثل الکتروفورز 2 بعدی، ساترن بلاتینگ، PCR-RFLP، PCR-SSCP، RAPD، AFLP، PASA، SNP، STS و Microsatellite مورد استفاده قرار گرفتهاند (5،7،9،12،23،35). اگر چه در ایران مطالعات مولکولی با تکنیکهای متعدد روی مرغها انجام شده است (1،6،20،21،25،28،34) اما تاکنون ناحیه مجتمع عمدهی پذیرش بافتی در مرغهای بومی یا تجاری در حد انتظار مورد بررسی قرار نگرفته است، لذا به دلیل عدم مطالعهی وجود چندشکلیهای احتمالی ناحیه ژنی MHC مرغهای تجاری موجود در ایران با تکنیک PCR-RFLP، تحقیق حاضر به بررسی چندشکلیهای آللی در کلاسهای I، II و IV ناحیه مجتمع عمده پذیرش بافتی (MHC) در مرغهای تجاری گوشتی و تخمگذار موجود در ایران پرداخته است. با توجه به نقش اساسی ناحیه ژنی MHC در کنترل بیماریهای مختلف و صفات تولیدی مرغها، شناسایی چندشکلیهای ناحیهی ژنی یاد شده در جمعیتهای مورد مطالعه میتواند جهت ایجاد مقاومت به بیماری و یا تهیه واکسنهای مؤثر به کار رود.
در این پژوهش یکصد نمونه خون (هر جمعیت به تعداد 50 عدد) از دو جمعیت مرغهای تجاری گوشتی (راس) و تخمگذار (شیور) موجود در مزارع پرورشی منظقهی آذربایجان شرقی به اندازه 1 میلیلیتر خون از سیاهرگ بالی اخذ گردید. نمونههای خون در لولههای حاوی ماده ضد انعقاد خون در مجاورت یخ به آزمایشگاه ژنتیک و بیوتکنولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه منتقل و تا زمان شروع استخراج DNAی ژنومی و آزمایشهای بعدی، در دمای 20- درجه سانتیگراد نگهداری شدند. استخراج DNAی ژنومی نمونههای خون با استفاده از روش شستشوی نمکی (19) انجام گرفت. کمیت DNAهای ژنومی استخراج شده به روش طیف سنجی و با استفاده از اسپکتروفتومتر نانودراپ و کیفیت DNAی ژنومی با الکتروفورز روی ژل آگارز 2 درصد تعیین شد. جهت تکثیر هر جایگاه ژنی از یک جفت آغازگر اختصاصی استفاده شد (جدول 1). اختصاصی بودن آغازگرهای مورد استفاده، از سرویس BLAST (Basice Local Alignment Search Tool) در سایت NCBI بررسی شد.
واکنش PCR در حجم نهایی 20 میکرولیتر شامل 200 – 100 نانوگرم DNAی ژنومی، 4 میکرولیتر Taq DNA polymerase 2X Master mix red(Taq DNA polymerase، بافر، dNTPs، Red dye و Mgcl2) (ساخت شرکت AMPLIQON) و 6/0 میکرولیتر از هر یک از آغازگرهای رفت و برگشت (ساخت شرکت BiONEER) با غلظت 10 پیکومول برای تکثیر منطقهای به اندازه 374 جفت باز از اگزون شماره دو جایگاه ژنی B-L، انجام گرفت. واکنش زنجیرهای پلیمراز در دمای واسرشته سازی اولیه 95 درجهی سانتیگراد به مدت پنج دقیقه و 35 چرخه شامل واسرشته سازی ثانویه در دمای 97 درجه سانتیگراد به مدت 60 ثانیه، دمای اتصال آغازگرها 56 درجه سانتیگراد به مدت 60 ثانیه، دمای تکثیر 72 درجه سانتیگراد به مدت 90 ثانیه و دمای تکثیر نهایی 72 درجه سانتیگراد به مدت هشت دقیقه انجام گرفت.
تکثیر منطقهای به اندازه 1048 جفت باز از اگزون شماره دو تا اگزون شماره چهار جایگاه ژنی B-F، با استفاده از واکنش PCR در حجم نهایی 20 میکرولیتر شامل 200 – 100 نانوگرم DNAی ژنومی، 7 میکرولیتر Taq DNA polymerase 2X Master mix red (Taq DNA polymerase، بافر، dNTPs، Red dye و Mgcl2) (ساخت شرکت AMPLIQON) و 4/0 میکرولیتر از هر یک از آغازگرهای رفت و برگشت (ساخت شرکت BiONEER) با غلظت 10 پیکومول انجام گرفت. برای این جایگاه ژنی واکنش زنجیرهای پلیمراز با دمای واسرشته سازی اولیه 95 درجه سانتیگراد به مدت پنج دقیقه و 30 چرخه شامل واسرشته سازی ثانویه در دمای 95 درجه سانتیگراد به مدت 60 ثانیه، دمای اتصال آغازگرها 60 درجه سانتیگراد به مدت 45 ثانیه، دمای تکثیر 72 درجه سانتیگراد به مدت 45 ثانیه و دمای تکثیر نهایی 72 درجه سانتیگراد به مدت پنج دقیقه انجام شد.
