مقایسه الویت تغذیه ای و رشد ماهی علفخوار (Ctnopharyngodon idella) از علوفه های مختلف با تاکید بر ترکیبات شیمیایی علوفه

نویسندگان

چکیده

بمنظور مقایسه ارزشهای غذایی چهارگونه گیاه آبزی به اسامی علمی potammgeton pectionatus, potamogetion lucens , potamogeton perfoliatus , najas minor (3), با دو گونه گیاه خشکزی به اسامی علمی medicago sativa یونجه و cynodon dactylon بندواش (5) در تغذیه ماهی کپور علفخوار مطالعه فوق در مزرعه تکثیر و پرورش ماهی شهید رجایی ساری (استان مازندران ) صورت پذیرفت . این تحقیق با بکار 6 محیط پرورشی که عاری از پوشش های گیاهی بودند (استخرهای بتونی با 30 متر مکعب آب ) و با رها سازی 25 عدد ماهی با وزن حدود 150 گرم در هر استخر انجام شد . غذادهی در هر صبح هر روز و در فاصله ماههای تیر و مرداد بمدت 60 روز صورت گرفته . به ماهیان هر یک از استخرها علوفه خاصی داده می شد . میزان تغذیه روزانه ماهیان بسته به نوع علوفه متفاوت بود . محاسبه ضرایب تبدیل غذایی نشان داد که میزان آن در گیاهان مختلف با هم تفاوت داشته ، بهترین آن مربوط به گیاهان یونجه (1: 19) و بدترین آن متعلق گیاه potamogeton perfoliatus (1 : 50) می باشد . برای تعیین ترکیبات مغذی علوفه ها از روشهای شیمیایی استفاده گردید . اندازه گیری و سنجش پروتئین ، کربوهیدرات ، چربی ، فسفر و کلسیم بترتیب با روشهای فولن – لاوری ، منحنی استاندارد گلوکز ، سوکسله ، متیل تیمول بلو ویو – وی انجام گردید (4و8) . درصد پروتئین و فسفر بر حسب وزن خشک در گیاه یونجه از سایر گیاهان مورد استفاده بیشتر و بترتیب 5/17 درصد و 6/0 درصد بوده است . روابط خطی خوبی بین میزان ترکیبات شیمیایی و ضرایب تبدیل علوفه ها وجود داشته که این روابط ممکن است مثبت و یا منفی باشد .از بین ترکیبات مختلف شیمیایی پروتئین و فسفر نقش تعیین کننده تری را در حصول به یک ضریب تبدیل بهتر دارا بوده بطوری که ضریب همبستگی بین ضرایب تبدیل علوفه ها با درصد پروتئین و فسفر موجود در آنها بترتیب r = - 0/75و r =-0/96 می باشد . رابطه آخری از نظر آماری در سطح 1 درصدی معنی دار است .

عنوان مقاله [English]

Comparison of feeding prefrence and growth of grass carp (Ctenopharyngodon idella) fed different plant with emphysis on chemical composition

چکیده [English]

For comparison of the food value of four different epecies of
aquatic weeds: potamogeton pectinatus , potamogeton lucens,
potamogeton perfoliatus, Najas minor and two species of
terrestrial grass: Medicago sativa and Cynodon dactylon by grass
carp (Ctenopharyngodon ideDa), was studied in the Shahicl Rejai
fishfarm in Sari (province of Mazandaran). Totally 6 concrete
ponds with 30 cubic meter volume free of any vegetation were
used. Each ponds was stocked by 25 fishes weighing about 150
gramms. Different plant was given to each pond separately every
morning during 60 days (July-August) experiment period. The
results showed that food conversion rate from various weeds was
different and the best belonged to Medicago sativa (1: 19) and the
worst to P. perfoliatus (1:50). In order to determine the nutritional
composition of given provenders, chemical analysis methods were
used. To measure protein, carbohydrate, fat, fiber, phosphorous
and calcium, methods of Folin-Lowry, Glucose standard curve,
Soxlet, Methylthymol blue and ultraviolet were used respectively.
Percentage of protein and phosphorous of Medicago sativa in dry
weight showed the highest (17.5% and 0.6%). There was a good
linear relationship between the quantity of chemical compostion
and food conversion rate of different plants which could be positive
or negative one. However protein and phosphorous played an
important rule for achivieng a better conversion rate. The value of
correlation coefficients between protein and phosphorous were
r = -0.75 and r = -0.96 respectively, which the last one was
statistically significant (p<0.01).