مقایسه دقت تشخیص اولتراسونوگرافی و رادیولوژی در بررسی روند التیام نقیصه‌های استخوانی با اندازه بحرانی در استخوان زنداعلی در خرگوش

نویسندگان

1 گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران ایران ‌

2 گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران ایران ‌ ‌

3 گروه آسیب شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران ایران

4 گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران ایران

چکیده

زمینه مطالعه: التیام نقیصه‌های استخوانی با اندازه بحرانی یکی از چالش‌های مهمی است که متخصصین ارتوپدی با آن مواجه‌اند. برای بررسی روند التیام استخوان معمولاً از رادیوگرافی ساده استفاده می‌شود. رادیولوژی مکرر دارای عوارض جانبی بوده و تحقیقات اخیر نشان‌دهنده تشخیص زودهنگام نشانه‌های التیام استخوان به‌وسیله اولتراسونوگرافی ‌است. هدف:‌ ‌هدف از این مطالعه بررسی دقت تشخیص رادیولوژی و اولتراسونوگرافی در روند التیام نقیصه‌های استخوانی با اندازه بحرانی است. روش کار: در این مطالعه از 16 سر خرگوش سفید نیوزیلندی استفاده شد. مدل نقیصه استخوانی با اندازه بحرانی در استخوان زند اعلی به روش استاندارد و با طول نقیصه mm ‌15 ایجاد گردید و بعد از گذشت 12 هفته از ایجاد نقیصه مورد بررسی رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی قرار گرفت. در صورت وجود تناقض بین یافته‌های دو روش، برای تعیین اینکه کدام روش از دقت بیشتری بـرخـوردار اسـت نتـایـج هیستـوپـاتـولـوژی حاصل از نمونه‌برداری در همان روز مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: در 15 مورد از 16 خرگوش، نتایج اولتـراسـونـوگـرافـی تـوسط رادیـولـوژی تـائیـد شـد و تنهـا در یـک مـورد نـاهمخـوانی بین دو روش وجود داشت. در این مورد، رادیوگرافی دال بر عــدم‌جــوش‌خــوردگــی از نــوع آتــروفـیــک بــود ولــی اولـتــراسـونـوگـرافـی نشـان‌دهنـده پـر شـدن نقیصـه و وجـود یـک آرتیفکـت انعکـاسـی (Reverberation artifact) در زیر آن بود. در مقاطع بافت شناسی نمونه مورد نظر ماتریکس استخوانی با سلولاریتی بالا و کلسیفیکاسیون در برخی مناطق دیده می‌شد که تائیدکننده نتایج اولتراسونوگرافی بود. نتیجه‌گیری‌نهایی: ‌نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که در تصویربرداری تشخیصی از نقیصه‌های استخوانی با اندازه بحرانی، در اغلب موارد نتایج اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی هم‌خوانی داشته و حتی بررسی اولتراسونوگرافی دقیق‌تر اسـت. علاوه براین، در صورت مشاهده آرتیفکت انعکاسی در محل نقیصه و عدم مشاهده نشانه‌ای از التیام در رادیوگراف، این آرتیفکت می‌تواند نشان‌دهنده ماتریکس استخوانی باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparison of diagnostic accuracy of ultrasonography and radiology in radial critical-sized defects healing process in rabbit

نویسندگان [English]

  • Pegah Abbasnia 1
  • Mohammad Mehdi Dehghan 1
  • Mohammad Molazem 2
  • Seyed Mehdi Nasiri Dehghan 3
  • Alireza Vajhi 4
  • Davood Sharifi 2
  • Behzad Pourreza 2
  • Saeed Farzad Mohajeri 4
1 Department of Surgery and Radiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran- Iran
2 Department of Surgery and Radiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran- Iran
3 Department of Pathology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran- Iran
4 Department of Surgery and Radiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran- Iran
چکیده [English]

BACKGROUND: Healing of Critical-Sized Defects (CSDs) is one of the major challenges facing orthopedic surgeons. To assess the bone healing process usually plain radiography is used. Serial radiography results in certain side effects and recent findings are indicating the early detection of bone healing via ultrasonography. Objectives: The purpose of current study is to compare the diagnostic accuracy of radiography and ultrasonography in healing process of radial CSDs in rabbit. Methods: Sixteen New Zealand White Rabbits were used in this study. The radial CSDs of 15 mm size were created in a routine surgical procedure described previously and the two diagnostic tools were compared 12 weeks post-surgery. In case of obtaining different results from radiology and ultrasonography, to determine which diagnostic imaging method is of more accuracy, the histopathologic results of samples from the same day were used. Results: In 15 cases of 16, ultrasonography findings were confirmed by radiography and only in one case they were in contradiction, in which radiographs showed an Atrophic Nonunion while Ultrasound detected an outstanding filled defect with a reverberation artifact underneath. In histopathology, the defect was filled with an osteoid matrix of high cellularity and calcification was obvious in some regions, confirming the ultrasound results. Conclusions: This study indicates that in diagnostic imaging of CSDs, the ultrasonography and radiography are usually consonant and even ultrasound is more accurate than radiology. In addition, in case of detection of a reverberation artifact and lack of any healing-related finding in radiography, this artifact may be an indication of osteoid matrix formation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • bone defects
  • Radiology
  • reverberation artifact
  • Ultrasonography