همچنین تکثیر منطقهای به اندازه 401 جفت باز از اینترون شماره یک و اگزون شماره دو از جایگاه ژنی B-Gبا استفاده از واکنش PCR در حجم نهایی 20 میکرولیتر شامل 200 – 100 نانوگرم DNAی ژنومی، 7 میکرولیتر Taq DNA polymerase 2X Master mix red (Taq DNA polymerase، بافر، dNTPs، Red dye و Mgcl2) (ساخت شرکت AMPLIQON) و 4/0 میکرولیتر از هر یک از آغازگرهای رفت و برگشت (ساخت شرکت BiONEER) با غلظت 10 پیکومول انجام گرفت. برای این جایگاه ژنی واکنش زنجیرهای پلیمراز با دمای واسرشته سازی اولیه 95 درجهی سانتیگراد به مدت پنج دقیقه و 35 چرخه شامل واسرشته سازی ثانویه در دمای 95 درجه سانتیگراد به مدت 30 ثانیه، دمای اتصال آغازگرها 50 درجه سانتیگراد به مدت 30 ثانیه، دمای تکثیر 72 درجه سانتیگراد به مدت 30 ثانیه و دمای تکثیر نهایی 72 درجهی سانتیگراد به مدت چهار دقیقه انجام شد. قطعات تکثیر شده برای هر جایگاه ژنی در حضور نشانگر وزن مولکولی 100 جفت بازی (ساخت شرکت Thermo Scientific) روی ژل آگارز 2 درصد الکتروفورز شدند و صحت تکثیر قطعات مورد نظر بدون حضور باندهای غیراختصاصی و محصولات ناخواسته تائید شد (تصویرهای1،2،3).
جدول 1. توالی آغازگرها، اندازهی محصولات PCR و آنزیمهای برشی برای هضم قطعات ژنی.
جدول 2. فراوانیهای آللی، ژنوتیپی و هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار برای جایگاه ژنی B-L در جمعیتهای مرغهای تجاری مورد مطالعه.
1- Chi-square test for Hardy-Weinberg equilibrium.
|
جدول 3. فراوانیهای آللی، ژنوتیپی و هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار برای جایگاه ژنی B-F در جمعیتهای مرغهای تجاری مورد مطالعه.
* Significant (P < 0.05).1- Chi-square test for Hardy-Weinberg equilibrium. جدول 4. فراوانیهای آللی، ژنوتیپی و هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار برای جایگاه ژنی B-G در جمعیتهای مرغهای تجاری مورد مطالعه.
* Significant (P < 0.05). 1- Chi-square test for Hardy-Weinberg equilibrium.
|
بعد از هضم آنزیمی قطعه ژنی B-L، فقط سه باند 150، 129 و 95 جفت بازی و در نتیجه یک ژنوتیپ(BB) در تمامی نمونهها شناسایی شد. در قطعه ژنی B-Fبعد از هضم آنزیمی دو نوع ژنوتیپ CG و GGدر نمونههای مورد مطالعه شناسایی شد. آللCشامل باندهای 515، 410، 75 و 47 جفت بازی و آلل G دارای باندهای 410، 302،213، 75 و 47 جفت بازی بودند. همچنین بعد از هضم آنزیمی قطعه ژنی B-G سه ژنوتیپ MM، MN و NN شناسایی شد که آلل M دارای یک باند 401 جفت بازی و آلل N دارای دو باند 350 و 51 جفت بازی بودند (تصویر 4). برای آنالیز ژنتیکی دادههای حاصل از هضم آنزیمی در جمعیتهای مورد مطالعه از نرمافزار POPGENEنسخهی 32/1جهت برآورد فراوانیهای آللی و ژنوتیپی، هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار، شاخص تعادل هاردی – واینبرگ، شاخص تثبیت، شاخص اطلاعات شانون و دیگر پارامترهای ژنتیکی استفاده شد.
تصویر 1. مشاهده محصولات PCR برای جایگاه ژنی B-L روی ژل آگارز 2 درصد با نشانگر وزن مولکولی 100 جفت باز.
تصویر 2. مشاهده محصولات PCR برای جایگاه ژنی B-F روی ژل آگارز 2 درصد با نشانگر وزن مولکولی 100 جفت باز.
تصویر 3. مشاهده محصولات PCR برای جایگاه ژنی B-G روی ژل آگارز 2 درصد با نشانگر وزن مولکولی 100 جفت باز.
تصویر 4. الگوهای ژنوتیپی مشاهده شده حاصل از هضمی آنزیمی محصولات PCR برای هر یک از جایگاههای ژنی مورد مطالعه روی ژل آگارز 4 درصد با نشانگر وزن مولکولی 50 جفت باز.
در تحقیق حاضر در مجموع یکصد نمونهی مرغهای تجاری گوشتی و تخمگذار برای سه جایگاه ژنی تعیین ژنوتیپ شدند. جایگاه ژنی B-L یکشکل بوده و در دو جمعیت یاد شده فقط آلل B شناسایی شد (جدول 2) که با مطالعه صورت گرفته توسط Sivaraman و Kumar در سال 2005 مطابقت داشت. آنها چندشکلی جایگاه ژنی B-L (به طول 267 جفت باز) را در دو نوع لاین مرغهای گوشتی با استفاده از سه نوع آنزیم برشی Hae III، Msp Iو Taq I، مورد بررسی قرار داده و الگوهای برشی حاصل در همهی نمونهها یکشکل بودند (30). در ضمن نتایج تحقیق ما با بررسیهای انجام شده توسط Oh و همکاران در سال 2005 و Xu و همکاران در سال 2007 مطابقت نشان نداد. Oh و همکاران در سال 2005 این جایگاه ژنی را در مرغهای کرهای به طولهای 427 و 651 جفت باز تکثیر و با آنزیم برشی Hea III برش داده و برای هر منطقه مورد مطالعه سه نوع ژنوتیپ شناسایی کرده بودند (24). Xu و همکاران در سال 2007 نیز در مرغهای چینی روی چندشکلی این جایگاه ژنی با استفاده از تکنیک SSCP-PCR مطالعهای را انجام داده بودند و در نتیجه 31 آلل مختلف را در بین جمعیتهای مرغهای چینی مشخص کرده بودند (32). تفاوت در نتایج مشاهده شده احتمالاً میتواند به دلیل استفاده از آنزیمهای برشی متفاوت، تفاوت در نوع سویههای مرغهای تجاری و تفاوت در تکنیک مورد استفاده باشد.
در جایگاه ژنی B-F فراوانی آللهای C و G به ترتیب در جمعیت تجاری گوشتی 34/0 و 66/0 اما در جمعیت مرغهای تجاری تخمگذار فقط آلل G مشاهده شد و در نتیجه همه نمونهها برای این جایگاه یکشکل بود. در جمعیت مرغهای تجاری گوشتی فراوانی هتروزیگوسیتی و هموزیگوسیتی مشاهده شده در این جایگاه ژنی به ترتیب برابر 68/0 و 32/0 محاسبه شد. 2χ محاسبه شده در این جایگاه ژنی برای جمعیت تجاری گوشتی معنیدار بود (05/0 >P) فلذا این جمعیت در تعادل هاردی - واینبرگ قرار نداشت (جدول 3). این نتایج با تحقیق انجام شده توسط Lima-Rosa و همکاران در سال 2004 مطابقت داشت. آنها با تکنیک متفاوت روی مرغ برزیلی تخم آبی برای تعیین تغییرات توالی 1048 جفت بازی جایگاه ژنی یاد شده انجام داده و 23 توالی را شناسایی به طوری که ده تا از توالیها به عنوان توالی جدید گزارش شده بود (15). نتایج مرتبط به وفور آللی و ژنوتیپی در تحقیق ما با نتایج مطالعه Nikbakht Brujeni و Barjesteh در سال 2009 که روی جمعیت مرغ مادر و هیبریدهای تجاری گوشتی آرین انجام گرفته بود، مطابقت نداشت. آنها تنوع ژنتیکی جایگاه ژنی یاد شده را استفاده از تکنیک PCR-SSCP در 65 نمونه DNA شامل 25 نمونه متعلق به جمعیت مادر و 40 نمونه از مرغهای تجاری گوشتی آرین را مورد بررسی قرار داده و در هر دو جمعیت هفت الگوی مختلف مشخص کرده که دو الگو در دو جمعیت مشابه و پنج الگوی دیگر به عنوان الگوی جدید شناسایی شده بودند (22). تکنیکهای متفاوت و همچنین سویههای متفاوت مورد استفاده در این تحقیقات، احتمالاً میتواند دلیل تفاوت در نتایج به دست آمده باشد.
