اسماعیلی, حسین, مرادی گراوند, مراد, قریب ممبینی, منوچهر, حامدی, مونا. (1396). ارزیابی برنامه ملی مبارزه با شاربن در جمعیت دامی ایران. مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research), 72(3), 277-282. doi: 10.22059/jvr.2017.126321.2313
حسین اسماعیلی; مراد مرادی گراوند; منوچهر قریب ممبینی; مونا حامدی. "ارزیابی برنامه ملی مبارزه با شاربن در جمعیت دامی ایران". مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research), 72, 3, 1396, 277-282. doi: 10.22059/jvr.2017.126321.2313
اسماعیلی, حسین, مرادی گراوند, مراد, قریب ممبینی, منوچهر, حامدی, مونا. (1396). 'ارزیابی برنامه ملی مبارزه با شاربن در جمعیت دامی ایران', مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research), 72(3), pp. 277-282. doi: 10.22059/jvr.2017.126321.2313
اسماعیلی, حسین, مرادی گراوند, مراد, قریب ممبینی, منوچهر, حامدی, مونا. ارزیابی برنامه ملی مبارزه با شاربن در جمعیت دامی ایران. مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research), 1396; 72(3): 277-282. doi: 10.22059/jvr.2017.126321.2313
ارزیابی برنامه ملی مبارزه با شاربن در جمعیت دامی ایران
3گروه میکروب شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران
چکیده
زمینه مطالعه: شاربن به علت وسعت پراکندگی، خسارات اقتصادی فراوان و مخاطره‌ای که برای بهداشت عمومی دارد، یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک محسوب می‌شود. هدف: هدف از این مطالعه، ارزیابی برنامه مبارزه با شاربن در جمعیت دامی در ایران با تأکید از سال 1368 تا سال 1393 است. روش کار: در مطالعه حاضر، اطلاعات مربوط به مبارزه با شاربن، از ابتدا تا سال 1393 مورد بحث قرار گرفته است. داده‌ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی تأثیر مایه‌کوبی بر میزان تلفات و تعداد کانون‌های وقوع بیماری، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج: از سال 1304 مایه‌کوبی دام ها علیه شاربن در ایران آغاز شد. در خلال سال‌های 1393-1368حجم مایه کوبی در جمعیت گاو برابر با 78621001 و در جمعیت گوسفند و بز برابر با 1357680466 بود. در طی این سال‌ها تعداد 452 کانون بیماری در جمعیت گاو و 761 کانون در جمعیت گوسفند و بز رخ داد، هم‌چنین، تعداد 666 رأس گاو و 5775 رأس گوسفند و بز در اثر ابتلا به شاربن تلف شدند. بین تعداد کانون‌های بیماری و مایه کوبی و همینطور بین میزان تلفات و مایه‌کوبی، رابطه آماری معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری نهایی: مایه‌کوبی بدون هدف و عدم برنامه ریزی بر اساس اصول اپیدمیولوژیکی، عملاً قادر به قطع وقوع بیماری نمی باشد، لذا برای پیشگیری از رویداد بیماری، مایه‌کوبی هدفمند باید توأم با کنترل و مراقبت باشد. جهت تحقق این امر لازم است به مواردی چون آموزش، تشخیص صحیح، اجرای راهکار‌های کنترلی و گزارش دهی، اهمیت بیشتری داده شود.
Background: Anthrax is a widespread disease in Iran and its importance is not only restricted to the economic losses in livestock but also is significant in terms of public health. Objectives: The purpose of this study was to evaluate the anthrax combating program in livestock since 1989 to 2014. Methods: In this study, national strategy of anthrax disease in livestock was evaluated from the beginning to 2014. Data were analyzed using Pearson's correlation coefficients. Results: Vaccination against anthrax began from 1929. From1989 to 2014, vaccination had been done for 78621001 cattle and 1357680466 small ruminants. In these years, there were 452 and 761 epidemics of disease in cattle and small ruminants respectively. In addition, 666 cattle and 5775 small ruminants were dead due to anthrax. There was no statistically significant relationship between the number of epidemics and vaccination, as well as between the rate of mortality and vaccination in livestock population.Conclusion: Without planning based on epidemiological principles, vaccination alone will not actually be able to decrease the incidence of the disease, so vaccination should be targeted along with control and surveillance.
کلیدواژه‌ها [English]
Anthrax, Bacillus anthracis, Control, livestock and Vaccination
ابتدای صفحه