اثرات عصاره آبی گلرنگ بر دستگاه تناسلی موش ماده

نویسندگان

1 گروه فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهر کرد–ایران

2 گروه علوم تشریح، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهر کرد–ایران

3 دانش آموخته، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهر کرد–ایران

4 گروه مامایی و بیماریهای تولید مثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد،‌مشهد–ایران

چکیده

زمینه مطالعه: گلرنگ از جمله داروهای گیاهی است که بسیاری از پژوهش‌ها بر استفاده از آن برای برطرف کردن مشکلات قاعدگی و بیماریهای دستگاه گردش خون تکیه دارند. گل‌های این گیاه از دیرباز بعنوان داروی محرک جنسی استفاده شده است. شواهدی نیز مبنی بر کاربرد آن در درمان نـاتوانی‌های جنسی و نازایی وجود دارد. ‌هدف: با توجه به اثرات این گیاه روی ناباروری این مطالعه طراحی تا نقش عصاره  آبی گلرنگ بر ساختار هیستومورفومتری دستگاه تناسلی موش ماده مورد بررسی قرار گیرد. روش کار: 30 عدد موش ماده از نژاد ‌(balb/c)‌ به صورت تصادفی در 3 گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه اول عصاره گلرنگ به مدت 45 روز متوالی با دوز ‌mg/kg‌ 40 به صورت دهانی (گاواژ) خورانده شد. در گروه دوم عصاره گلرنگ با دوز ‌mg/kg‌ 80 به مدت 45 روز به صورت دهانی خورانده شد. موش‌های گروه سوم (گروه شاهد) به همان مقدار، زمان و روش گروه‌های تجربی، آب دریافت کردند. نتایج حاصل از مطالعه با برنامه‌ های آماری ‌ANOVA‌ و ‌Tukeys test‌ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج:‌ ‌نتایج نشان داد که استفاده طولانی مدت از عصاره‌ی گلرنگ، به طور معنی‌داری سبب افزایش وزن تخمدان‌ها در گروه‌های تجربی (گروه اول: 04/0±8/0، گروه دوم: 07/0±1/1) نسبت به گروه شاهد (06/0±4/0) می‌شود. مطالعات هیستومورفومتری نشان داد که عصاره گلرنگ به طور معنی‌داری سبب افـزایـش تعـداد و قـطر فولیکول‌های ثانویه (گروه اول: 57/±3 و 66/0±9، گروه دوم: 25/±25/3 و 3/0±08/9)، بالغ (گروه اول: 17/±1/1 و 54./±66/7، گروه دوم: 13/±2/1 و 75/0±8) و جسم زرد (گروه اول: 75/±75/4 و 29/0±27/5، گروه دوم: 47/±75/4 و31/0±4/5) و کاهش تعداد فولیکول‌های تحلیل یافته (گروه اول: 28/±5/2، گروه دوم: 62/±25/2) می شود. قطر لایه گرانولوزا (گروه اول: 3/0± 58/4، گروه دوم: 3/0± 25/3) و کومولوس اووفروس (گروه اول: 18/0±5/2، گروه دوم: 15/0±58/2) نیز در گروه‌های مورد مطالعه در مقایسه با گروه شاهد (33/0± 66/4 و 15/0±87/1) بـه طـور معنـی‌داری تغییـر یـافـت. عصـاره‌ی گلـرنـگ تـأثیـر قـابـل تـوجهـی بـر سـاختـار هیستومورفومتری رحم نداشت. نتیجه‌گیری‌نهایی: می‌توان نتیجه گرفت که عصاره آبی گلرنگ بیشتر بر تخمدان ها در مقایسه با رحم موثر بوده و ممکن است اثرات مثبتی بر باروری در موش‌های ماده داشته باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effects of safflower (Carthamus tinctorius L) aqueous extract on reproductive system of mice

نویسندگان [English]

  • Saied Habibian Dehkordi 1
  • Mohammad Shadkhast 2
  • Mohammad Hadi Shateri 3
  • Jahangir Kaboutari 1
  • Pezhman Mirshokraei 4
1 Department of Pharmacology, Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord University, Shahrekord-Iran
2 Department of Anatomy, Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord University, Shahrekord-Iran
3 Graduated from the Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord University, Shahrekord-Iran
4 Department of Obstetrics and Reproductive Diseases, Faculty of Veterinary Medicine, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad-Iran
چکیده [English]

BACKGROUND: Safflower is one of those herbal medicines that many studies rely on its use for the treatment of menstrual problems and diseases of the circulatory system. The flowers of this plant have long been used as a sexual stimulant medication. Furthermore there is evidence about its effects on the infertility and sexual disorders. Objectives: Considering the effect of this plant on infertility, this study was designed to investigate the role of the aqueous extract of Safflower on the histomorphometric structure of female genital system in mice. Methods: 30 female balb/c mice were randomly divided into 3 equal groups. In group one, Safflower extract was given orally for 45 consecutive days at the dose of 40mg/kg. Safflower extract (80 mg/kg) was given orally to mice in group two for 45 days. Mice in group three (Control group) received water in the same volume, way and time. Results from present study were analyzed statistically using ANOVA and Tukey's test. Results: The results showed that long term use of Safflower extract increased ovarian weight of mice (group one: 0.8±0.04, group two: 1.1±0.07) compared to control group (0.4±0.06), significantly (p<0.05).  Histomorphological studies revealed that use of Safflower increased the number and diameter of secondary follicles (group one: 3±0.57; 9±0.66, group two: 3.25±0.25; 9.08±0.3), graafian follicles (group one: 1.1±0.17; 7.66±0.54, group two: 1.2±0.13; 8±0.75) and corpus luteum (group one: 4.75±0.75; 5.27±0.29, group two: 4.75±0.47; 5.4±0.31) significantly (p<0.05). However, the number of atretic follicles were decreased in experimental groups (group one: 2.5±0.0.28, group two: 2.25±0.62) significantly (p<0.05). Furthermore, the diameter of granulosa layer (group one: 4.58±0.3, group two: 3.25±0. 3) and colosum oophorus (group one: 2.5±0.18, group two: 2.58±0. 15) in experimental groups were changed compared to control group (4.66±0.33, 1.87±0.15,) significantly (p<0.05). Safflower had no significant effects on the histomorphological structure of uterus (p>0.05).  Conclusions: It can be concluded that the aqueous extract of Safflower is more effective on ovaries compared to uterus and may have positive effects on fertility in female mice.

کلیدواژه‌ها [English]

  • reproductive system
  • Safflower
  • Histomorphology
  • mice