در جایگاه ژنی B-G بیشترین مقدار فراوانی آللهای M و N به ترتیب مربوط به مرغهای تجاری گوشتی (23/0) و تخمگذار (78/0) بود. در کل جمعیتها، میانگین فراوانی آللهای M و N به ترتیب 23/0 و 77/0 و همچنین میانگین فراوانیهای ژنوتیپهای مشاهده شده MM، MN و NN به ترتیب 11/0، 23/0 و 66/0 برآورد شد. 2χ محاسبه شده در این جایگاه ژنی برای جمعیتهای تجاری گوشتی و تخمگذار معنیدار بود (05/0 > P) و جمعیتهای ذکر شده در تعادل هاردی - واینبرگ قرار نداشتند (جدول 4). این نتایج با نتایج تحقیق Xu و همکاران در سال 2005 مطابقت داشته اما با نتایج تحقیق Ri - Fu و همکاران در سال 2006 مطابقتی نداشت. Xu و همکاران در سال 2005 با استفاده از دو نوع آنزیم برشی جایگاه ژنی یاد شده به طول 401 جفت باز را در هشت نژاد مختلف از مرغهای بومی و هیبرید گوشتی برش داده بودند. با استفاده از آنزیم Msp I دو ژنوتیپ AA و AB به ترتیب با فراوانیهای 6276/0 و 3724/0 و فراوانی آللهای A و B به ترتیب 8138/0 و 1862/0 محاسبه و با استفاده از آنزیم Tas I سه نوع ژنوتیپ مختلف AA، AB و BB به ترتیب با فراوانیهای 0962/0، 4647/0 و 4391/0 مشاهده و فراوانی آللهای A و B به ترتیب 3285/0 و 6715/0 برآورد کرده بودند (31). Ri - Fu و همکاران در سال 2006 با تکنیک متفاوت مطالعهای جهت بررسی چندشکلی ژنتیکی اگزون شماره دو منطقه ژنی B-G در هشت نژاد مختلف از مرغهای چینی انجام داده بودند و در نتیجه 31 آلل جدید را مورد شناسایی قرار داده بودند (26). تفاوت در فراوانی ژنی و ژنوتیپی میتواند به دلیل تکنیک مورد استفاده و همچنین منشأ متفاوت جغرافیایی این جمعیتها یا سطوح مختلف انتخاب باشد. انحراف از تعادل هاردی - واینبرگ، نشان دهنده تغییر فراوانیهای آللی در یک جمعیت است. این تغییر را میتوان به تعدادی از عوامل از جمله رانش ژنتیکی که در جمعیتهایی با تعداد افراد کم رخ میدهد، نسبت داد.
در نتایج به دست آمده از این تحقیق، در کل جمعیتها، شاخص اطلاعات شانون در دو جایگاه ژنی B-F و B-G به ترتیب 45/0 و 73/0 و شاخص تثبیت به ترتیب 20/0- و 34/0 محاسبه شد. بیشترین مقدار شاخص هتروزیگوسیتی مشاهده شده برای جایگاههای ژنی B-F و B-G به ترتیب برابر با 34/0 و 23/0 برآورد شد. برآورد شاخص تثبیت منفی در مرغهای تجاری مورد مطالعه میتواند به دلیل شدت انتخاب بالا و عدم تلاقی تصادفی در این جمعیتها باشد. شاخص تثبیت همیشه در محدودهی 1- تا 1 متغیر است و منفی بودن آن نشانی از کاهش هتروزیگوسیتی و افزایش هموزیگوسیتی یا افزایش همخونی و همچنین انحراف از تعادل هاردی - واینبرگ در جمعیتها باشد. شاخص اطلاعات شانون برآوردی از تنوع ژنتیکی در جمعیتها است. در کل جمعیتهای مرغهای تجاری مورد مطالعه در این تحقیق، جایگاه ژنی B-G دارای تنوع ژنتیکی نسبتاً بالایی (73/0) بود (جداول 3،4).
اصولاً میتوان از چندشکلیهای مشاهده شده در جایگاههای ژنی مرتبط به سیستم ایمنی برای مطالعات پاسخ ایمنی ژنوتیپهای مشاهده شده جهت بهبود پاسخ عملکرد ایمنی در مرغهای تجاری بهره برد. با توجه به مشاهدات این تحقیق مبنی بر وجود چندشکلی در دو جایگاه ژنی B-F (جمعیت مرغهای تجاری گوشتی) و B-G (جمعیتهای مرغهای تجاری گوشتی و تخمگذار)، میتوان از این جایگاهها به عنوان نشانگر در استراتژیهای اصلاح نژادی جهت افزایش مقاومت به بیماریها استفاده کرد.
این پژوهش با همکاری و مساعدت دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مراغه انجام گرفت. لذا مراتب تشکر و سپاسگزاری را از معاون محترم پژوهش و فنآوری و مدیر محترم آزمایشگاهها و کارگاههای این واحد دانشگاهی اعلام میداریم.
بین نویسندگان تعارض در منافع گزارش نشده است.