مقایسه اثر آستاگزانتین و جلبک دونالیلا سالینا ‌(Dunaliella salina ) بر میزان کاروتنوئید پوست، پراکسیداسیون لیپید‌ها و رنگ ماهی سورم (Heros serverus)

نویسندگان

1 گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز–ایران

2 دانش آموخته، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز–ایران

3 گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز–ایران

چکیده

زمینـه مطالعه: محققین از دیرباز به دنبال جایگزین‌های مناسبی برای رنگ دانه‌های صناعی مانند آستاگزانتین بوده‌اند. هدف: لذا در این تحقیق اثر تجویز خوراکی آستاگزانتین و جلبک دونالیلا سالینا بر میزان بتاکاروتن پوست، رنگ پوست و باله‌ها و میزان پراکسیداسیون لیپید‌های عضله ماهی سورم (H.serverus)‌ مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: به این منظور تعداد 135 قطعه ماهی با وزن ( ‌g 5/0± 27) به 3 تیمار در 3 تکرار تقسیم شدند: تیمار اول با غذای معمولی (‌1)G و دو تیمار دیگر به ترتیب با ‌mg/kg‌ 200 جلبک دونالیلا ‌)2(G‌ و ‌mg/kg‌‌200  آستاگزانتین ‌)3(G‌ تغذیه شدند. بعد از 6 هفته تغذیه از ماهی‌های هر تیمار عکس دیجیتال، نمونه پوست و عضله تهیه گردید. میزان بتاکاروتن پوست و (مالون‌­‌دی‌­‌آلدئید) ‌MDA‌ عضله و نیز شاخص‌های رنگ Hue, b*,a*,L*( و ‌)Chroma بین تیمارها مقایسه گردیدند. نتایج: میزان بتاکاروتن در تیمار‌های  ‌3G‌و ‌2G‌ نسبت به ‌1G‌ افزایش معنی‌داری را نشان داد (05/0.)p< میزان پراکسیداسیون لیپیدی در تیمار ‌2G‌ و ‌3G‌ کاهش معنی‌داری نسبت به تمیار شاهد نشان داد ‌(05/0)p<‌. در ناحیه‌ تنه اگرچه بعضی از شاخص‌های رنگ بهبود یافت ولی تفاوت معنی‌داری در بین تیمار‌ها مشاهده نشد ‌(05/0.)p> در ناحیه‌ باله‌ها شاخص‌های ‌a*‌ و ‌Hue‌ در تیمار‌های ‌2G‌ و ‌3G‌ به ترتیب افزایش و کاهش معنی‌داری نسبت به تیمار ‌1G‌ داشتند ‌(05/0.)p< شاخص ‌b*‌ در تیمار‌های ‌2G‌ و ‌3G‌ کاهش معنی داری نسبت به تیمار ‌1G‌ را نشان داد ‌(05/0.)p< شاخص Chroma‌ در تیمار ‌3G‌ افزایش معنی‌داری نسبت به دو تیمار دیگر نشان داد ‌(05/0.)p< شاخص ‌L*‌ در بین تیمار‌ها تفاوت معنی‌داری را نشان نداد (05/0)p>‌.  نتیجه‌گیری‌نهایی: طبق نتایج اگر‌چه تأثیر آستاگزانتین بر میزان بتاکاروتن و رنگ پوست بیشتر از جلبک دونالیلا می‌باشد‌، ولی با توجه به قیمت مناسب‌تر، در دسترس بودن و امکان تولید وسیع، از این جلبک می‌توان به عنوان یک جایگزین مناسب برای آستاگزانتین استفاده نمود.
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparison of the effect of Astaxanthin and Dunaliella salina algae on skin carotenoid, lipid peroxidation and coloration of Heros severus

نویسندگان [English]

  • Mojtaba Alishahi 1
  • Masoud Karamifar 2
  • Mehrzad Mesbah 1
  • Mehdi Zarei 3
1 Department of Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz-Iran
2 Graduated from the Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz-Iran
3 Department of Food Hygiene, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz-Iran
چکیده [English]

BACKGROUND: Microalgae Dunaliella salina is a national source of carotenoids which
can be used in aquaculture, meanwhile synthetic Astaxanthin is very expensive for use in
aquaculture and several attempts have been made to find alternatives for Astaxanthin.
OBJECTIVES: The purpose of this study is to investigate the effect of oral administration of
Astaxanthin and D.salina on skin carotenoid level, skin and fins coloration as well as lipid
peroxidation of muscles in H.severus. METHODS: One hundred and thirty five H.severus
weighing 27±0.5g were randomly divided to three groups in triplicate: Groups 1 (G1) was fed
with basal diet, group 2 (G2) and group 3 (G3) were fed with basal diet supplemented with
200 mg kg-1 D.salina or Astaxanthin respectively. After 6 weeks, digital photo were taken
from 15 fishes of each group and skin and muscles samples were taken after euthanasia. Skin
beta carotene rate, lipid peroxidation of muscle (based on Malondialdehyde activity) as well
as skin and fins coloration pattern (a*, b*, Hue, L* and Chroma) were compared among
groups. RESULTS: Skin beta-carotene rate significantly increased in G2 and G3 compare to
G1 but, Lipid peroxidation rate were decreased in G2 and G3 compare to control (p<0.05).
Although some improvement in color quality were observed in trunk area, there was no
significant difference in color indicators among the groups (p>0.05). In the fin areas a* value
significantly increased in G2 and G3 compare to control also Hue and b* value significantly
decreased in G2 and G3 compare to control (p<0.05). Chroma significantly increased in G3
compared with other (p<0.05). No significant difference were observed in L* between the
groups (p>0.05). CONCLUSIONS:Although the effect of Astaxanthin on skin carotenoid level
and skin and fins coloration was better compared with D. salina. However, because of
reasonable price, wide availability and the production of Dunaliella salina, it can be used as
an alternative for Astaxanthin.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Astaxanthin
  • Beta Carotene
  • Dunaliella salina
  • Heros serverus

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار