اثر پیشگیری کننده چای سبز و سیاه ایرانی بر چاقی تغذیه‌ای در موش‌های صحرایی

نویسندگان

1 دانش آموخته دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز

2 گروه علوم پایه دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

زمینه مطالعه: طب سنتی می‌تواند به عنوان روشی برای کاهش چاقی تغذیه‌ای مورد استفاده قرار گیرد. ‌هدف:‌ ‌هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر محافظتی چای سبز و سیاه ایرانی بر چاقی تغذیه ای بود.روش کار: بیست و چهار سر موش صحرایی نر نژاد ویستار g(20±180) به چهار گروه تقسیم شدند. گروه کنترل با جیره معمول موش صحرایی (4% چربی) و سه گروه دیگر با جیره غنی از چربی (25% چربی) تغذیه شدند. گروه کنترل ‌(C)‌ و یکی از گروه هایی که با جیره غنی از چربی تغذیه شد ‌(HF)‌ بدون محدودیت به آب و دو گروه دیگری که جیره غنی از چربی داشتند به جای آب بدون محدودیت به چای سیاه ‌(HF+BT)‌ و چای سبز ‌(HF+GT)‌ ‌ دسترسی داشتند. پس از 8 هفته کلیه حیوانات آسان کشی و وزن شدند و اندام ها و چـربی‌های بطنی آنها جدا و وزن شد. نتایج:‌ ‌اضافه نمودن چربی به جیره گروه HF در مقایسه با گروه کنترل باعث کاهش مقدار غذای مصرفی g/day) 03/12±25/99 در مـقــابــل g/day 408/14±59/113) شــد، ولــی دریــافــت انــرژی (‌kcal/day 09/55±54/454) در مـقـابـل kcal/day 43/51 ±52/405) و وزن بدنg 84/13±33/283 در مقابل g11/15±33/223) را افزایش داد. چای سبز و سیاه ایرانی افزایش وزن بدن را در مقایسه با گروه کنترل کاهش دادند g 61/1±67/71 و g95/12±57 در مقابل g75/21±33/104؛ 05/0

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Preventive effect of Iranian green and black tea on diet induced obesity in rats

نویسندگان [English]

  • seidreza fatemi tabatabaei 1
  • Ali Shahriari 2
  • Seyed Reza Fatemi Tabatabaei 2
1
2
چکیده [English]

BACGROUND: Traditional medicine can be considered as a method to reduce dietary obesity. OBJECTIVS: The aim of the present study was to assess the protective effect of Iranian green and black tea on diet induced obesity. METHODS: Twenty four male Wistar rats (180±20 g) were divided into four groups. Control group was fed with rat regular diet (4% fat), and the three reminder groups were fed by high fat diet (25% fat). While control (C) and a high fat group (HF) had ad libitum access to water, the rest high fat groups had free access to drinking black tea (HF+BT) or green tea (HF+GT) instead of water. Eight week later rats were euthanized, weighed and their abdominal fat and organs separated and weighed. RESULTS: While Feed intake showed significant decrease in HF group compared with the control group (99.25±12.03 vs. 113.59±14.40 g/day; p<0.05), the levels of energy intake (454.54±55.09 vs. 405.52±51.43 kcal/day; p<0.05) and weight showed increase (283.33±13.84 vs. 223.33± 15.11g; p<0.05). Green and black tea made decrease in body weight gain compared to the HF group (71.67±1.61g and 57±12.95 vs. 104.33±21.75 g; p<0.05). However, the abdominal fat was just lower in HF+BT group than the HF group (2.90±0.56 vs. 4.19+.77g; p<0.05). CONCLUSIONS: Consumption of Iranian black and green tea may help to regulate body weight and reduce weight gain induced by high caloric food.

کلیدواژه‌ها [English]

  • black tea
  • green tea
  • Obesity
  • rat